Аляксандр Мельман: «Жанна кліча ў дарогу»

Anonim

Так, з Лятучай не атрымалася. Яна была першай дзяўчынкай на вёсцы, на гэтай «Пятніцу», але, калі перайшла на Першы, нешта пайшло не так. Нічога, бывае. І вось дубль-2: зноў жа на Першы пераскочыў праект «Жыццё іншых» у выкананні Жанны Бадоевой.

Ведаеце, я кансерватар, для мяне новае - гэта добра забытае старое. Таму і люблю старога добрага Дзмітрыя Крылова з яго «шалапутнага нататкамі». Тонкі ненадакучлівы гумар, без крыку, без нерваў, не раздражняе ніяк, затое пакажа табе ўвесь свет на сподачку з блакітнай аблямоўкай, і ты будзеш шчаслівы. А раней я любіў Юрыя Сянкевіча. Мы ўсе яго любілі. Убачыць свет вачыма Сянкевіча - у гэтым была наша савецкая фішка. Ішоў час ...

Цяпер мы ўсе Сянкевіч, усё ў раз'ездах. Падарожнічаем у меру сваёй сапсаванасці і наяўнасці так званага бабла. "Жалезная заслона" адкрылі, лётай не хачу. І мы лятаем!

На паважаным Першым канале канкурэнцыя, унутрывідавая барацьба. Была адна праграма аб падарожжах, стала дзве. Выбірай, але асцярожна.

«Усе пазнае, з усімі пагутарыць, прычым на рускай»

«Усе пазнае, з усімі пагутарыць, прычым на рускай»

Спачатку, шчыра скажу, гэтая Бадоева мяне моцна раздражняла. Нейкая ведае меры ў пачуццях дзяўчына, накшталт нават звераватую, ледзь хамаватыя. Бр-р! І я сабе думаў: не, ніколі я не змяню Дзіму Крылову, 70-гадоваму ўжо Дзіму. Ён так супакойвае, так.

І раптам ... Напэўна, гэта як у сям'і. Ну так, вось вы пажаніліся, жаніх і нявеста. Спачатку яна цябе хвалюе да нервовага ціка, потым выклікае збянтэжанасць ... Потым хочацца яе задушыць (у абдымках). І такое бывае. А потым ... Ведаеце, час лечыць. І цябе вылечыць, і мяне вылечыць ... І ты прывыкаеш.

Вось і я да Бадоевой прывык, і ўжо клічу яе Жанночка, і ўжо нашуся з ёй як з пісанай торбай. І ўжо мусі-пусі: а дзе мая Жанночка? Ды вось жа яна, дзяўчына выхаднога дня!

Ах, які жыўчык, якая скурпулёзная! Усе пазнае, з усімі пагутарыць, прычым на рускай. Так, звяртаецца да іх на вялікім і магутным, а яны - немцы-галандцы-французы-шведы - усё разумеюць, вось ідзі ж ты!

Увогуле, добрая праграма. І, спадзяюся, нікуды ад нас не знікне. Жанна кліча ў дарогу.

Чытаць далей