- Alexander Nikolaevich, labda hufikiri tu historia yako ya kibinafsi kwa kiasi kikubwa kwa kiwango cha nchi?
- Nani anajua. Hifadhi wakati wetu karibu kutokujulikana - ni gharama kubwa. Ni tu hisia kwamba watu hufanya gharama kubwa zaidi ili kuhudhuria sekondari. Sitaki kufanya hivyo. Wakati mwingine mimi huvuta kitu, mambo ya karibu kabisa. Kwa mfano, nina kitabu "1962", kushughulikiwa na Mwana, na kuna mimi kuelezea sehemu ya zuliwa, sehemu ya kweli, ukweli wa karibu wa biografia: kuhusu mama yangu, hadithi za familia. Lakini ninafanya kwa makini sana. Wakati mwingine, wakati kila mtu katika umma na kuuza - mtu lazima awe mwenyewe.
- Hata hivyo, maoni yako yanachukuliwa kuwa mamlaka, mara nyingi hutajwa kwa maoni na masuala ya kisiasa, na ya kihistoria. Kwa hiyo, ni ya kuvutia kujua zaidi kuhusu wewe. Nilifanya hitimisho kutoka kwa biografia yako mafupi ambayo kwa namna fulani umeamua mara moja na hatima yako ya baadaye. Baada ya shule, kitivo cha Kirusi na maandiko kilichaguliwa, na baada ya hayo, kazi yako ilianza kuendeleza hatua kwa hatua katika mwelekeo huu. Pengine, hii ni talanta maalum - kujipata kama hii mara moja?
- Mkoa huo una maneno mazuri: ni muhimu kupata claw juu ya shingo. Nilikuwa na bahati: Nilimkuta karibu mara moja. Kwenye shuleni, nimejifunza kwa bidii katika masomo yote yanayohusiana na maandiko. Na haraka sana kutupa hisabati, ambayo kwa mara ya kwanza nilikuwa na kutosha. Si kwa sababu sikukuwa na uwezo, lakini kwa sababu siwezi kufanya kile ambacho sikuwa na nia. Kwa neno nina nia ya kufanya kazi. Na bila kujali kile ninachofanya, kila kitu, njia moja au nyingine, imeunganishwa nayo. Wote televisheni na fasihi. Sphere ambapo ningeweza kutambua mwenyewe - hii labda ni biashara. Lakini mimi si nia yangu. Si kwa sababu siipendi pesa. (Mimi si juu ya fedha, lakini lazima iwe mahali pao katika maisha.) Na kwa sababu ninajua kwa hakika kwamba basi sitakuwa mtu mwenye furaha au angalau sitatimizwa na hatima yangu. Ozolot me, lakini uondoe kile ninachojiuliza - sihitaji.
- Upendo kama huo kwa fasihi - yeye lazima kwa namna fulani kuletwa? Labda ulikua katika familia ya kusoma?
