- Sergey Leonidovich, zaczniemy od pytania nie grać ról. Aktorzy często mówią, że chcieliby zagrać taką rolę w życiu, ale nie zadziałała. Masz taką rolę, którą nie grałeś, ale chcesz?
- Nigdy nie marzyłem o życiu o betonowych rólach i nie marzę. I nigdy się nie stało i skazał: "Mój Boże, The Lata Go, Hamlet, Hamlet". Dawno temu miałem monolog Mityy Karamazowa w moim instytucie, chciałem go zagrać, ale nie poszedł i nie żył z tym każdego dnia. Również, jak chciałem grać na ostrza jednocześnie. Od jakiegoś czasu Fokin przychodzi do teatru i mówi mi: "Zrobimy Karamazowa, a będziesz grać starszego brata". Potem przechodzi przez jakiś czas, a Galina Volchek postanawia przywrócić "Wiśniowy ogród" i daje mi rolę ostrzy. I to było już zamienione w rodzaj przesągodnienia. Nie marzam konkretnie o niczym, ale wciąż dostaję. I główna rzecz dla mnie - rola nie powinna różnić się miodem. Posiadanie dużych i małych projektów w swoich stronniczości filmowej, mogę bezpiecznie zgodzić się na rolę jednej załogi filmowej jutro. Pytanie jest tylko jedną rolę. Czasami przynosisz skrypt i mówisz: "Oto dni strzelania × 25". Czytałem, ale nie ma tam żadnych ról. Ale odpowiadając na twoje pytanie, powiem - wciąż są zastraszone role.
- Stworzyłeś wiele interesujących znaków, obrazów, jaką rolę otrzymano najtrudniejsze?
- Aby było to trudniejsze, prawdopodobnie tego nie lubiłem. Moja filmografia ma więcej niż sto kolejnych obrazów. Nie jestem coquestem, ale jeśli muszę szczerze odpowiedzieć na te filmy, które nie wstydzą się i którzy są częścią mojego życia, prawdopodobnie miałby wystarczająco dużo palców na dwóch rękach, ponieważ nie ma dobrych ról dużo. Czasami, według niedoświadczeń, zgodził się na to, co nie było konieczne, aby się zgodzić, czasami zgodził się zarabiać pieniądze. To teraz mogę przeczytać skrypt i powiedzieć: "Bardzo dziękuję, ale nie dotyka mnie". I nadszedł czas, chwytany za wszystko, w tym samym czasie zagrał w pięciu obrazach, a nie przyniósł żadnych doświadczeń i radości. Ale nadal kocham je wszystko, wszyscy są moimi krewnymi, jakimś rodzinnymi, a niektórzy nie chcę, żeby w ogóle nie pamiętam.
- a Vladimir Putin mógł grać? I dlaczego nie lubisz mówić o polityce?
- O polityce Nie mówię słowa nie dlatego, że boję się, boję się, ale ponieważ z Gogol razy głównym problemem w naszym kraju jest problem człowieka nie jest na swoim miejscu. Dlatego, jeśli zaczynam poważnie mówić o polityce, oznacza to, że będę musiał rzucić teatr "współczesny" i zrobić tylko do tego. I nie mogłem grać w Vladimir Putin, aby grać po prostu dlatego, że nie pasuję do jego rodzaju, chociaż w rękach Genius Charlie Chaplin może i mógł. To jest "cud teatru".
Michaił Efremov i Sergey Garmash na kolekcji Trupa Teatralnego Sovremennika. Zdjęcie: Sergey Nikolaev.
- Jaką rolę uważasz za najbardziej udany?
- Miałem szczęście dotrzeć do zdjęcia do Valery Toyorovsky "Lover". Teraz wszyscy, którzy wpadli w pomoc słowo "pomysłowy", ale Oleg Ivanovich, który pracował na tym zdjęciu, był w tym budynku. W rzeczywistości był świetny i pamiętam pierwszy dzień strzelania. Kiedy grałem na scenę, Yankovsky starannie mnie nie zauważył, ale podpowiedź: "Lepiej cię włączyć i powiedzieć mi przez ramię". Właśnie to zrobiłem. Dosłownie po pół godzinie, przypomniał mnie na przerwę i powiedział: "Garmash, jeśli uważasz, że powiem ci na tym zdjęciu, a nie rozmawiałeś ze mną, nie będziemy z tobą rozmawiać jutro. Zrozum mnie?" I tak miły uśmiechnięty. Nie był żartem, stworzył atmosferę między nami bez palibracji, ale miałem wrażenie na drugi dzień, że filmuję mojego starego przyjaciela. Po tym zdjęciu naprawdę staliśmy się bardzo dużymi przyjaciółmi, więc wierzę, że rola i przyjaźń z Yankovsky była darem losu.
"Naprawdę podobało mi się, jak grałeś z Pavel Lungin w filmie" biednych krewnych ". Opowiedz mi o tym kilku słowach.
- Od dawna zapoznałem się z Lunkinem, ale nigdy się nie zagrał. Obiecał, że cały czas pracował ze mną, ale nie strzelał. I tutaj jego asystenci powodują próbki. Lungin, widziałem mnie na próbkach, nagle powiedział: "Garmash, nie dałem cię. Mam nadzieję, że nie będziemy się kłócić, ale nie nadaje się do roli. Spójrz na siebie, co jesteś Żydem? "
Odpowiedz: "Pavel Semenovich, niech ze względu na Pro Forma, odkąd przyjechałem, spróbuj mnie". Zgodził się. Potem miałem więcej włosów na mojej głowie, szybko kręcone loki, artyści znaleźli mi koszulę, kurtkę, stworzył obraz. Wszedł do biura do Lungina, upadł pod stołem i powiedział: "Garmash, jesteś zatwierdzony".
- Sergey Leonidovich i ostatnie pytanie. Czasami organizujesz kreatywne wieczory, lubisz spotkania z publicznością, gdzie bezpośrednio zadawać pytania, a pytania są różne. Zdarza się, że rozmowa się nie rozwija?
- Rozmowa najczęściej nie może wypracować podczas rozmowy, ponieważ kiedy wywiad zawsze jesteś ograniczony do czasu, czasami zdezorientowany pytaniami, czasami nie dołączasz nawet z tą osobą, z którą mówisz. A kiedy komunikujesz się na żywo, widzisz oczy publiczności, zawsze istnieje pragnienie mówienia szczerze mówiąc. Potrzebuję tego, aby nie rozerwać komplementów, ale aby lepiej zrozumieć nowoczesny przeglądarkę. Ale jeśli coś poszło nie tak, istnieją różne sytuacje, w tym przypadku jest taki rower. Miałem znanego kompozytora, z którym byłem przyjaciółmi, spotkali się na film "Oddział". Powiedział, jak pracowała jako towarzyszy Nikolai Afanasyevich Rockov. Scena wyszła ze skałami z piosenką "Trzy cysterny, trzech wesołego przyjaciela" i powiedział: "Cześć. Grałem w filmie odważnych facetów, więc co powiedzieć, zwróć się do ekranu ". Obejmowały rolki. Wtedy klify znów wyszły i powiedział: "Ale grałem nie tylko odważnych facetów, grałem w walcowanych generałach i zwykłych żołnierzy, co tam powiedzieć, zwróć się do ekranu". I kolejne 20 minut poszło w kolejce, wówczas włączyli więcej cięć przez kolejne 20 minut, a znowu wyszedł ze skał i śpiewali "trzech tankowców, trzech zabawy przyjaciół". Powiedział: "Przed nowymi spotkaniami na ekranie" i opuścił scenę szybkich aplauzów. Więc artyści mają wiele technik ...