Egoera paradoxiko bat sortu da: Errusia modernoko liburuak kopuru handia sortzen du, baina% 99a helduentzako irakurleentzako diseinatuta daude. Edizioak, haurrentzako eta nerabeei orientatzeak hatzetan literalki birkalkulatu ditzakete! Printzipioz erraz azaltzen da: askoz ere errentagarriagoa da detektibe edo nobela erotiko erotikoak 5 mila pertsona baino - haurrentzako liburu onak askatzea. Eta argitaratzea negozioa da, eta irabazi bat egin beharko luke. Hauek dira merkatuaren legeak.
Enpresariak ulertu ditzakezu: haurrentzako liburu batekin, bira gehiegi, eta etekina txikia da. Lehenik eta behin, paper on, trinkoa (maiz estalita) argitaratu beharko da, ziurtatu koloreztatutako ilustrazio distiratsuak eta estalki sendo batekin. Eta horiek kostu larriak dira. Bigarrenik, eskakizun bereziak aurkezten dira haurren liburuari - inprimatzeko kalitateari dagokionez, letra-tipoari, argitasunari eta abarrei dagokienez, haurtxoentzako literatura duten argitaletxeei dagokienez, nahiago dute "tipo" merkeak ekoiztea, baina oso errentagarriak "tipoak" "Emakumeen" eleberriak, kriminal militanteak, fantasiak, eleberri sasi-historikoak eta bestelako hondakin papera. Azken finean, 200-300 mila kopia izan daitezke. Egunkariko paper merkean inolako ilustraziorik gabe, eta dendan daude haurrentzako liburu garestiak, edo are gehiago ...
Baina galdera sortzen da: Zer irakurriko dute gure seme-alabek eta bilobek? Berriz ere, Sobietar Klasikoak - Chukovsky, Marshak, Agnia Barto, Gaidar, Nov, Dragunsky eta abar, bai, ez da haurren belaunaldi bat lan horietan hazi, baina ezinezkoa da haiekin harremanetan jartzea betirako! Eta zer dugu itzultzeko? "Harry Potter" eta bere klon ugari? Era berean, ez da irtenbiderik - "garuneko mastekatzea" bera haurren bertsioan bakarrik ...
- Eta gurasoek, eta haurrek errusiar egile modernoak behar dituzte, interesgarria, interesgarria, dio Marina Sergeeva Haurren Argitaletxeak. - Baina bilatu behar dira, mantenduz. Errusiako argitaletxe askok klasikoak nahiago dituzte ... ez dituzte ordaindu kuotak ... beraz, anaien ipuin amaigabeak Grimm, Hoffman, Andersen, Charles Perc-en, eta Pushkin, Lermontov, Gogol, Tolstoi, Tolstoi, Tolgol, Tyutchev-en lanak. .Ola.
Beste arazo bat - haurrentzako argitaletxeek ia ez dute estatuaren laguntza lortzen. Umeentzako liburu ona kaleratzea oso prozesu garestia da ... Sobietar urteetan, haurrentzako lanak milioika zirkulaziok ekoiztu zituzten eta literalki zentimo bat kostatu zuten - estatuak bere argitalpena babestu zuen. Baina orain beste garai eta bestelako moralak. Eta dendetan prezioak, zoritxarrez, beste batzuk bihurtu ziren, ez guztiok merke ...
Bide batez, duela gutxi, handizkariak haurrak liburu bat hartzeko prest egoten hasi ziren. "Helduen" merkatuaren merkatua gehiegizkoa dela jakin zuten eta liburuak apaletan barreiatzen dira. Eta hori ez da errentagarria ... Bestalde, ama gazteek eta aitak liburu koloretsuak, distiratsuak eta bikainak erosten dituzte, baita prezio altuan ere ... beraz, aurrerapen jakin bat aurreikusi da, ordea, nahiko motela da.
Etorkizunean, paperezko liburuak ez direla batere baztertzen esan ohi da, bertsio elektronikoak erabat ordezkatuko dituzte. Baina haurren literatura irabazlearen posizioan dago, haurrak ez baititu gadget batzuk (gailu elektronikoa. - Ed.). Liburua irauli behar du amarekin, amonarekin, irudira hatz batekin. Orduan, beraz, espero dugu. Liburuarekin bizidunen bidez soilik haurraren irakurketarako maitasuna hil dezakezu. Eta ordenagailua, irakurlea (testuak irakurtzeko gailua. - Ed.) - funtsean burdinazko pieza da. Nerabe edo heldu batentzat, noski, jaitsi egingo da, baina haurrarentzat - kategorikoki ez da.
P. S. Irakurle maitea Errusiako haurren egile modernoen liburuak badaude beste gurasoei aholkatu nahi dieten zure etxeko gutunei buruz. [email protected].