Alexander Ratnikov, praktycznie bez zmiany na zewnątrz, może grać absolutnie każdą postać. Ale może być sportowcem lub inżynierem, jak jego rodzice, gdyby nie była to dla sprawy. A potem sprawa przywiozła go na stronie z przyszłej żony Anny Tarautkiny. Dziś ich syn Nikita jest już siedem lat. Podobnie jak w każdej rodzinie, były różne okresy w ich związku, ale według Aleksandra, z koczowniczym działaniem, dom i bliski są największą wartością. Szczegóły - w wywiadzie z magazynem "Atmosfera".
- Sasha, spotykamy się w dniu Pucharu Świata Pucharu Świata. Sam byłeś zaangażowany w piłkę nożną dziewięć lat. Jak pojawił się w twoim życiu?
- Nie pamiętam, jak powstał ten impuls w rodzicach, ale ścigałem wszystkie świadome dzieciństwo na dziedzińcu. A sekcja trafiła do siedmiu lat. Początkowo był "rezerwami pracy", a następnie Dynamo. W sumie dałem piłkę nożną dziewięć lat. Pamiętam, jak wcześnie rano tata prowadził mnie do olimpijskiego. Było tam zimno (i wyszkoliliśmy w majtki i koszulkę), i zawsze mówiliśmy z nami bardzo ciężko. Byliśmy zaangażowani w akrobatykę, a potem z wielką przyjemnością wskoczył do pięcioterowej pitę z piankową gumą. W trudnym opublikowaniu, kiedy nie jest jasne, co dzieje się w głowie, a z układem nerwowym, ja sam bezpiecznie łzy z piłki nożnej i przełączyłem się na karate. A po filmowaniu w filmie "Porifutkarz" prowadzony przez boks i w pewnym momencie złapałem się, że lubię sparing z dobrze wyszkolonymi ludźmi. Cuts Down, a każdy nonsens natychmiast rozbija się z głowy.
- Ale wydaje się, że uczestniczyłeś nie tylko w sportach, ale także w szkolnych amatorów uczestniczyło?
- "Amatorka" jest bardzo przesadzony, było kilka jednorazowych akcji wydarzeń. W ósmej klasie grałem w "trzech muszkieterach" i oczywiście był d'artagnan. (Śmiech.) Mama szyła piękny garnitur, kapelusz i niebieski pelerynę. Ale wciąż byłem dość chłopcy, a ja nie wystąpiłem mi, że mogę połączyć moje życie z tym biznesem.
Alexander w tym samym czasie studiował w jedenastej klasie, aw pierwszym roku w Gnsinka na akcie teatru muzycznego
Zdjęcie: Vladimir Myshkin
"A potem ktoś doradził, abyś pojechał do Gnsinka na Wydziale Aktors Teatru Muzycznego?"
- W środku dziesiątej klasy zakładałem, że pójdę do Miit (Instytut Inżynierów Transportu). Wszyscy chłopcy wieczorami chodzili na horyzonty na dziedzińcach, nie było klubów fitness. W pewnym momencie pojawił się tam młody człowiek (dziękuję bardzo, przyjacielu), który był wyraźnie starszy od nas. Rozwinięty telefon i intelektualnie - byliśmy zainteresowani rozmową z nim. I jakoś zapytał, kto wśród nas idzie. I już myślałem o Instytucie Teatru w tym momencie, ale nawet nie znałem ich nazwisk. Wykrzyknął: "Och! I co? " I powiedział, że studiuje w Gitis. Udawałem, że wiem, co to było, a on dodał: "Mamy niezagospodarowanych chłopców". Znowu udawałem, że rozumiem. A jeśli wyobrażasz sobie flashback, następna scena była taka: Idę z matką w metrze na egzaminie w Gitis, aby zobaczyć, co w ogóle jest. Oleg wprowadził mnie do nauczyciela, który nauczał w Gnsinka. Mówiliśmy trochę i powiedział: "Musimy się nauczyć". Kończę dziesiątą klasę, a na kilka miesięcy Anatolij Borisovich Akhreyev przygotowuje mnie do przyjęcia. Następnie jednocześnie studiowałem w jedenastej klasie, aw pierwszym roku w Gnsinka na akcie teatru muzycznego.