- Sio. Nilikuwa mama peke yake, hakuwa na ndoa, alifanya kazi kama kawaida kwenye redio. Wazazi wa Mamina walikufa mapema sana, na alinileta na bibi yangu, bibi yake, ambaye aliishi kwa uzee mkubwa. Alifanya kazi kama mwalimu wa madarasa ya msingi. Hiyo ni, tulikuwa na familia ya kawaida ya Soviet. Nilikua nje ya nje ya Moscow, "maisha kwa upande wa sideline." Lakini wakati fulani katika maisha, nilikuwa na bahati nzuri. Nilikwenda kwenye jumba la piano limeandikwa kwenye mzunguko wa kuchora. Na njiani, kwa bahati, kwa kampuni hiyo, aliandikwa katika mzunguko wa fasihi. Kama ilivyopaswa kuwa kijana, niliandika mashairi ya grafoman kabisa, lakini sikusoma vitabu. Na kulikuwa na mwanamke katika jumba la piano, ambaye alifanya mtu wa fasihi kutoka kwangu. Zinaida Nikolaevna Novlyanskaya - Asante Mungu, yeye ni hai na mwenye afya. Alikuwa mwanasaikolojia mdogo na kwa kweli alitutumikia mifano kadhaa. Nini thamani ya ukweli mmoja kwamba kazi katika Poland ya waanzilishi ni mshahara wa rubles 17 kwa kundi. Hiyo ni, alifanya hivyo kwa hakika si kwa pesa, lakini kwa kitu ngumu zaidi. Na hapa alituongoza, na bila kutupatia, asante Mungu, waandishi, haikuwa uteuzi wa waumbaji wa baadaye. Lakini ilikuwa ni elimu ya kupendeza wakati mtu anaingia ulimwengu wa vitabu na kuna ulimwengu wa ndani ambao umefungwa hadi sasa. Na huko niligundua kwamba niliingia katika mazingira yangu kabisa. Katika shule, sikukuwa na uhusiano na wanafunzi wa darasa, hatukuwa na urafiki wa akili na wa akili. Na kwa wale guys ambao nilikutana nao katika mduara mwaka wa 1976, bado tunawasiliana. Nakumbuka maandamano yetu ya kirafiki baada ya mug kutoka milima ya Leninsky kando ya tambarare, na kutoka kwa monasteri ya Petrovsky hadi bustani ya utamaduni, wakati wazazi wetu maskini walipiga nywele zao, kwa sababu hakuna mtu aliyekuja kukumbuka kuchukua "chumba cha pili" na kuwaita. Kama binti ya wastani aliniambia: "Bila shaka, haukuwa na simu za mkononi, lakini kulikuwa na wajumbe." Hapana, sisi pia hatukuwa na wajumbe. (Anaseka.)
Mimi si familia ya kiakili: maisha ya kawaida ya Soviet nje kidogo. Lakini wakati fulani nilikuwa na bahati nzuri: niliingia kwenye mzunguko wa fasihi. .
- Unakua kazi gani?
- Kama mshairi, nilikufa kwenye pasternak. Inasemekana kwamba ukuu wa mwandishi hupimwa kwa kiasi gani alipunguza kasi ya maendeleo ya vitabu na ni waandikaji wangapi alichochea. Kwa hiyo niliharibu pasternak. Nilikwenda kwake kwa kichwa changu. Bahati nyingine ilikuwa mkutano wangu na msomaji mzuri (basi kulikuwa na taaluma hiyo, na watu walikwenda kwenye matamasha, ambapo watendaji walisoma mashairi na prose) Dmitry Nikolayevich Zhuravlev. Alikuwa na maandishi yaliyotolewa na Pasternak. Fikiria ni nini? Angalia jinsi alivyoandika, handwriting hii ya kuruka, ambayo alichukua chaguzi. Pasternak haikuvuka maneno, lakini kukwama kwa vipande ili uweze kuinama na kuona kile kilichopita. Kwa hiyo nilikua juu ya Pasternak, basi katika Taasisi, Pushkin ilifunguliwa kwangu, na vitabu vyote vya dunia vilikwenda nyuma yake. Mimi nina maana hii omnivorous.
- Leo wewe daima kufanya mapitio ya kuondoka vitabu. Je, unachagua kazi ambazo unahitaji kusoma kutoka kwa wingi wa kuchapishwa?
