- Аксана, як вы патрапілі ў гэты серыял, ды яшчэ на такую ролю?
- Справа ў тым, што ў праект шукалі акторку, якая ўмела б танцаваць. Я прыйшла на пробы, потым - яшчэ раз прыйшла ... Хоць ужо пасля першых спроб зразумела, што спадабалася. Затым мяне спрабавалі ўжо ў грыме - і зацвердзілі. Танцаваць на пробах мяне не папрасілі, мабыць, разумеючы, што я ўмею гэта рабіць. У маім рэзюмэ было пазначана, што я - чэмпіёнка Свету па бальных танцах, таксама скончыла ГІТІС, балетмайстарскае факультэт.
- Вы ўмелі танцаваць стрыптыз да таго як трапілі ў кіно?
- Канешне не. Пасля таго як мяне зацвердзілі ў серыял, я трэніравалася і брала ўрокі па стрып-пластыцы. Займалася некалькі разоў на тыдзень. Мы разам з харэографам зыходзілі, вядома, ужо з таго, што я ўмела. Мне было не так складана. Вядома, было няпроста ўзбірацца па шасце, таму што для гэтага патрэбныя моцныя рукі, а ў мяне, як у танцоркі, вельмі моцныя ногі. Даводзілася перабудоўвацца. Цяпер я, вядома, рукі поднакачаться. (Смяецца.)
- Роля ў вас, вядома, спецыфічная. Сам факт, што трэба было гуляць стрыптызёршу, вас не збянтэжыў?
- ніколькі! Мне адразу спадабалася гэтая роля. Бо ў мяне ў фільме такая прафесія, якой не існавала да гэтага. Не проста стрыптызёршы, а стрыптызёршы-псіхолага. Мая гераіня скончыла яшчэ і псіхалагічны факультэт. Мой персанаж, Паліна, займаецца тым, што дапамагае мужчынам вырашыць іх праблемы асабістага характару. Адпаведна, да яе прыходзяць за гэтымі парадамі. Пасля гэтай ролі ў мяне з'явілася неверагоднае колькасць прыхільнікаў, якія мне цяпер пішуць. Людзі звяртаюцца да мяне не як да Аксаны, а як да Паліны - псіхолага. Мужчыны распавядаюць пра свае асабістыя праблемы, каб я ім нешта падказала. Праліваюць мне сваю душу. Я ўжо задумваюся аб адкрыцці якога-небудзь клуба псіхолагаў-стрыптызёр. (Смяецца.)
- А вы самі вывучалі псіхалогію?
- Не магу сказаць, што я псіхолаг, але ў свой час я вывучала НЛП - нейралінгвістычнае праграмаванне. Я праходзіла навучанне для вырашэння сваіх праблем. Мяне хвалявалі пытанні асабістага характару. У творчых людзей часта здараецца, што яны не могуць знайсці сябе ці трапляюць у нейкі тупік. Мне хацелася навучыцца супрацьстаяць прыступам дрэннага настрою, і цяпер я гэта ўмею.
Аксана Сідарэнка - чэмпіёнка Свету па бальных танцах, а таксама скончыла балетмайстарскае факультэт ГІТІСа. .
- Пэўны час таму вы сустракаліся з бодыбілдэрам Аляксандрам Неўскім. Як цяпер складваюцца вашы адносіны?
- Усе калісьці сканчаецца. Трэба ісці наперад. Цяпер мы з ім проста сябры, вельмі добрыя. Вось, напрыклад, выйшаў наш фільм «Чорная ружа», у якім мы разам здымаліся. А наогул, я аддаю перавагу не казаць шмат пра асабістае жыццё. Маім прыхільнікам не абавязкова ведаць пра мае прыхільніках. (Смяецца.) Зараз я ні з кім не сустракаюся, можна сказаць, маё сэрца вольна.
- Думкі пра сям'ю вас наведваюць?
- Вядома. Справа ў тым, што я паўтара гады таму скончыла інстытут. Да гэтага - яшчэ адзін. І не магла дазволіць сабе ўсё кінуць і заняцца сям'ёй. Вядома, у мяне ўжо паспеў ідэал мужчыны. Мне трэба, каб гэты чалавек для мяне быў аўтарытэтам і галоўным дарадцам. Я сумняваюся, што мне падыдзе аднагодак ці хлопец помладше. Яшчэ ён павінен быць інтэлігентным, выхаваным, спакойным, са стрыманым тэмпераментам. І, натуральна, добры сабой, абавязкова брунет і абавязкова з карымі вачыма.
- Вы - чэмпіёнка свету па бальных танцах. Можна сказаць, што танцы па-ранейшаму прысутнічаюць у вашым жыцці?
- Я дамаглася ўсяго, чаго хацела ў гэтай сферы. Мне прыйшлося сысці з танцаў з-за траўмы калена, якую я атрымала, катаючыся на горных лыжах. Мне быў 21 год, і я зразумела, што танчыць больш не змагу. Трэба было хутка шукаць, чым займацца. Я стала думаць пра блізкую для мяне прафесіі і спынілася на акцёрскай. Прычым, калі стала пазнаваць аб прыёме ў інстытут, высветліла, што ў дзяўчат старэйшыя за 21 год шанцаў паступіць у тэатральны амаль няма. Тым не менш я паступіла ў два тэатральных ВНУ, абрала ГІТІС. Танцы, вядома, мне ў вучобе дапамаглі, таму што я адрознівалася ад іншых дзяўчат. У мяне іншая пастава, іншая хада, нават іншая манера чытання вершаў. Танцы мяне сфармавалі такой, якая я ёсць.
- Вы да таго ж яшчэ і конкурс «Міс фітнес» выйгралі. Па якіх крытэрах ацэньваюць дзяўчат у падобным спаборніцтве?
- Гэта была катэгорыя «Мадэльны фітнес». Мы як раз тады працавалі ў пары з Аляксандрам Неўскім у праекце «Танцы з зоркамі». У той год Аляксандр збіраўся выступаць на конкурсе «Містэр Сусвет» і прапанаваў мне таксама паспрабаваць. Мадэльны фітнес мае на ўвазе, што ў цябе павінна быць добрая фігура, подсушенные, рэльефныя мышцы. Вядома, мне прыйшлося тады актыўна рыхтавацца: два месяцы сядзець на жорсткай дыеце, чаго ніколі не было да гэтага. І калі з афіцыйнага пункту гледжання мне гэта амаль нічога не дало - я не афішую свой тытул, - то з пункту гледжання жыццёвага вопыту - вельмі дапамагло. Цяпер я ўмею правільна балансаваць харчаванне, у мяне з'явіўся рэжым прыёму ежы, я спажываю здаровую ежу і іншую ёсць проста не магу.