Сам Барыс Грабеншчыкоў адзін час сцвярджаў, што ён не ў курсе, хто аўтар песні. Наогул з гэтай кампазіцыяй звязана так шмат легенд, што нават самыя адданыя прыхільнікі «Акварыума» не ведаюць, якая з іх дакладная. Ёсць версія, што «Пад небам блакітным» - народная ізраільская кампазіцыя. Хтосьці сцвярджае, што аўтар - сярэднявечны паэт Франчэска дзі Мілана, які тым не менш усё роўна чамусьці пісаў на іўрыце.
На самай справе ўсё пачалося яшчэ ў 1972 годзе. Менавіта тады паэт Анры Волохонский злажыў верш «Рай». Музыку напісаў Уладзімір Вавілаў, які выдаў сваю мелодыю за твор лютніст XIV стагоддзя Франчэска Канова ды Мілана. Першым выканаўцам песні стаў бард Аляксей Хвостенко, шматгадовы сябра і сааўтар Анры Волохонского. Яго ведаюць пад псеўданімам Хвост. Ён, дарэчы, пайшоў з жыцця зусім нядаўна, у 2017-м.
Ну а тады песня стала вядомай у бардаўскай асяроддзі, яе ўключалі ў свой рэпертуар шматлікія выканаўцы.
У сямідзесятыя гады мінулага стагоддзя песня выкарыстоўвалася ў спектаклі «Сід» ленінградскага тэатра-студыі "Вясёлка". Прычым там галоўную ролю гуляў нябожчык цяпер флейтыст групы «Акварыум» дзюша Раманаў. Дык вось, па легендзе, менавіта там яе і пачуў, уласна, Барыс Барысавіч і творча перапрацаваў.
У арыгінальным варыянце гучаць словы «Над цьвердзю блакітны ёсць горад залатой». А Грабеншчыкоў пачаў са радкоў «Пад небам блакітным». Кажуць, што ён проста не вельмі дакладна пачуў словы. Аднак сам музыка ў адным з інтэрв'ю адкрыта сказаў, што пераробка была свядомай. «Царства Божае знаходзіцца ўнутры нас, і таму змяшчаць Нябесны Ерусалім на неба ... бессэнсоўна».
Упершыню Грабеншчыкоў выканаў «Горад» ў сакавіку 1984 года на канцэрце ў Харкаўскім дзяржаўным універсітэце. Ён быў пятым па ліку яе выканаўцам. Тады, падчас дэбюту песні ў яго аўтарстве, ён і прызнаўся, што не ў курсе, хто і калі напісаў гэтую рэч. Двума гадамі пазней, у студзені 1986 га, песня была запісаная гуртом "Акварыум" у ленінградскім Доме радыё. Пад імем «Горад» яна ўвайшла ў альбом «Акварыума» «Дзесяць стрэл», выконвалася на мностве канцэртаў і стала «візітнай карткай» Барыса Грабеншчыкова.
Ну а ўсесаюзную папулярнасць хіт здабыў пасля таго, як прагучаў у выкананні «Акварыума» у фільме Сяргея Салаўёва «Асса». Менавіта пасля гэтага песня і стала народнай.