هنگامی که چیزی در زندگی چیزی سقوط می کند، اولین چیزی که می تواند برای خود مهم باشد، اعتراف کند که زندگی تغییر کرده است. و مهم نیست چقدر شما وانمود کرد که اینطور نیست که شما هنوز هم می توانید چیزی را بازگردانید یا سعی کنید به سادگی متوجه نشوید، و سپس خود را منتقل می کند، "همه چیز اتفاق افتاد. در حال حاضر در زندگی شما اتفاق می افتد.
اغلب، پس از آن، خشم و توهین به خود، در جهان، بر روی مردم اطراف آنها، در شرایط. از آنجا که اگر آنها نبودند - همه چیز خوب خواهد بود. این یک واکنش طبیعی و طبیعی است، اما تله در آن قرار دارد. بدون گناه، فقط یک زندگی وجود دارد که در آن چیزی به طور مداوم تغییر می کند و اتفاق می افتد. و به طوری که شما با آن حرکت می کنید، باید از جستجوی جستجو برای جستجوی راه حل ها بروید - دقیقا چه چیزی در این شرایط است که می توانید برای بهبود وضعیت انجام دهید.
در اینجا شما منتظر تله تسلط بعدی خواهید بود - به نظر می رسد اگر شما سعی می کنید وضعیت را بهبود ببخشید، احتمال وجود دارد که همه چیز به عقب برگردد و مانند آن تبدیل شود. اما مهم است که درک کنیم: هر کاری که انجام می دهید، مهم نیست که چقدر سخت تلاش می کنید - دقیقا همانطور که قبلا نیست. و این بدان معنا نیست که بدتر خواهد شد. این فقط به نحوی متفاوت خواهد بود. و احتمال بالا است، این دیگر در نهایت شما حتی بیشتر از آن لذت خواهید برد.
nelly zadorozhnaya
هنگامی که شما در نهایت با این فکر که تغییرات اجتناب ناپذیر است راحت می شود - شما می توانید بسیار ناراحت شوید. بسیاری به سختی این احساس را حمل می کنند. پس از همه، در زمان ما از تفکر مثبت، پذیرفته نمی شود. شما باید سرگرم کننده و شاد باشید. همیشه. و بسیاری از کورکورانه این قانون را دنبال می کنند. متاسفانه از آنجا که غم و اندوه، غم و اندوه دقیقا همان احساساتی است که به ما کمک می کند تا از رویاهای ناخوشایند، امیدوار باشیم، سوزانده شوند و این گزینه ها را برای آینده نادیده بگیرند، که به دلیل شرایط، به احتمال زیاد هرگز اتفاق نمی افتد. پس از همه، برای ساختن آینده جدید خود - ابتدا باید خداحافظی کنید.
و پس از آن امکان تغییر ظاهر می شود. فرصت ساخت در محل آزاد دقیقا چنین زندگی ای است که شما به مدت طولانی رویای خود را می بینید، اما همه تصمیم گرفتند شروع کنند. در نهایت، به خودتان، ارزش های خود، خودشان را مرتب کنید - و نه کسی که نیازها را تحمیل می کند.
در عین حال، این همه خیلی ساده نیست. در زمان بحران، جهان معمولی سقوط می کند، به نظر می رسد که به اندازه کافی برای تکیه بر آن نیست، و منابع داخلی اغلب از دست رفته است. بحران واقعا فروپاشی همه امیدها و آرزوها، تمام برنامه ها و اهداف است. اما در عین حال، فروپاشی است که به خلاص شدن از شر چیزی که آموخته شده است، به منظور فرصتی برای آینده ای شادتر و معنی دار کمک می کند.