- Czy zabrałeś, pomimo braku edukacji muzycznej?
- Tak, na egzaminie, koncert wciśnięty na klucze i zapytał: "Ile to jest notatek?" - A ja, odwróć się od fortepianu, odpowiedział. Okazało się, że mam dobrą plotkę z natury. I zabrali mnie jak solowy połysk. Ale na ten rok wyznać, spędziłem trochę czasu w Gnsinka. Szkoła powiedziała, że tam idę tam, a tam byłem w szkole. W rzeczywistości szliśmy z facetami, nic nie zrobili. Szedłem tylko po wokale. Pamiętam egzaminy po pierwszym roku. Wykonałem ostatni. Miałem już dzikie mandal, a kiedy poszedłem na scenę, na fortepianie i zobaczyłem, że w sali był pełen ludzi, nie chodziłem. Zaczął śpiewać i z prostoty dla rodzin psychicznych do wygrania. Szukałem wsparcia, ponieważ nogi potrząsały. I muszę wszystkie gagotali: jest jakiś rodzaj kudłym stylu w szerokim garniturze z zieloną kurtką, nie jest jasne, że śpiewa, uśmiecha się i mruga. Ale nadal byłem zabrany na drugi kurs. Obrócił całe moje życie. W ciągu tych trzech lat przylutowałem osiem lat edukacji - i środkowej i wyższej i muzycznej. Musiałem przeczytać góry książek, dowiedz się, jak powiedzieć, jest to ważne w zawodzie. I była to pierwsza miłość, wielka miłość.
- Uczucie było wzajemne?
- Pewnie! To było najsilniejsze uczucie w moim życiu. Nadal się komunikujemy, bardzo delikatnie traktujemy się nawzajem.
- Dlaczego zerwałeś?
- Nie wiem. Nagle coś się stało i było niesamowicie bolesne. Mam trzy miesiące, prawdopodobnie oszalałem. To był lato, wakacje. Wszystko to było sublimlimowane w bardzo łatwym dostępie do Studio School McAT. Poszedłem też do szkoły Schukinsky na kurs Evgeny Knianazeva, ale wybrałem szkołę studio, ponieważ śniłem o dotarciu do "Tackerka" po widzieli grę "Psych". Natychmiast rozpocząłem szalone życie. Ale byliśmy chronieni, holly i cenił. Kiedy zapisaliśmy się do Evgeny Kohlkovich, a potem na pierwszej naszej lekcji powiedział: "Pamiętaj, wszyscy jesteście geniuszem!" A te słowa były objęte nami, dały wiarę. Wszyscy powiedzieliśmy nam cały czas, że byliśmy najlepsi, a jeśli nadal nie wiemy, jak coś zrobić teraz, nadal możesz to zrobić. Już tam byłem absolutnie zakochałem się w Oleg Tabakov Theatre, był po prostu chory z nim jako kobieta, fanaker, zebrane bilety.
- a klin klinowy nie został wyrzucony? Jestem o miłości ...
- Nie znokautowany. Długo, przy okazji. A więc studio studio MCAT minęło mnie tylko w pracy.
- A nawet hobby płuc nie było?
- Tam nic nie ma. Potem, po studiach szkolnych zaczęła rzucać mnie w różnych kierunkach jako lubiący charakter. A potem próbowaliśmy nawet w nocy, było po prostu niemożliwe, aby ścisnąć powieści. Badania zakończyły się i poczułem jakiś emocjonalny wypalony.
Syn Nikita siedem lat, jest aktywnym chłopcem: zaangażowany w pływanie, gimnastyka, uwielbia szachy i rysunek
Zdjęcie: Vladimir Myshkin
- I w związku z tym, co myślisz?
