Nigdy nie jest za późno na pracę nad rozwojem - czy co najmniej 20, co najmniej 50 lat. I jego ważny etap, według współczesnych psychoterapeutów, ma nabyć umiejętności broniąc granic. Ludzie, którzy są skłonni zgodzić się na wszelkie sugestie i kompromisy, boją się obrażać innych, czy nieodwracalny błąd: Zapominają o głównej rzeczy w życiu, aby nie obrażać siebie. Wskazówki pomogą poradzić sobie z problemem i rozpocząć życie z czystego arkusza.
Określ granice swojej cierpliwości
Weź kartkę papieru i podziel go na dwie kolumny: akceptuję i nie akceptuję. Pamiętaj, jak otaczający je przyszedł z tobą - jakie ich działania cierpią, a które praktycznie nie powodowały emocji. Zapytaj, dlaczego jest to ważne? Ćwiczenie pomaga koncentrować się na emocjach w separacji od instalacji społeczeństwa. Granice zawierają ustanowienie strefy dozwolonego i zabronionego. Więc dla niektórych osób zdradło partner stanie się ciężką traumą psychiczną, podczas gdy inni nie zobaczą w nim nic strasznego i nadal mieszkają razem.
Wyraźnie zdefiniuj granice dozwolonego
Zajrzyj do siebie
Kontynuuj pracę nad rozładowanymi przedmiotami podczas wykonywania przeszłych ćwiczeń. Zadaj sobie pytanie: co w tej chwili czuję? Dlaczego ta akt tak bardzo mnie martwi? Każdy przedmiot może uniknąć liczby od 1 do 10, który charakteryzuje moc uczuć uczuć. Podczas samoteliszy translacyjnej można określić podstawowe emocje - nie zawsze jest dla jej gniewu. Często pod maską gniewu ukrywając obrażanie, strach lub dumy. "Kiedy ktoś działa w taki sposób, że czujesz się nieswojo, dla nas jest to sygnał, który może złamać lub przekroczyć granicę", mówi zagraniczny profesor psychologii Hyona. Wypracował te problemy, możesz uwolnić się od niektórych instalacji i odpowiednio odpowiadać na działania innych.
Mówić dobrze
Uwierz mi, tylko mniejsza część ludzi celowo cię obraża, inni robią to nieświadomie lub nie widzą niczego nagannego w akcie. Wymawiając swoje emocje głośno, dajesz osobę, aby zrozumieć, co granica nie powinien iść. Nie ma potrzeby upokorzenia rozmówce: Aby wskazać, że temat nie jest z nim dyskusja, nie ma wystarczającej wiedzy na pełną rozmowę lub jesteś zirytowany przez jego myśli - to jest zbędne. "Nie chcę omawiać mojego życia osobistego z kimś innym, z wyjątkiem partnera. Wybierzmy inny temat na rozmowę? " - Takie neutralne zdanie, które wyraźnie wyznaczasz swoje intencje i nie pozwala uczuć innej osoby.
Poczuj się z darmową osobą Zwolnij swoją winę
Usuń odpowiedzialność za uczucia innej osoby. Psychologia rozmówcy znajduje się w swoich kompetencjach, a nie twoja. W zdrowych relacjach partner lub rodzic nie będzie miał pytania o tym, czy możesz odmówić lub powiedzieć coś - jest postrzegany jako aksjomat. Czy mieszkasz w inny sposób? Powiedz mi osobę o twoich uczuciach i niech czas pomyśleć o sytuacji - zrozumie, że się mylił i nie ma już na ciebie presji.
Co myślisz? Jak się masz na temat naruszenia swoich granic?