Rodzice dorosłych dzieci są często adresowane do mnie: jak wziąć się, jeśli ich dzieci dorastały, żyją oddzielnie, są w porządku. Chcą im pomóc - a spadkobiercy odmówimy pomocy i przestać komunikować się w ogóle.
Mama obrażona, tata jest zdenerwowany, rodzice chcą uczestniczyć w życiu dzieci, jak wcześniej - i nie są dozwolone. Nie lubić? Nie są potrzebne? Co robić?
I naprawdę - co robić? Jesteśmy tak mocno przywiązani do wykresu dziecięcych życia z przedszkola, szkołą, wakacje, kółka, domki, że gdy dzieci dorastają, z naszego życia, jakbyśmy weźmiemy cały duży kawałek i wyjmujemy z duszą.
Wydaje się, że cieszy się, że cieszy się: niezależna stal, uprawiana, może być wykonana ze sobą - nie jest konieczna, gdzie jest to konieczne, a gdzie chcę przeczytać, co chcę pokonać ogólnie. I nie chcę nigdzie iść i nie jest czytany i nie działa na bezczynności. Życie, taki znajomy, znany, założony, rozproszony na kawałki i wydaje się, że nie można ich przykleić.
I nie jest jasne, jak związek z mężem będzie teraz zbudowany ... potem był jasny - mama tato, a teraz jak? Cóż, jest jasne: dom, krewni, nieruchomość, jest sama, krewni ... a potem co? Żył, jakby dla dobra dzieci, a teraz dla kogo? I wszyscy zaczynają szukać ich zainteresowania - i często nie w rodzinie.
Elena Prokofiev.
A co najważniejsze: nie jest jasne, jak dobrze rozważyć? Wcześniej możliwe było odparło od dziecka - jego zdrowie, oceny, troszczą się o niego. Było przynajmniej jakieś kryteria: "dobra matka", "dobry tata". Tylko teraz ten system oceny przestaje działać - brakuje "punkt odniesienia".
Co się dzieje, nazywany jest "Pustym zespołem gniazda". Po pierwsze, oczywiście wpływa na kobiety - w końcu macierzyństwo uważa się za główną rolę kobiet, niezależnie od tego, czy mama działa lub jest zaangażowana tylko przez dom. Ale ojcy mogą być również trudne w tym okresie - zwłaszcza jeśli byli szczelnie uwzględnione w życiu rodziny i aktywnie uczestniczyli w wychowaniu.
Ten trudny okres w życiu rodziny może przekazać normalnie - z zastrzeżeniem Niektóre proste zalecenia.
Więc pierwszy. Szukaj drogi, pamiętaj o swoich snach, pragnieniu, intencje, intencje - i zacznij ucieleśniać w życiu! Napisz sobie listę swoich pragnień. Teraz masz czas na rozmowę z przyjaciółmi, pamiętaj, co robiłeś, ale nie było wystarczająco dużo czasu. A może zdecydujesz się odświeżyć edukację? I rozpocznij nowe zajęcia zawodowe?
druga . Jeśli (jak myślisz), tylko dzieci były zjednoczone, teraz nadszedł czas, aby się spotkać! Daj sobie czas na poznanie się - a tym razem może być bardzo ekscytujący dla was obu. I twój związek lub otrzyma "drugie oddychanie", albo ty, jako parę, podzielimy się, ponieważ stali się nieznajomymi do siebie. Cóż, zdarza się, ale masz szansę zrobić to spokojnie i z poczuciem wzajemnego szacunku i wdzięczności na czas życia razem.
Twoje dzieci dorastały, oni sami mogą stać się rodzicami - a to jest normalne
Zdjęcie: Pexels.com.
Trzeci I prawdopodobnie najtrudniejsza rzecz - nauczyć się słuchać. Wystarczy słuchać partnera lub dorosłego dziecka, mówiąc ci - i odpowiednio wykonać sytuację. Lubię to? Nie dążmy do komfortu, pomocy ani doradztwa, jeśli partner lub dzieci po prostu dzielą się. Zapytaj, zapytaj, czy konieczne jest pomoc - a jeśli nie jest to konieczne (to znaczy, pomoc nie została zapytana), a następnie nie pomagaj.
Czwarty . Jeśli jesteś zbyt emocjonalnie reagując na wydarzenia życia i manipulować próbą zwrócenia uwagi na więcej, okazuje się dokładnie odwrotnie. Pomyśl, jeśli musisz zwrócić uwagę na taki ryzykowny sposób?
Piąty . Ani dziecko, ani partner nie mogą (i nie powinni) być odpowiedzialni za twój emocjonalny dyskomfort. Z tym - do specjalisty. Po prostu przekazuje kolejny ważny etap: jesteś oddzielony od dziecka, a on jest od ciebie.
Poczuj smutek i smutek, gdy rozstanie jest całkowicie normalne. Całkowicie przyjść do siebie, możesz potrzebować półtora roku lub dwa lata. Pływać, weź te zmiany - i wróć do normalnego życia.