- Po pierwsze, wiązało się z dużym strachem, ponieważ jesteś zwolniony w wolierze z poważnymi lwami, a po drugie, prawdopodobnie był to okres mojego upadłego poczucia własnej wartości, ponieważ jest to pływająca rzecz, czasami może wzrosnąć Niebo, a czasami dzieje się poniżej cokołu. Zdałem sobie sprawę, że sugestie z mojej miłości - Teatr Tabakov - Nie (uśmiechy), niektórzy faceci byli już grali w MHT, pobiegł w tłumie, a nikt mnie nie zabrał. Myślałem, że pójdę do pracy w agencji reklamowej do mojego brata. Odejdź do odpoczynku na Krymie. A potem wystąpił połączenie z Tabakcoque. Jeden z aktorów niespodziewanie opuścił teatr i zostałem zaproszony do wejścia do jego roli. Od lat praktycznie mieszkałem w teatrze. Po wieczornych próbie spekulowanych w opuszczeniach, ponieważ wcześnie rano miałem następną próbę. Nerwy przekazały, napięcie rosło. W pewnym momencie spotkałem Oleg Palycha w pobliżu ATM i zapytał mnie: "San, Cóż, jak, wynagrodzenie?" - A potem nie byłem w trupie. Spojrzał na mnie i powiedział: "Coś boli dużą pensję, idź do Trupy". (Śmiech) i tego samego dnia podpisali ze mną umowę - i pojawiły się role. Ale była ogromna liczba mijania i małych, przez dwa lata utknęłam wszystkie dziury. A nie o tym śnił. Prawda, pamiętam, że gra "ostatni" ze szczególnym uczuciem. Nie był w tym czasie, ponieważ Seryozha Bezrukov wzrosła z jego roli, i chcieli przedłużyć życie wydajności. A wybór spadł na mnie. Nie do końca rozumiem moje szczęście, dopiero teraz przychodzi świadomość tego, co było dla mnie. Poławiałem osobiście przez pół roku z Olgi Yakovleva - legenda teatru radzieckiego. Kłóciliśmy się, kopnęła mnie, a potem przytuliła mnie ... była kaskadą emocji, prawdziwych relacji, choć istnieje różnica między nami w pół wieku. Przyjechaliśmy do trasy, gdzie musiałem grać na mojej pierwszej grze. Ząb zęba nie upadł, ponieważ istnieje ogromna liczba bardzo emocjonalnych tekstu, a obok osób scenicznych, takich jak Olga Mikhailovna Yakovleva i Oleg Pavlovich Tobacco. W rezultacie wszystko poszło dobrze, przysiągłem sceny, gdzie Oleg Palych zmieszał, kochał to zrobić. Kiedy poprosiłem mnie w wywiadzie o Oleg Palicha, powiem tylko jedną rzecz - pamiętam, jak po wykonaniu pocałował mnie z powrotem i powiedział: "Zdolny chłopiec". A potem otrzymałem nagrodę Tabakova. Kupiłem sobie snowboard, który marzył. Oleg Palych jest ludzkością i erą. Jest dla wielu nauczycieli i drugiego taty. Dlatego artystów - dorośli mężczyźni płakali, gdy to się wydarzyło.
- Jaka była decyzja o opuszczeniu "Tabakcoque"?
- Wszystko się stało sama. Zacząłem zapraszać mnie do filmów. Pierwszym ważnym filmem była prawdopodobnie seria "Victoria" z Tanya Arntgolts. I rola Arkady Kirsanov na zdjęciu Avdoti Smirnova "Ojców i dzieci" była pierwszą bardzo poważną rolą. Ogólnie rzecz biorąc, była dla mnie niezwykłą szkołą. Pamiętam tę pracę jako wakacje. Niewiarygodna Dunya Smirnov, Andrei Sergeyevich Smirnov, Natalia Teniakova, Sergey Yursky, Sasha Ustyugov, nadal zaczyna się Katya Vilkova - delikatny, młody, delikatny talent, przekształcony w dorosłą silną aktorkę, Alexander Artemovich Adabashyan ... Byliśmy sfilmowani w najlepszych tradycjach Kino sowieckie. (Uśmiecha się.) Było często, gdy wszystko było gotowe do strzelania, Alexander Artemovich smażył jajka na śniadanie. I wszystko to pod kierownictwem Valery Toyovsky jako producenta. To było bardzo poważne knebel w moim życiu po studia studio MCAT. Po filmowaniu w "Ojców i dzieci" miałem wrażenie, jak gdybym stał pod ciepłym prysznicem. Pamiętam, jak siedzieliśmy z Sashą Ustyugovem, grał w Bazarov, w pokoju hotelowym MTSenssk, Boga zapomnianego miasta - radzieckich żółtych ścian, dołączył do łóżek, pili, przeszedłem, a następnego ranka byłem całkowicie zły Ponieważ nie mogłem w ogóle zrobić MIS, a ciało nie dostrzega alkoholu. I więc rozumiem, że absolutnie profesjonalny jest podważony. Jestem sprowadzony do bladego padu, z kroplami zimnego potu. Na każdym innym zdjęciu byłoby skandal, a potem potrzebowałem tego wszystkiego, roześmiał się. Dunya Smirnova zbliżyła się do mnie, głaskała głowę słowami: "Idź kłamstwo", szybko zmieniłem mnie w koszulę, w której musiałem zostać sfilmowany i zasnąłem. W tym czasie Alexander Artemovich Adabashyan był dla mnie specjalnie dla mnie, Bouńonda została ugotowana. Było ambitne. I scena, gdzie budzę się po dzikim kaca i wszedłem do filmu. (Śmiech.)
