"Joanna, jij bent de Poolse actrice, maar de ster is dankzij de Russische tv-serie en hier weer opstijgen ze in Rusland. Het blijkt dat je je niet in mijn geboorteland hebt gezien?
- Zag niet? (Lacht.) Nou, het is zo vaak. Je hoeft alleen maar bij je rol te gaan. De rol van Anna Herman was blijkbaar bestemd, en ongeacht waar het werd gefilmd, in Polen of in Rusland. Het belangrijkste is dat ze samenviel met mijn weg, en ik heb het erin geslaagd om het op het scherm over te brengen. Het gebeurde zo dat het Russische publiek het kon zien, en Pools. Ik had een aanbod om in Polen in de televisieserie te worden gefilmd, daar begon ook te fotograferen, zoals "Talianki" in Rusland. Maar het Russische scenario interesseert me meer. In Polen is de filmnok veel kleiner, en hier heb je veel mogelijkheden om jezelf te laten zien, voor mij is het nieuw en daarom interessant. Persoonlijke redenen waren ook een belangrijke rol: mijn tweede kind is nog steeds erg klein en de opname van de Poolse serie begon eerder. Door het aanbod om te worden gefilmd in de aanaliantie te accepteren, kon ik langer dan twee maanden bij mijn zoon blijven. Maar Polen is nog steeds mijn plaats op aarde, en ik zou daar een heel mooie rol willen spelen. Misschien in het theater. Nu, toen ik al twee kinderen heeft gebaard, ging ik al geruime tijd thuis, gespeeld in de tv-programma's en films, ik wil weer terugkeren naar het theater.
- Hoe lang ben je al in St. Petersburg?
- Schieten we gaan van 10 augustus. In het begin schoten we de natuur in de buurt van St. Petersburg, niet ver van Old Ladoga. En sinds september verhuisde rechtstreeks naar de stad en verwijder hier op zeer interessante plaatsen voor mij. Bijvoorbeeld in Kronstadt. In Rusland, overal waar je je voelt alsof je jezelf onderdompelt in de geschiedenis. Het lijkt erop dat alle evenementen nog een keer lang zijn gebeurd, maar hier, en je kunt het allemaal met je handen aanraken. We zijn bijvoorbeeld onlangs gefilmd in een gebouw, dat een paar jaar geleden een geldige gevangenis was. En ik voelde zo duidelijk alle negatieve aura van deze plek, die ik psychologisch hard en onaangenaam was verwijderd. Maar wanneer we na een paar dagen begonnen te schieten in een prachtige balzaal, waar mijn heldin Waltz danst met het hoofdpersonage, heb ik kracht gehad voor verder werk.
- Maar de rol die je opent, hou je vanzelfsprekend?
- Ze vond het meteen, omdat ik dit verhaal onbekend was. In het algemeen wist ik iets over de naoorlogse jaren in Rusland. We bestudeerden enkele gebeurtenissen op school, maar het zijn nog steeds tutorials, en je weet niet altijd dat de waarheid is, wat niet. Mijn heldin wordt verliefd op de Russische officier die in Italië wordt gevangen, trouwt met hem, ze hebben een dochter. Maar dan eindigt de oorlog, en hij, een Russische man, verlangen naar zijn thuisland, wil terugkeren. Maar in Rusland wordt het onmiddellijk genomen voor ondervragingen, gezien het een buitenlandse spion en vrijgeeft niet langer terug. Dit verhaal is heel dichtbij, omdat ik me kan voorstellen hoe moeilijk mensen hier in die jaren woonden, toen na de oorlog moest ik opnieuw beginnen, niemand had paspoorten, werden hele gezinnen naar de kampen gestuurd op valse akten en kosten. Het was echt eng. En toen mijn heldin in deze omgeving valt, verandert haar leven onmiddellijk, zoals zij zelf.
"Toen ik werd aangeboden om een schijf te verbranden met de liedjes van Anna Herman, heb ik betwijfeld of ik eraan deelnam. Ik gaf het tenslotte gewoon op het scherm van haar beeld zodat mensen het opnieuw herinnerden ... ".
- Onthoud je nog steeds de Sovjet-Unie, je bent op dat moment geboren?
- Ja, ik was een klein meisje. Ik ben geboren in 1984, zes jaar leefden in de Sovjet-Unie en daarom ken ik Russisch. Van mijn jeugd herinner ik me goed chocolate raws, gevolgd door mijn grootvader.
- Dat is, in het Russisch, ben je van jeugd praat?
- Ja. Hoewel ik in de Poolse familie en thuis werd geboren, spraken we nooit in het Russisch, toch in winkels en op tv, hoorde ik altijd Russisch. Ik keek naar Russische cartoons en zingt nog steeds hun kinderen voor de nacht "Sleep Moe Toys". Het lijkt mij dat het erg mooi is. Om de een of andere reden herinner ik me dat alle Russische cartoons wat verdrietig en grijs waren. Ik heb nog nooit vrienden gehad onder de Russen. En ik begon recent opnieuw Russisch te spreken, vijf jaar geleden.
- Hoe is je Poolse familie in Litouwen, waar ben je geboren?