- Kuna maswali mawili kwa moja. Mimi ni kama msomaji, na mimi - kama kivinjari. Kama kivinjari, nililazimika kuchukua vitu vipya ambavyo vinaweza kutokea au kuonekana tu. Wanapaswa kuwa tofauti sana. Na kama msomaji mimi kufanya tofauti kabisa. Ikiwa tunazungumzia juu ya kitabu cha karatasi, basi ninawapa, kama sheria, mara mbili kwa mwaka. Mimi kuchukua mfuko mkubwa, ninaenda kwenye haki ya kitabu cha Moscow, ninaipata, basi nikaeneza magunia, mimi huchukua kutoka juu, ambayo ilianguka, na mimi kusoma. Nilikwenda - ninaendelea, sikuenda, mimi kuahirisha. Kwa kuwa niliacha kushiriki katika upinzani wa fasihi, uhusiano wangu na fasihi umekuwa bora zaidi: Sihitaji kusoma. Hii ni faida kubwa: kuna labud kabisa - na ni huruma kutumia muda wake. Na hivyo inaweza kuwa maandiko yoyote - njama, si njama, kiakili, upelelezi, tafsiri, asili, postmodern, kweli.
- Je, vitabu bado vinapendelea karatasi?
- tofauti. Nina wasomaji kadhaa. Ninaendesha mengi, na kwa kweli unaweza kweli kupakua maktaba yote na kubeba naye. Ni vizuri. Na kitabu cha karatasi ni hisia ya aesthetic. Lakini sio hali ya kuwepo kwa maandiko, ni moja tu ya fomu zake za random. Na kwa kuwa nimekwisha kumfanyia, kwa nini nipaswa kukataa kutokana na radhi hii?
- Je, una maktaba gani?
- Maelfu ya vitabu vitatu - ulimwengu mzima wa kale kutoka zamani na antique hadi kasi. Ni sawa katika muda, kwa jina la mwisho. Kwa wakati fulani, nilijitegemea na utawala: moja ilianzisha moja. Acha tu vitabu hivyo ambavyo nitasoma tena. Kwa hiyo, nilikataa kujenga mstari wa pili wa rafu ili iwe haiwezekani kudanganywa na kuwekwa kwa kudumu kwa kila mmoja. Vitabu vinavyosimama katika safu mbili tayari zimekufa. Lakini, inaonekana, unapaswa kurudi kutoka kwa kanuni yangu, kwa sababu sasa Toma tayari anaanza kiota kwenye sakafu.
- Kulikuwa na nyumba ya waanzilishi, mzunguko wa fasihi ... na kisha baada ya karne ya kwanza, uliamua kwenda kwa mwalimu, bali kufanya maandiko?
- Kwa kweli, kwa nini nilikwenda kwenye mafundisho? Mama hakuwa na nafasi ya kulipa maandalizi yangu kwa chuo kikuu. Katika mitihani, ningehakikishiwa kushindwa angalau lugha, lakini huenda sio tu. Na sikutaka kabisa katika jeshi: ilikuwa 1979, wakati miezi michache ilibakia kabla ya Afghanistan. Kwa hiyo, nilikwenda kwa mafundisho, kama hatari ndogo: Kwanza, wavulana wanahitajika huko, na pili - mashindano madogo. Lakini sijawahi kwenda kwa mwalimu. Siipendi shule wakati wote, siipendi kutii. Na mwaka wa kwanza, nilikwenda kufanya kazi kwenye jumba la mapainia, yaani, kitabu hiki kilifunguliwa kutoka umri wa miaka 18, kama kichwa cha mug ya fasihi. Kumbuka kwamba wakati wetu baada ya Taasisi pia kulikuwa na usambazaji. Lakini kwa kuwa sikutaka kwenda shule, nilifanya tu hitimisho la matibabu kwamba sikuweza kufundisha pumu. Nilihusisha kitu kinachohitaji huko, na nyuma yangu. Ingawa wanaweza kutua, bila shaka. (Anaseka.)
- Na kisha akaanza magogo?