- I pierwszy rozpoznawanie, kiedy przyszedł?
"Przyjechaliśmy z Siergiejem Saliananem w Piotrze, aby reprezentować film" Porifutkarz ", po premierę poszedłem do miasta, a ja zostałem uznany wszędzie: w kawiarni, aw sklepie, a na ulicy. I do tej pory w związku z tym filmem często powstrzymują mnie na autograf lub zdjęcie.
- Co spowodowało to uczucie?
- Również było spektrum emocji. Po pierwsze, przyjemna niedogodność, a w pewnym momencie początek zaczął się trochę niepokoić. Ale zawsze byłem szczęśliwy dla ludzi, nikt nie wspinał mnie ze słowami: "Hej, bracie, przyjdź tu ..." Wszystko było bardzo delikatnie, poprawnie, i reaguję w tym zakresie.
- Co dzisiaj idziesz w mieście?
- Samochodem. Naprawdę kocham samochód, to dla mnie drugi dom, mały apartament. Jestem mężczyzną w tym zakresie dla mózgu kości. Mam duży jeep. (Śmiech.) Mój samochód jest tak doskonały, że natychmiast pamiętam, jak zapytał Michelangelo: "Jak tworzysz swoje arcydzieła?" "I odpowiedział:" Cięcie jest za dużo ".
"Cała załoga filmowa próbowała nas bliżej nasić. Podczas pocałunków naszych bohaterów, kiedy nadszedł czas, aby powiedzieć" stop ", wyglądali i milczy"
Zdjęcie: Vladimir Myshkin
- Od dawna nie grałeś w teatrze. Nie długo na scenie?
- gdzieś bardzo, bardzo daleko, w głębi duszy. Widzę jakieś kawałki lub raporty w telewizji, a czasami coś jest o czymś, ale wcale w teatrze, ale na małą scenę. Przy okazji, decyzja o opuszczeniu teatru była moją pierwszą niezależną dorosłą i uczciwą decyzją. Ostatnio mieszkam pod hasłem "wszystko musi być wykonane w buzku". W przeciwieństwie do mnie nie mogę zrobić, nie mogę zrobić czegoś, jeśli mnie betę, w otoczeniu niechęci. Nie bez krytyki, ale z miłością.
- W 2007 roku zostałeś zagrał w serialu telewizyjnym "Usługa zaufania", która okazała się być dla ciebie fatalna. Co się stało wcześniej: spotkanie na placu zabaw z George'em Tarautkina lub Anną Tarautkina?
