Лянка Грыу: «Было складана справіцца з маразамі»

Anonim

- Лянка, вы ўпэўнена пагадзіліся на ролю Ірэн Адлер?

- Для мяне атрымаць такую ​​прапанову было безумоўна вельмі цікава і прыемна. Але ў першую чаргу, мне хацелася зразумець: што за гісторыя, якой персанаж, хто будзе здымаць. Трэба сказаць, што калі я прачытала сцэнар, ён мне вельмі спадабаўся. Я «праглынула» яго за дзве ночы! Плюс Андрэй Кавун - рэжысёр, з якім я ўжо раней працавала, і таму давярала яго прафесіяналізму і густу.

- Чым больш за ўсё вас зацікавіла прапанова?

- Я закахалася ў ролю Ірэн! Такая роля - сапраўдны падарунак для любой актрысы. Згуляць такую ​​гераіню, паспрабаваць сябе ў гэтай ролі - для мяне гэта быў своеасаблівы выклік. Ну і, вядома, надзвычайны акцёрскі ансамбль, які сабраўся на карціне! Вельмі хацелася папрацаваць у такой камандзе.

- Вам бо прыйшлося пагрузіцца зусім у іншую эпоху - я чытала, што для таго, каб ужыцца ў ролю дамы XIX стагоддзя, вы адмыслова хадзілі ў музеі, вывучаючы манеры жанчын тых гадоў. Распавядзеце, як рыхтаваліся да ролі?

- Як раз наадварот: я старалася абстрагавацца ад гэтых высокіх прычосак, цяжкіх сукенак, карункавых пальчатак - бо гэта ўсё адцягвала мяне ад галоўнага, «зачыняла» ад партнёраў, ад персанажа. Напачатку мы з рэжысёрам Андрэем Кавуна вельмі шмат надавалі увагі таму, каб «не граць касцюм». Бо яму было вельмі важна захаваць тыя мае якасці, якія яму так спадабаліся на пробах - шчырасць і натуральнасць. У выніку, мне здаецца, мне гэта ўдалося.

- Што апынулася самым складаным?

- Спраўляцца з піцерскімі маразамі! (Смяецца.) Так як пад гістарычны гарсэт немагчыма надзець ніякага ўцяплення, а зіма была суровая. Плюс, вельмі складана было вывучыць песні на нямецкай, французскай мовах, бо гэтыя мовы мне зусім незнаёмыя.

Лянка Грыу: «Было складана справіцца з маразамі» 11695_1

- Вам бо прыйшлося спецыяльна навучыцца яшчэ і спяваць?

- Так, мая гераіня па «прафесіі» - спявачка. А ў XIX стагоддзі панаваў акадэмічны вакал, якім я цалкам не валодаю. Таму мне нанялі педагога, з якім я займалася, для таго каб выглядаць пераканаўча.

- Вы ж напэўна былі знаёмыя з творам Артура Конан Дойла? У вас было нейкае сваё бачанне выявы Ірэн Адлер? Якой вы яе сабе ўяўлялі?

- Паколькі ў Конан Дойла гэты вобраз быў намечаны літаральна пункцірам, у мяне не склалася нейкага яркага ўяўленні аб ёй. Было зразумела толькі адно: калі Шэрлак да яе не абыякавы, значыць ёсць у ёй нешта, безумоўна, асаблівае. Ўнікальнае.

- Андрэй Кавун цалкам па-новаму інтэрпрэтаваў вобраз Шэрлака Холмса. Якім ён бачыў ваш вобраз фатальнай прыгажуні? Якія інструкцыі даваў перад здымкай?

- Мы, як раз і хацелі пайсці ад выявы фатальнай красуні, якую Шэрлак «прачытаў» бы з першага погляду. Для нас было важна паказаць Ірэн з іншага пункту гледжання: ня столькі Авантурніца і воровкой, колькі пяшчотнай і шчыра закаханай у Шэрлака жанчынай, гатовай ахвяраваць дзеля яго сваёй свабодай і нават жыцьцём.

- На галоўную ролю Шэрлака Холмса самае малое шмат акцёраў, перш чым рэжысёр зацвердзіў Ігара Пятрэнка. А на вашу ролю разглядаліся нейкія іншыя кандыдатуры?

- Я не ведаю каго канкрэтна, але чула, што больш за дзвесце акторак спрабавалі на гэтую ролю.

Лянка Грыу на здымках фільма

Лянка Грыу на здымках фільма

- Вы глядзелі замежныя экранізацыі Шэрлака Холмса? Хто з акторак вам больш за ўсё падабаецца ў ролі Ірэн Адлер? Вы бралі кагосьці за прыклад?

- Я глядзела ўсе экранізацыі апошніх гадоў. Вельмі люблю Рейчел МакАддамс, але менавіта ў ролі Ірэн мне больш за ўсё спадабалася акторка з брытанскага «Шэрлака».

- Чым запомніліся здымкі? Гэта ж ваша шостая гістарычная карціна.

- Здымкі ў серыяле запомніліся дзіўнай дбайнасцю і падрабязна работы мастакоў па грыму і мастакоў па касцюму: кожнае з'яўленне маёй гераіні было да дробязяў прадумана мастакамі, праз касцюм перадавалася яе настрой ці стан. Натхніў маштаб здымак: Марсово Поле было ператворана ў Елісейскія палі, дзе разгульвалі дамы з кавалерамі і ездзілі карэты.

- успамінаў асабліва якую-небудзь сцэну?

- Начная сцэна ўцёкаў з нямецкай амбасады: па сюжэце я павінна была бегчы па зімовым начным лесе ў адным толькі адкрытай сукенцы. Але, на дабро, рэжысёр дазволіў накінуць на плечы паліто. Мы здымалі гэтую сцэну, стоячы па калена ў снезе, усю ноч. Паліто наросхрыст, вельмі ветрана і дзікі мароз - мінус 25 градусаў! Вельмі складана было прамаўляць тэкст, знямелымі ад холаду вуснамі.

- Як вы ставіцеся да крытыкі на адрас праекта? Хтосьці з гледачоў палічыў гэтую новую версію спрэчнай.

- Гэта паспешныя высновы. Вельмі многіх гэтая трактоўка захапіла, а наконт крытыкі - кожны мае права на ўласнае меркаванне. Таму, калі камусьці хочацца крытыкаваць, мяне гэта зусім не кранае. На нашым тэлебачанні так рэдка з'яўляецца кіно такога высокай якасці, што мне за нашу працу не сорамна.

Чытаць далей