- Na de oorlog veranderden de grenzen, en Vilnius was in Litouwen, en daarvoor behoorden Vilnius en sommige landen van Wit-Rusland bij Polen, veel polen woonden daar. Polen, zelfs opgericht in de Universiteit van Vilnius Pools.
- Maar toen besloot je om naar Warschau te gaan en daar te blijven?
- Ja. Maar mijn ouders wonen nog steeds in Litouwen.
- Zijn ze nu en helpen je met baby's terwijl je fotografeert?
- Ze zijn nu in Warschau. Mijn moeder en mijn moeder bleven met de kinderen, wat ons helpt. Eén ik zou niet omgaan met twee kleine. De oudste loopt al in de tuin en de jongste terwijl met mijn moeder.
- Maak je geen zorgen, hoe is er een beetje yerema?
- Nee, hij is in betrouwbare handen. Een man en moeder zorgen heel goed voor hem. Ik ben gewoon heel veel, maar ik heb zo'n baan.
- en ik lees dat mijn man en kinderen je moesten bezoeken in St. Petersburg ...
- Tot nu toe kwam alleen mama met de EROM; In oktober, misschien allemaal bij elkaar, zodat we al het gezin deze prachtige stad keken.
- Je echtgenoot met inzicht is van wat je nu een carrière doet?
- Ja, hij verheugt zich dat het goed gaat, het blijkt dat de carrière zich ontwikkelt.
- Maar tenslotte is hij niet gerelateerd aan de film?
- Nee, Miroslav - Engineer-Informatik.
In de tv-serie "Tallanya", waarvan de schietpartij nu naar St. Petersburg gaat, heeft Joanna Moro de rol van Italiaans, die verliefd werd op de Russische officier. Frame uit de serie.
- Joanna, en hoe breng je je nu in Polen? Immers, nadat de serie "Anna Herman" daar waanzinnig populair is geworden. Is deze golf al saai of alles gaat tot nu toe door?
- Ik ben erg blij dat alles al een beetje kalm is, het lijkt mij. Hoewel, misschien voel ik het gewoon niet, want voor meerdere maanden ben ik in een ander land.
- Na het filmen in de tv-serie "Anna Herman", heb je waarschijnlijk een aantal discs, records met haar nummers?
- Ja, ik heb beide schijven en zeldzame records van haar concerten in Rusland, die ze zelf leidde, als entertainer. Het is zeer interessant.
- Je zingt goed, en je hebt zelfs aangeboden om een schijf met haar nummers op te nemen.
- We hebben deze schijf opgenomen! Alleen voor zijn record had ik sterke twijfels of ik hieraan moet deelnemen. Omdat het tenslotte Anna Hermann - Singer is en ik heb haar afbeelding op het scherm alleen uitgegeven, zodat mensen zich opnieuw herinnerden. Maar de producenten verzekerden me dat het interessant zou zijn, en we zullen de interpretaties van haar nummers op een nieuwe manier maken, wat naast mijn schijf nummers zal zijn in de uitvoering van nog twee zangers die al lang in hun repertoire de werken hebben, van Anna Herman. Ze was tenslotte nog steeds altijd beroemd in Polen, en niet alleen na deze serie.
- Tijdens de voorbereiding op de schietpartij praatte u veel met de echtgenoot van Anna Herman. Stuur nu nog steeds de verbinding met hem?
- Natuurlijk bellen we soms elkaar en onthouden elkaar.
- en ik las dat in november in Polen, je moet beginnen met werken aan het spektakel-Lem over Vladimir Vysotsky. Het blijkt in contact met een andere ster persoonlijkheid in je creatieve biografie. Wat is het voor de rol?
- We denken alleen aan dit onderwerp, dus ik weet nog steeds niet wat en hoe het zal werken. We hebben alleen een script, dus er is nog steeds vroege formulering. Nog steeds in voorbereiding. Maar dit is een project waarin ik echt wil deelnemen.
- Terwijl u in St. Petersburg bent, slaagde erin om naar een aantal musea te gaan, de stad te zien?
- natuurlijk was ik op de sluiting van fonteinen in Peterhof. Ik hield echt van St. Isaac's Cathedral, ik stond daar op naar Avfilado, bewonderde een prachtig uitzicht. Vandaag wil ik naar het fort Petropavlovsk gaan, en ik heb ook plannen om theaters te bezoeken - Alexandrinsky, Mariinsky, Jeugd. Ik hou echt van Russische acteurs, en vooral St. Petersburg, met wie ik nu voor het grootste deel ben.
- En in Moskou komt er nog steeds aan?
- Er zijn geen dergelijke reis in de dichtstbijzijnde plannen. Hoewel ik allemaal zo snel verandert, is het moeilijk om te zeggen. Vandaag ben ik hier - morgen daar. Maar ik wil ook, eerlijk, wat tijd om rustig bij mijn familie te blijven, iets om thuis te doen. Dit is mijn meest gekoesterde verlangen. Hoewel ik altijd zei dat mijn leven nog steeds een spel is. Ik wil nog veel meer interessante rollen spelen.