Нягледзячы на тое што ў народзе існуе меркаванне: «Не май сто рублёў, а май сто сяброў», якое як бы намякае, што ў выпадку чаго заўсёды можна разлічваць на практычна бескарыслівую дапамогу тых, з кім ты знаходзішся ў прыяцельскіх адносінах, займаць грошы і даваць у доўг сябрам трэба ўсё-ткі з асцярогай. Калі масквічоў сапсаваў кватэрнае пытанне, то сяброў пасварыўся менавіта грашовы.
Вядома, усё залежыць ад стасункаў і характараў як які бярэ ў доўг, так і прасіў. Браць у пазыку у аднаго - гэта не зусім табу. Бо за ўвесь час існавання чалавецтва была маса прыкладаў, калі адзін браў у доўг і аддаваў нават без напамінкаў. Але бывала і па-іншаму: калі людзі, узяўшы нават невялікую суму і паабяцаўшы вярнуць з зарплаты, у літаральным сэнсе слова знікалі з далягляду, хоць іх звязвала шматгадовая дружба ці ледзь не з дзіцячага саду. Што тут можна сказаць? Толькі адно: неахайнасць і необязательность- гэтыя ўласцівасці характару могуць праявіцца пры пэўных умовах нават у тых людзей, якіх ты быццам бы дасканала ведаеш. Таму з упэўненасцю можна сказаць, што дружба правяраецца ня часам і ня перажытымі разам эмоцыямі або падзеямі, вельмі часта кропку ў вялікім і светлым пачуцці ставяць менавіта нявернутыя або вернутыя з прэтэнзіямі даўгі.
Кажетта Ахметжанова
Па-добраму, напэўна, павінна быць так: калі сумняваешся, што зможаш аддаць, не бяры! Калі хочаш ўзяць буйную суму грошай, не бяры у аднаго, бяры крэдыт у банку, і тады ў цябе не будзе адгаворак, чаму ты не можаш вярнуць доўг. Так, так, напэўна, паступаюць людзі, якія не хочуць абцяжарваць сяброў сваімі праблемамі і псаваць з імі адносіны, калі раптам узнікнуць якія-небудзь грашовыя праблемы. Гэта разумныя людзі, якія бачаць у корань. Але сярод дарослых і, здавалася б, разумных людзей ёсць тыя, хто па нейкіх прычынах (наяўнасць крэдытаў і даўгоў па іх, напрыклад) працягваюць пазычаць грошы зараз ужо ў знаёмых. І ў такой сітуацыі, калі чалавек дасведчаны аб рэальным фінансавым стане таго, хто просіць у яго ў доўг, ён павінен разумець, што рызыкуе, бо заўсёды ёсць верагоднасць, што доўг яму не вернуць. Псіхолагі і юрысты такім людзям раяць дакументальна афармляць даўгавыя абавязацельствы сяброў, якія просяць у іх у доўг. Прасцей кажучы, прасіць у пазычальніка распіску ў тым, колькі ён узяў і калі збіраецца прызначаную суму вярнуць. Натуральна, да такога спосабу перавесці дружбу ў прававое поле не ўсе гатовыя. Але калі гаворка ідзе пра грошы, буйных сумах і пазыках - гэта ўсё ж такі не мае дачынення да пачуццяў і эмоцыям, гэта бліжэй да фінансавай боку справы, таму, калі вы не ўпэўненыя, не хочаце рызыкаваць і страціць аднаго, то альбо не давайце ў доўг, альбо бярыце распіску. Таму што вы так жа, як і пазычальнік, несяце адказнасць за гэтую здзелку і павінны сябе падстрахаваць.
Што ж тычыцца тэмы табу ў дружбе ў шырокім сэнсе слова, то тут усё індывідуальна і залежыць ад характару гэтай самай дружбы, таму што адны людзі на нейкія рэчы змарыў спакойна, у іншых жа яны выклікаюць абурэнне і жаданне больш з такім сябрам ніколі не мець зносіны.
Табу ў дружбе залежаць ад характару гэтай самай дружбы
Фота: Unsplash.com
Да падобных тэмах, мабыць, можна аднесці здраду з адным партнёра, якую, хутчэй за ўсё, не даруе большасць сяброў. Але бываюць і выключэнні з правіла. Часцей за ўсё каменем перапоны ў сяброўскіх адносінах становіцца здрада, якое можа выяўляцца ў распаўсюдзе чутак пра сваё блізкім сябру або «Калі выбіраюць» прыватнай інфармацыі нейкім трэцім асобам. Такіх паводзін нельга дараваць блізкаму сябру, якому давяраеш, як сабе.
Некаторыя людзі ў дружбе досыць раўнівыя і хочуць, як дзеці, каб сябравалі толькі з імі. Часта гэта становіцца калі не табу, то праблемай у адносінах з такім інфантыльным чалавекам і можа паслужыць прычынай растання.
Ёсць людзі, якія не любяць, каб іх сябры парушалі асабістыя мяжы, задавалі занадта шмат пытанняў - увогуле, лезлі туды, куды іх асабліва не прасілі. Гэта таксама не зусім табу, хутчэй за індывідуальныя асаблівасці чалавека, якія трэба разумець і прымаць.
Дружба наогул будуецца на прыняцці іншага чалавека такім, якім яго стварыла прырода. Таму, натуральна, ад сяброў мы чакаем перш за ўсё прыстойнасці ў адносінах да нас. Асноўная складнік у сяброўскіх адносінах - гэта ўзаемнае давер, якое распаўсюджваецца на ўсе сферы жыцця. Таму ў дружбе недапушчальная хлусня, парушэнне правіл прыватнасці, неахайнасць, інтрыжкі з другой палоўкай за спіной аднаго.