Alexey Agranovich urodził się w rodzinie gwiazd - ojciec, Michaiła Agranowicza, słynnego operatora filmów. Mama, Emilia Kulik, Dismaor All-Union Radio i Dziadek, Leonid Agranowicz, - pisarz, dramaturg i reżyser. Sam Alexey miał miejsce jako reżyser, producent, prezenter telewizyjny. Wszelkie ceremonia, z "Kinotava", Teffi i MMKF na imprezy protokołu, zamienia się w jasny i ekscytujący spektakl. Ostatnio nastąpił triumfalny powrót Agravaniich w zawodzie aktorskim. Co jest związane z taką turą, jak również wspólnego między charakterem jego żony a zjawiskami natury i dlaczego starość jest lepsza do spotkania w Gruzji - w wywiadzie z magazynem "Atmosfera".
"Alexey, twoja istota, obecny powrót do zawodu okazał się jasny. Kiedy zrobiłeś ofertę uczestnictwa w serialu telewizyjnym "Wszechświat", zakładając, że stał się wydarzeniem?
- Szczerze mówiąc, nie myślałem o tym w ogóle, choć oczywiście sukces jest przyjemnym bonusem za pracę. Ponieważ tak dawno nie rozbiegłem zawodu aktorskiego, był to jeden z pierwszych prawdziwie interesujących propozycji. Skrypt jest bardzo dobry, który jest już rzadki, plus Alena Zvantsov - Dyrektor jest wspaniały, a także producent Valery Toyorovsky i piękni partnerzy. Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie marzenia. (Uśmiecha się.) Prawda, Alena ma dziwną karmę, ma wiele doskonałych dzieł, które z jakiegoś powodu minęło obok dużych kanałów, ale w wyniku tego wciąż dotarli. Więc nikt nie był pewni nic, właśnie zrozumiałymy wszystko, co mieliśmy dobre pozycje wyjściowe.
- Im wyższy rzekomy skok, moim zdaniem jest straszny, zwłaszcza w przypadku drugiego wejścia do tej samej wody ...
- Nie miałem nic do stracenia, ponieważ nie jestem bardzo kręcony z zawodu aktorskiego, w tym w codziennym znaczeniu, więc nie było strasznie. Pytanie było tylko o tym, czy mogę to zrobić. A przed wyjściem z "cząstek ..." zagrałam w filmach "Kwas" i "Humorist", gdzie mam główną rolę.
"Żyłem w miłości. W naszej rodzinie zawsze doceniamy szacunek, nawet do małego dziecka. Dlatego sam miałem wiele ważnych rozwiązań dla dzieci".
Zdjęcie: Serwis prasowy "Gogol Center" / Alex Yocu
- Jesteś ambitną osobą? Oraz w działaniu, aw skierowanym, a w wydarzeniach produkujących?
- W mojej młodości chciałem zostać aktorem, ale tym razem musiał być w środku lat dziewięćdziesiątych. Opuściłem Instytut, pracowałem trochę w teatrze, a teraz rozumiem, że mój czas w zawodzie jeszcze nie był. Dodatkowo wszystko, co się stało, całkowicie nie miał młodego mężczyzny, mężczyzny, nowicjusza życia, nagle związany całkowicie z zawodem aktorskim. Nie było wystarczająco dużo pracy i interesujące - i tłumione. Dlatego zacząłem radzić sobie z tym, co robię tego dnia, - występy wydarzeń i produkujących. Umożliwiło to również istnieć z rodziną, ale powiedzieć, że nigdy nie myślałem o działaniach i nie śnię, to jest niemożliwe. Ale kiedy w 2014 r. Kirill SEEREBRENNIKOV zadzwonił do mnie, by grać w Aduuyev-Old-Sewn w "zwykłej historii", już, szczerze, przestałem o tym myśleć. I tak często, jak tylko przestaniesz marzyć o czymś, nagle ba-bah - i strzela. Więc dla mnie okazało się, że jest to pełna niespodzianka i radość. I być może być może, kiedy zgodziłem się na "zwykłą historię". Bałem się, że nie będę w mojej roli. Początkowo próbowałem nawet odmówić, ale Cyril Semenovich okazał się mądrzejszy i zgodziliśmy się, że spróbujemy to zrobić bez zobowiązania do siebie.
- Jako producent i dyrektor stałeś się szeroko znany w wąskich kółkach. Więc twoje ambicje zostały wdrożone, zadowolone?
- Tak. Absolutnie nie cierpię i nie cierpię z powodu nieprawidłowości. (Śmiech), ale wszystko, co wiąże się z fenomeną boczną zawodu aktorstwa, zanim mnie jeszcze nie przyszedł. Spokojnie przechodzę przez ulice. Ale być może dało trochę więcej niż więcej zaufania.
- Chociaż nie został całkowicie przełączony do aktora, nie rzucaj innych obszarów aktywności?