- redio ya kwanza. Baada ya jumba la mapainia, ambapo mimi, mimi kurudia, alifanya kazi kwa rubles 17 kwa mwezi (kwa kulinganisha, elimu ya wanafunzi ilikuwa rubles 40), nilikuwa katika mara ya kwanza na ya mwisho katika maisha yangu nilipata kazi kwenye redio. Mama, ambaye alifanya kazi katika bodi ya wahariri wa watoto, alikwenda kuomba kwa ajili yangu, na nina kazi. Lakini kwa bure nilikwenda huko. Ilikuwa kimya ya nguvu ya Soviet, na niliweza kupata uzuri wa wakati huo. Kwa hiyo, wakati ninaniambia kuwa pamoja na nguvu ya Soviet kulikuwa na utamaduni wa juu - najua kwa hakika kwamba hii ni mare yasiyo na maana. Juu ya shangazi wa radio wa umri wa kustaafu, na mhariri wangu mkuu alifanya kazi huko tangu 1953, yaani, kutokana na kifo cha Stalin. Na kuruhusu uhamisho wa watoto mpaka Gorbachev alikuja. Baada ya miezi tisa, nilikimbia kutoka huko, na kisha nilipelekwa kwenye jarida "Urafiki wa watu", urekebishaji ulianza. Katika 24, nilikuwa mhariri mzee na ninakumbuka vizuri, kama nilivyokuja nyumbani kwa mke wangu (nilikuwa nimeolewa na wakati huo) na kumwambia: "Unaweza kunishukuru, nilifikia kilele cha kazi yako." Kwa sababu ilikuwa wazi kwamba kama sijaingia kwenye chama (na hii haikuwa katika mipango yangu), basi hii ni dari. Zaidi ya hayo, nilibakia njia chache, hakuna hata mmoja ambaye ameridhika. Ya kwanza ni katika wapinzani. Lakini sikutaka kuwa mshindi, ninawaheshimu sana, lakini sio yangu. Ya pili ni kuondoka. Sitaki. Vita ni nini? Na ya tatu ni kulala. Bora. Kwa bahati nzuri, alichukuliwa, kwa sababu basi kila kitu kilikuwa kikivunja. Na kisha ilikuwa ni furaha katika gazeti. Tulichapisha "watoto wa Arbat", peripeti hizi zote zilianza na jamhuri. Ilikuwa ni "urafiki wa watu". Nusu ya neno nililotumia safari za biashara - Azerbaijan, Armenia, Kazakhstan. Katika Kazakhstan mwaka wa 1986 aliona hotuba ya kwanza ya vijana wenye itikadi za kitaifa. Nilihisi mabadiliko ya kila kitu, ambayo hadithi ilipangwa. Ilikuwa nafasi ya ajabu, na kwa bahati nzuri, nilitumia faida yao.
Safari ya biashara ya hivi karibuni ya Yakutsk kushangaa wakati wote baridi spring na kukuza hali ya mbwa sledding. .
- Wewe ni makini sana juu ya michakato ya kisiasa, kwa kuwa inapaswa kuwa baba mwenye kujali sana. Upelelezi uliripoti kuwa una watoto wanne ...
- Ndiyo. Siwezi kumwita mtu yeyote kwa jina, sijui kama watatidhika. Hawa ni watoto kutoka ndoa mbili, na walikua kwa siku. Mwandamizi - 25, alihitimu kutoka Mehmat, lakini alitetea kwa lugha, sasa tayari anafundisha katika shule ya juu ya uchumi. Wastani walijifunza katika Kitivo cha Uchumi cha Chuo Kikuu cha Jimbo la Moscow, na sasa anamaliza Magistracy katika shule ya juu ya uchumi katika historia ya kisiasa. Inafanya kazi katika shirika la habari. Binti ya kati bado anajifunza shuleni, yeye ni 14 kutoka siku hadi siku, na mdogo zaidi mwaka huu - 11. Ni nani watakavyo na wapi wanataka kuishi - hii ndiyo biashara yao. Ambayo clamp itafaa, atavaa. Mama yangu hakunipa katika uchaguzi wa taaluma, na sitawaweka shinikizo.
- Kwa njia, kuhusu mahali pa kuishi. Wewe ni muda mwingi wa kutumia muda nchini Ufaransa. Nchi yako ya kigeni?
