Zwykle takie aktorki - od dwóch topów - marzyć o charakterystycznych ról i na próżne burzą teatralne uniwersytety z odpowiednim repertuarem. Więc nie chodzi o nadzieję Rumyantseva. Ona natychmiast "znała swoje miejsce": Theatre of the Young Spectator, "Mouse-Noruszka w Tereme-Teremka" (według własnego dokładnego wyrażenia). Jest na scenie Centralnego Teatru Dziecięcego, który miał miejsce debiuta działającego, a kiedy nadal była w pierwszym roku.
W kinie zaczęła również być prawie natychmiast nakręcony. A nawet w partnerach miała pierwsze równiarki, którzy ją szarpnęli, jakby nawet, na warkocze, nadzieja postrzegała tę pracę na wielkie szczęście.
Pomimo udanego początku musiała czekać na rolę gwiazdą przez kilka lat - w filmie w reżyserii Yuri Chulukina, "Dziewczyna", która przyniósł jej całą unionową chwałę, zagrała, kiedy była już od trzydziestu. W tym czasie była starsza niż jego partner - Nikolay Rybnikov (choć w filmie zupełnie odwrotnie).
To zdjęcie dosłownie zmieniło jej życie. Stała się jednym z najbardziej poszukiwanych aktorów radzieckich. I zagrał. Nagle nie zniknął z ekranu filmu. Natychmiast, niesamowite ucha rozproszone: aktorka uciekła z ZSRR.
Po ślubie z Willie, aktorka Khtroyan zdecydowała na czas, aby opuścić jego zawód. Zdjęcie: Personal Archive of Hope Rumyantsevaya.
Najbardziej niesamowitą rzeczą jest to, że w tym przypadku te rozmowy miały glebę. Dokładniej, wyjechała za granicę z mężem.
Nadezhda Rumyantsev, kiedy skończyła trzydzieści sześć, żonaty z pracownikiem Willy Khstroan. Spotkała go na urodziny jednego ze swego przyjaciela. Kiedy Willie Vartanovich został zaproponowany przez kilka lat, aby iść do pracy w Egipcie, a potem w Malezji, Rumyantsev, nigdy nie wątpił na sekundę, poszedł z nim.
Dzięki swojej nowej roli - współmałżonek wysokiego rangą urzędnika - doskonale radziła. Nadezhda nauczył się nawet francuski i angielski, przetłumaczył żarty rosyjskie do tych języków, tak że w odpowiednim momencie - w pewnym momencie recepcji - jedna fraza jest łatwa do rozładowania sytuacji. Później Willie Khtroan powiedział, że dzięki jej lekkim charakterze i zdolności do rozpoczęcia randek, wiele korzystnych kontraktów udało się podpisać.
To tylko jedna rola nie była możliwa do wdrożenia. Nadzieja nie stała się matką. Ale stało się przyjaciółmi z córką Khstroan z pierwszego małżeństwa Kariny, a później z wnukiem. On przy okazji, nigdy nie nazwał swojej babci, niezwykle supię.
Małżonkowie mieszkali razem od ponad czterdziestu lat, bez przestrzegania dbania o siebie nawzajem jako nowożeńcy. Zdjęcie: Personal Archive of Hope Rumyantsevaya.
... Kiedy przyjechali z powrotem do Rosji (stało się to na końcu lat siedemdziesiątych), życie ponownie weszła do zwykłego kanału. Rumyantseva wrócił do swojego zawodu - tak łatwo i po prostu, jakby nie było przerwy w pracy. Jednak kontynuowała uwagę, opiekę i uwielbiam dać przede wszystkim rodzinę. Raz w wywiadzie przyznał, że każdy czterdzieści lat, każdego ranka wstał wcześnie rano, aby przygotować śniadanie męża i wydać ją do pracy.
W 1996 r. Niesamowiony mierzony rytm ich codziennego życia został złamany. Atakujący przeniknął do domu Rumyantsevaya i Khstroan, którzy podczas walki zdecydowanie uderzyli w aktorkę na głowie. Od tego czasu rozpoczął stałe bóle głowy. Chociaż w Instytucie Neurologii, gdzie poszła do badania, została uspokojona: wszystkie testy są normalne. I tylko wtedy, gdy bóle stały się nie do zniesienia i przeprowadzono dokładniejsze badanie, okazało się straszne: właściwy czas został pominięty. Zdiagnozowano z guzem mózgu. Willy Khtroan podniósł wszystkie swoje połączenia, wyszedł na najlepszych zagranicznych lekarzy w tej dziedzinie, ale światowe oprawy były tylko hodowane przez ręce: nic nie jest niemożliwe do zrobienia.
Przez prawie dwa lata wie o swojej diagnozie i że operacja nie pomoże, nadal żyje cicho. Upuścił się na łóżka, kwiaty uprawiane i skazane, że był to konieczne dla niej zamiast aktorki, aby stać się agronomem ...
Na początku kwietnia 2008 r. Stało się złe. Nadzieja Rumyantseva została zabrana do jednej z klinik metropolitalnych, gdzie po chwili opuściła ten świat. W rękach męża, którego nazwał jego szef życia. Była siedemdziesiąt siedem ...