- Wszystko jest magicznie uformowane sam. I co nie jest potrzebne, spada, pojawia się nowa, ciekawa rzecz. Teraz mam dwa duże projekty, festiwal filmowy - "krawędź światła. Wschód "na Sachalinie i w Kaliningradzie" krawędź światła. Zachód". W ogóle, kiedy istnieje okazja do zrobienia czegoś, co nie jest sobą, a ktoś jest drogi. Ponieważ mam wiele rzeczy, nie zgadzam się ze wszystkim w działaniu, podczas gdy naprawdę doceniam możliwość wyboru.
W roli psychologa w serii "Cząstkę Wszechświata"
Zdjęcie: Serwis prasowy pierwszego kanału
- Grałeś psychologa w "cząstce". Czy czujesz się dobrze i rozumiesz ludzi?
- Myślę, że trochę je rozumiem. Nie jestem od tych, którzy mogą manipulować ludźmi, ale dowiedziałem się, aby zrozumieć, jak sobie radzić. Ogólnie rzecz biorąc, uwielbiam komunikować się, mam wielu przyjaciół, czasami nawet wyrzucam mnie blisko, że spędzam więcej czasu niż z rodziną. (Uśmiecha się.) Przy okazji, raz po armii, którą komunikowałem ze znajomymi psychologami. Nigdy nie miałem tego szczególnego zainteresowania, ale spowodowałem ciekawość. Potem wspaniała książka "Ludzie, którzy grają w gry, a gry grały, w których ludzie grają", czytam z przyjemnością. Ale ja sam nigdy nie pójdę do psychologa (choć nie zamknął się z niczego), nie wiem, że mogę mi powiedzieć, że nie wiem o sobie. Ale stało się, dowiedziałem się, że ktoś z moich przyjaciół - z tymi, którzy tego nie spodziewali, od kogo nie spodziewałem się, idź do recepcji, i to pomaga im, rekonfigurować. Zależy to bardzo od osoby, jest jak z tym samym lekiem ... Ktoś w nim wierzy, a to działa, a ktoś spada całe życie, że jest to placebo.
- Jeśli mówimy o rosyjskim modelu życia, mamy takich psychologów - przyjaciół. Proszę o kogoś?
- Tak, często. W niektórych pytaniach, w których jestem słabo skupiony, zawsze pytam. I przekonać mnie, że czerwony jest zielony, niemożliwe jest. Ale są ludzie, których opinia naprawdę ufam, a raczej jestem zainteresowany tym i, słyszałem, zaczynam myśleć, dlaczego pozycja osoby jest następująca. A czasami zmieniam mój punkt widzenia.
- W firmie z przyjaciółmi jesteś liderem, duszą firmy, a raczej kochanką kontempluje i słuchać?
- Zależy od firmy. W niektórych pewnie bardzo zwracam uwagę na siebie, a w jakimś ludziach, którzy mogą być zarówno duszą, jak i niczym, a to jest najbardziej interesujące.
- A z jaką liczbą osób dla ciebie jest najwygodniejszą firmą?
- W ogóle nie ma znaczenia. Zawsze nazywam sto ludzi na urodziny. Już tam jest taka tradycja, przyjaciele wiedzą, że jesienią jest taki dzień, kiedy dzwonią i dzwonią. Często ludzie, którzy nie widzą się na rok, a kiedy dużo się komunikują, jestem zadowolony z radości.
W filmie "Co mówią mężczyźni"
Zdjęcie: Rama z filmu
- Więc jesteś ekstrawertycznym?
- To trudne pytanie. Trudno mi odpowiedzieć na niego, ponieważ w znakach zewnętrznych, a raczej ekstrawertyk, ale nie mogę tego tak powiedzieć. Są rzeczy, których nie dzielę z nikim, nie dlatego, że ukrywam lub doświadczam niektórych kompleksów, ale po prostu dlatego, że nie chcę. To nie znaczy, że pewnego dnia nie będę o tym rozmawiać. Ale musisz przyznać, że kiedyś byłbym żurnikiem. (Uśmiecha się).
- I zawsze jesteś szczery z żoną? Powinno być jakimś uwagą nie-tożsamością w związku mężczyzn i kobiet?
- Nie mam takich stref. Jedyną rzeczą, w której jestem w krajowym procesie pracy, powinna coś wymyślić, nie zawsze jest gotowy do rozmowy o tych tematach i nie mogę dzielić się tym, co mnie niepokoi. A w pozostałej części tajemnic od osoby, z którą mieszkam, nie mam.
- w dzieciństwie i dorastaniu, byłeś bardzo uzależniony od rodziców?
- Generalnie byłem bardzo szczęśliwy z moimi rodzicami, choć, jak w wielu rodzinach, mieliśmy trudne chwile. Miałem wspaniały dziadek i babcia i wujek, a ogólnie wszyscy ludzie otaczali mnie w dzieciństwie. Żyłem w miłości. W naszej rodzinie zawsze doceniamy szacunek, nawet do małego dziecka. Dlatego sam podjąłem wiele decyzji dla dzieci: co robić lub nie robić, czy nie robić lekcji. (Śmiech.)
- Nie byłeś zmuszony do wykonywania lekcji?