- Stało się to w tym samym czasie. W pierwszym dniu strzelania poszedłem do autobusu - salowco, pamiętam, był niebieski, a Anya siedział tam, a Georgy Georgievich odszedł. I obserwowałem taką scenę: wstała i poszła prosto do miejsca, w którym był Georgy Georgievich. Natychmiast zauważyłem: "Wow, młodzi artyści poszli!" "Kurtyna otworzyła się tutaj i widziałem ich przytulanie, a on mówi do niej:" Jesteś moją dziewczyną ". Byłem zdumiony. I tylko później dowiedział się, że Anya jest jego córką. (Śmiech.) Georgy Georgievich był niesamowitą osobą. A co przystojny! Alain Delon nerwowo pali w rogu. Jest niezbadaną planetą. Niestety, niedawno producenci mogli go zastrzelić, był długi w wielkiej formie i pracował prawie do końca dni. Dla niego był bardzo ważny. Więc z Anyą poznaliśmy już następny dzień strzelania, gdy reżyser Elena Nikolaev zaprezentował nas. Nawiasem mówiąc, Anya jest absolutnie tatusia. Georgy Georgievich oznaczał więcej niż ktokolwiek inny i wszystko w tym życiu. Pamiętałem o niesamowicie ciepłej historii Georgy Georgievich. Będzie bardzo miło ją usłyszeć. W jednym z następnych gości do domku w wnuków, gdzie mieszkaliśmy latem z całą rodziną, pojechaliśmy rurami. Nie było wody, ale była powódź. Jest niewielka piwnica, gdzie w pełnej wysokości nie stanie, tylko na karachetach. Georgy Georgievich zablokował wodę, teraz konieczne było zrozumienie, gdzie faktycznie przepływa. Otworzył właz, wspiął się tam, jestem za nim. Czołgaliśmy się ze sobą wszystkich czwórek, moja twarz była tuż za nim. Zapytał: "San, Cóż, jak lubisz artysta Ludowy Rosji i laureata nagrody państwowej Georgy Tarautkin" do lasu z powrotem "?" (Śmiech). Przy okazji, wszyscy naprawiamy. Ja też myślę, że mogę zrobić wszystko z własnymi rękami. Dla mnie jest to bardzo ważne co dla mężczyzny.
- Czy zakochałeś się w każdym na pierwszy rzut oka?
- Na pierwszy rzut oka nie miał czasu. Cała grupa i Elena Vyacheslavovna próbowała nas bliżej naciskać. Podczas pocałunku naszych bohaterów, kiedy nadszedł czas, aby powiedzieć "stop", wyglądali i milczy.
- Ale pocałunek wciąż jest czysto działający?
- Tak, działając, ale z pragnieniem. (Śmiech.) Potem minęło trochę czasu, a ja natknęłam się na ogrody z ringu, w pobliżu teatru Mossovet, rzuciła samochód, kupiliśmy butelkę wina i sera, dostał się do Trolleybus-Bukaku (b), lżałem ser. Było bardzo romantyczne. I to wszystko. Moje uczucia natychmiast stały się poważne. Pamiętam, jak bardzo zachorował i zadzwonił do mnie w domu po raz pierwszy. Przyszedłem z pomarańczami, moim zdaniem, może przynieść ulgę. Drzwi się otworzyły, było anya, za nim Georgy Georgievich i Mama Ani, aktorka i pisarza Ekaterina Markova. Uznała mnie za bardzo wtedy. A Tarautkin powitany jest zaproszony do pracy. Georgy Georgievich nie jest często, ale powiedział mi po niektórych pracach: "Jesteś dobrym artystą, dobrze zrobioną!" I było niezwykle miło.
- Co wtedy zachwyciłeś Ana?
- Z całym jego charakterem zapaśniczym Anya w środku jest bardzo miękka, cicha, spokojna osoba. Ale stara się unosić całą przestrzeń energią. Jest Hiperial. Przeczytałem też odpowiedzialną i rozsądną osobę, ale nie mogę stać porównania z Anną. Ona otacza i lubisz w mgle, siedzisz obok niej. Jest to globalny sens pozytywny.
- Trzy lata po rozpoczęciu powieści miałeś syna Nikita. To wydarzenie cię wpłynęło?
- świadomość, którą przyszedłem do mnie 31 maja w tym roku na posiedzeniu rodzicielskim w szkole (śmiech) - Nikita idzie do pierwszej klasy. Jest to bardzo znana szkoła, w której Anya studiowała, i innych popularnych artystów ... Niestety, na szczęście rozumiem - psychofizyka w aktorach chłopca. Niemożliwe jest pedałowi tego tematu, zobaczmy, gdzie wystartuje. Tak więc na spotkaniu włączyłem rejestratora, aby nic nie zapomnieć, a ja siedziałem i pomyślałem: "Tato ..." A kiedy narodził się Nikita, nie czułbym nic takiego. Wcześniej myślałem, że wszystko było moje życie całkowicie się zmienić, rozpocznie się jakiś całkiem nowy. (Śmiech.) Nie, ale stało się jeszcze lepsze. Miałem wspaniałe dziecko, w którym nie mam herbaty. Miłość powstała od pierwszej sekundy.
