- Joseph Davidovich, dlaczego wszystko zaczęło?
- Wszystko zaczęło się od faktu, że odwiedzam Michail Safarbekowicz Gutseriev, czytamy jego wiersze. Było ich wiele. Bardzo utalentowany. Faktem jest, że znam go przez około 20 lat, od czasu, gdy był zastępcą Dummy Państwowej. Bardzo przeżył. W trudnych czasach zaczęły pisać poezję. Nie mogę powiedzieć, że często się komunikujemy, z powodu naszego zatrudnienia, ale jesteśmy bardzo zainteresowani. Pisze szczerze, że widzi to, co wie, co czuje. Zdarzyło się, że ten wiersz zbiegł się z moimi doświadczeniami. Znalazłem okres powojenny: posiłki dla kart, przesiedlenia ludzi z komunalnych do indywidualnych apartamentów, "House of Fashion" na Most Kuznesk. Dziewiąta, czy poznałem dziecko w Slavyansk. Mieszkaliśmy w komunalnym mieszkaniu, a ja zawsze słyszałem przez ściany szlochów po przyszło pogrzeb. Teraz otworzyłem oczy z następnych krzyków, ale mama powiedziała: "Nikt nie zmarł, synu. Wstań, zwycięstwo! " Pamiętam te szczęśliwe kobiece twarze, silne uściski. Miłość naszych kobiet utrzymywała wielu ludzi z śmierci. Dlatego "udział kobiet - wola Męska" - piosenka, w której wiele prawdziwych emocji
- Maxim Pokrovsky napisał muzykę do tej piosenki, przywódca "nożna pojechała!" Zespół Rock i Joseph Kobzon - Zgadzam się, raczej niezwykła współpraca ...
- Pracowaliśmy przez długi czas powyżej ostatniej edycji. Słuchałem układu - nie lubiłem tego. Maxim go redonowała. Praca została wykonana żmudna. A kiedy przyniósł ostatnią opcję, zatwierdziłem go i cieszył się z przyjemnością. Znalazłem czas, kiedy byli bardzo szacunkiem i napisali takich wyjątkowych mistrzów jak Dunaevsky, Southwiesi, Ostrovsky, Blanter, Fradkin, Babadzhanyan, Kolmanowskiego - Golden Epoch. I napisali nie na słowach, jak dzisiaj, ale na wiersze. Werset Yevtushenko, Boże Narodzenie, Ghamzatov ... Wykonałem wiele piosenek. Ale nie wybrałem ich, ale wybrali mnie. Zaprosił autorów i zaproponowali swoje pisma. A teraz moi młodych kolegów i pyta z wyciągniętą ręką. I mówię im: Idź do biblioteki, wyodrębnij antologię sowieckiego piosenki, a znajdziesz tam wiele wspaniałych kompozycji.
- Dyrektor Aleksander Solokhe zdołał przekazać nastrój w tych czasach?
- Soloha utalentowany mężczyzna. Fotografowanie rozpoczęło się o 9 rano w obszarze Taganskaya: Strzestrzeniliśmy sceny na tle pejzażu, gdy dziewczyny chodzą przez ulice Moskwy. Potem przenieśliśmy się do Bauman Garden, gdzie pracowali na scenie tańca. A cała historia kończy się uśmiechami i plamy szampana. Zdyscyplinowałem osobę, zawsze przestrzegać reżysera i operatora. A wszystko, co zapytali, zrobiłem. Jako operator operatora, Maxim Sideli i Dyrektor Alexander Solokha, powiedziano na stronie, naszym głównym zadaniem było udzielenie poczucia radości zwycięstwa, atmosfery uniwersalnego szczęścia na ulicach miasta. W tym względzie oczywiście byliśmy bardzo szczęśliwi z pogodą - słońce było tak samo niemożliwe. Ponadto najpiękniejsze młode aktorek teatru i filmów zaprosiły najpiękniejsze młode aktorki teatru i filmów. (Śmiech), a kostiumy całkowicie pracowały nad wyborem sukienek tego czasu. Na miejscu, nawet uczestniczył konsultant, co sprawiło, że medale na wojskowym naval, omyłkowo okazały się z niewłaściwej strony.
- Twoim zdaniem udało ci się powiedzieć o czasie powojennym?
- W tym filmie odtworzyliśmy atmosferę szczęśliwej Moskwy 50, kiedy kraj w końcu obudził się z wielu lat napięcia. Na ulicach miasta - wiosna i dziewczęta w gimnastykach z bukietami kwiatów. Są to nie tylko piękno pokazujące sukienki na pierwszych trybach mod, ale także silnych, wolacjonalnych kobiet, które rozwijają ciężkie zajęcia męskie. Jest to retrospektywnie tego trudnego czasu, kiedy przywróciliśmy złamany kraj, ale jednocześnie znalazł czas na miłość, a na śpiewanie piosenek, a dla dzieci. W tej piosence znajduje się nostalgia. Wróciła mnie do młodości.