- Nchi yangu ya kupendeza ni Uswisi, ambapo nilifanya kazi katika miaka ya 90. Ilikuwa mwezi wa furaha, nilikuwa na trimesters ya majira ya joto. Nilipokea miezi mitatu ya mshahara wa Uswisi, na mwaka uliobaki uliishi hapa. Na hii, kwa njia, nilikuwa na uwezo wa kunifundisha - nilikuwa profesa wa Conservatory ya Moscow kwenye idara ya kibinadamu. Ilikuwa mkataba wangu bora katika maisha, ambako uliandikwa kuwa nilikuwa na haki ya kukosa moja ya tatu ya mwaka wa kitaaluma kuhusiana na shughuli nyingi za tamasha. (Anaseka.) Na sasa - ndiyo, ninatumia muda fulani nchini Ufaransa. Ilivyotokea. Mimi niko kwenye mama yangu - kusini na kwa baadhi ya viashiria vya matibabu wakati mwingine lazima wakati mwingine kurejesha muda mfupi wa hali ya hewa. Hapa nchini Ufaransa, ninawatumia. Na tangu nyumba ni ya bei nafuu huko kuliko Moscow, basi mtu yeyote anayepata mshahara mweupe anaweza kumudu mkopo na kununua hakuna ghorofa ya gharama kubwa sana. Sina maana ya Paris.
- Lakini katika lugha za kigeni husema?
- Sio. Kwa bahati mbaya, sina lugha kwa lugha. Lakini watoto wangu wanasema kila kitu vizuri na unahitaji kucheka kwangu. Lakini ni nzuri sana, kwa sababu unaelewa - watoto walikupa.
- Kisha, labda niambie kuhusu mama zao?
- Mke wangu wa kwanza alikuwa Julia. Ni kushiriki katika shughuli karibu na kanisa. Ya pili - Maria, inafanya kazi na mwandishi wa habari. Tunaishi katika eneo la Arbat. Tena, tulikuwa na bahati nzuri: wakati mmoja tulihatarisha kuchukua mkopo na kununuliwa ghorofa katikati kwa bei, ambayo ni vigumu kuamini leo.
- Tembea karibu na Arbat, labda wakati wa bure.
- wala kutembea, sina michezo katika mwaka wangu wa mwisho na nusu. Nini ni mbaya sana. Natumaini kwamba wakati ninapotangaza mipango yangu, angalau nitarudi kwenye michezo. Na hivyo mimi mpango wa kuruka mbali kwa mara kumi kwa miezi miwili, kukatwa na kufanya kazi juu yako mwenyewe. Moscow ni mji mzuri sana. Inakwenda vizuri hapa vizuri, lakini haiwezekani kuandika na kutengeneza kitu. Kwa hiyo, ni vyema kuunganisha kwa muda, kurejesha, lakini kisha uingie ndani yako.
- Mwaka jana, ulikuwa na umri wa miaka 50. Tarehe muhimu. Je! Unafikiri kazi yako ya msingi tayari imeandikwa au bado inaendelea?
- Hii ni suala la uundaji usiofaa. Anaulizwa wengi kwao wenyewe, lakini hana jibu. Natumaini kwamba kila kitabu changu cha pili kitakuwa bora zaidi kuliko ya awali ambayo kila risasi ya waraka itakuwa bora kuliko ya awali. Bwana alinipa fursa ya kujaribu mwenyewe katika mwelekeo mmoja, lakini kwa aina tofauti. Na kuishi na mashujaa wangu, kuwa sinema au fasihi, idadi nyingine ya maisha. Ninafanya kazi yangu tu, na sijali kama itamlipa, ikiwa itaanguka kwa kuuza, ni muda gani utafanya. Mchakato ni muhimu. Mtu anauliza: Je, umeridhika au furaha? Hiyo ni wakati kitabu kinatoka - nina kuridhika. Na wakati ninapomwambia - badala ya furaha.