- Jakie są twoje hobby z syna?
- Grają, gimnastyka od czterech lat, a teraz zamierzamy zarejestrować się do Karate. Ponadto nadal rysuje i chce robić szachy. Nie zmuszamy go do tego, że to jego wybór. Wykorzystuje pragnienie, a moja firma jest już zrobiona, aby go wypróbował. Uczy także angielskiego.
- A co z twoimi językami?
- Och, to jest mój smutek i smutek. W życiu codziennym potrafię mniej lub bardziej wyraźny, ale myśleć i nauczyć tekst w moim języku jest trudny. Znam wielu artystów, którzy poświęcają kilka czasu na języki, a ja po prostu kłaniam się do nich.
"Idealna rzecz, kiedy łączymy pewną odpowiedzialność za wynajem. To absolutnie moja formuła.
Zdjęcie: Vladimir Myshkin
- Ty i Anya są tak wiele lat razem. Łatwo wszedł przez kryzys siódmego roku?
- Niestety, tylu rodzin, nie uniknęliśmy trudności. Nad związki muszą pracować. Zwłaszcza, gdy jest na co. Mamy syna i ze względu na go zamienimy góry. Oczywiście życie jest długą rzeczą i nie jesteś ubezpieczony przeciwko czegokolwiek ... ale odkąd zawód jest taki, że dzisiaj jesteś tam, a jutro chcesz przyjść do drzwi zamkniętych na zamku. Jestem bardzo ważnym domem, bliskimi ludźmi.
- Sasha, wielokrotnie wspomniałeś o mamie icie. Jakie są teraz twoje relacje z rodzicami?
- Z tatą bardzo dobrą. I mamo dokładnie rok temu nie. Następnie aktywnie zagrał w komediach, a ten dysonans, oczywiście rozluźnia układ nerwowy. Mama poważnie zachorowała. I pomogłem przetransportować go do gałęzi paliatywnej, gdzie leżała przez cały rok. Była tam bardzo kochana, nazwa była wyłącznie weroch. Wszędzie przemianem z tatą wszędzie, spędziliśmy tam cały czas, czytam jej książki, słuchaliśmy radia, rozmazałem kremów ... i także brat. To niesamowite, że kiedy byliśmy pojęciem - to solidne braterskie połączenie nie czuło. Mamy dużą różnicę - dziewięć lat. W ostatnich latach mamy bardzo najbliższe.
- Dajesz wrażenie osoby emocjonalnej, ale jednocześnie rozsądną. Czy jesteś zdolny do lekkomyślnych działań?
- Psycholog Mikhail Labkovsky mówi, że osoba zmienia się co siedem lat na poziomie komórkowym. A około siedem lat temu byłem bardziej emocjonalny, zrobiłem działania, które nigdy by nigdy nie zrobiły, bo jest coś do stracenia, mam syna. Więc teraz jestem racjonalną osobą około osiemdziesiąt procent. (Uśmiecha się).
- Ale oznacza to, że stało się to nie z powodu komórek, ale ponieważ warunki przychodzące zmieniły ...
- Być może. Może po pewnym czasie będę miał jeszcze coś do nawiązania - i pojedę z długimi włosami na skuterie w mieście. (Śmiech) i kiedy jesteśmy zakochani, nie robimy szalonych działań?!
- Jak mówi Ippolite w "Ironii Losu": "Przestaliśmy robić duże piękne nonsens ..."
- Tak tak tak! Ogólnie rzecz biorąc, doskonale rób nonsens. Zapomnieliśmy, co to jest, niestety. Ale idealna rzecz, kiedy łączymy niektóre odpowiedzialność za pomocą detracyjności. To absolutnie moja formuła. (Uśmiecha się).