- Od czasu do czasu, oczywiście polecieć, ale nadal nie było takiego narzędzia, które mogłyby udać się do wydziału historycznego, gdybym tego nie chciał. Mogli ze mną porozmawiać na ten temat, aby coś zaoferować. Właściwie więc po szkole i nie poszedł w dowolnym miejscu dwa lata. W ogóle o tym nie myślałem, był raczej frywolnym człowiekiem. W rezultacie poszedłem do armii.
Z żoną, aktorką Victoria Tolstoganovą, razem przez osiem lat
Gennady Avramenko.
- Przeszedł szkoła życia w armii?
- Formalnie nosiłem formularz marynarki, ale podawał dwa lata. Była to część w regionie Leningradzka, zapewniając działania instytucji wojskowych, testów, eksperymentów. Zwykła przeciętna armia radziecka. Nie zadzwonię do ośrodka, ale niewiele różniło się od normalnego życia ludzkiego na jakimkolwiek podwórku naszego kraju, chyba że znajduje się w pierścieniach bulwarów.
- A gdzie był twój podwórko?
- Do sześciu lat mieszkałem w dziedzinie ulicy Butrzarzu, na początku autostrady Dmitrskoye, ale najjaśniejsza i piękna część jego dzieciństwa i młodzieży mieszkała w dzielnicy Metro "Airport" w dziadku i dziadków. Były kino i spółdzielnie literackie, i spędziłem z nich część, a niektórzy z nich - z moją matką w Yasenewie, kiedy tam dostaliśmy tam mieszkanie. Ale w samym Hosenowie byłem mały, po prostu poszedłem do szkoły i wrócił z niego. Ukończyłem słynną i doskonałą szkołę Leonid Milgram. I nadal mam wielu przyjaciół. Czasami spotykasz się z osobą, połowa każdej komórek minęła, ale 45. szkoła jest takim hasłem. Teraz poznałem najstarszą córkę. To oczywiście nie jest już sporo szkoły, ale mimo to.
"Twój dziadek jest słynnym scenarzystą, tatą - głównym operatorem, ale pochodzicie z armii, postanowił wejść do wydziału działającego.
- Ale mam aktorka matki według edukacji. Spędziłem dużo czasu w dzieciństwie i młodości z przyjaciółmi, to było po prostu teatralne, jak teraz jest zwyczajowo mówić, imprezę. Mama zakończyła szkołowo-studio MCAT. Dlatego powiedzieć, że nie chodzę do artystów z niczym zrobić nic, ale nie miałem pragnienia zostać operatorem, aby stać się na sekundę. I do tej pory mam z wcieleniem wizualnym cokolwiek, więc nawet fotografowanie źle, w tym sensie, natura odpoczywa na mnie. I dziadek dramaturgy i lekcje reżyserskie, nie jestem tak, ale dużo pamiętam. Smak dla tej sprawy jest od niego.
Syn Ivan i starsza córka z pierwszego małżeństwa Varvara
Zdjęcie: Archiwum osobiste Alexey Agranowicz
- W firmie działającej mama zebrała ludzi ze znanymi nazwami?
- naturalnie. Są to macieni matki, Vsevolod Abdulov był jej bardzo bliskim przyjacielem. Nadal mieszkaliśmy na ulicy Butyrskya w komunalnym mieszkaniu z mamą. Kiedyś siewem przyszedł i przeciągnął Alice w rejestrze Kraina Wonderland, co wciąż nie było sprzedawane wszędzie, wystarczy wydrukować, gdzie brzmi z Vladimir Semenovich Vysotsky. I nadal mam go przechowywane z podpisem "z Cheshire Cat". Wystąpił ten wspaniały nauczyciel, dyrektor, aktor Gennady Yalovich, ludzie znają go według słynnego odcinka na kebaby z filmu "Moskiewskie łzy nie wierzą", gdzie gra przyjaciela goosha, a główną rolę w filmie " Trzydzieści trzy". Lyubov Vasilyevna Strizhenova - moja natychmiastowa dziewczyna. Sasha Strizhenov - mój przyjaciel z dzieciństwa. Nawiasem mówiąc, twierdzi, że zabrał mnie ze szpitala. To prawda, że wtedy był trochę mniejszy niż aven o połowę, ale historycznie brzmi tak. (Śmiech.)
- Czy byłeś pełnoprawnym członkiem? Nie wysłałeś do łóżka, jeśli czas przeszedł na północy?
- Tak się wydarzyło, ale moja matka często wzięła ze mną jakieś wydarzenia, urodziny. Muszę powiedzieć, że mój dziadek widziałem różnych niesamowitych ludzi. Na przykład Vadim Nikolayevich Korostylev, dramaturg, scenariusze pisania filmów "King Deer", "Aibolit-66" i kilka sztuk sztuk. Człowiek niesamowitego dowcipu, bardzo miły, dobrze go pamiętam. Z drugiej strony dziadek napisał dużo dramatu karnego lub niemaljonego karnego, a on miał przyjaciela - badacz Alexander Lvovich Speer. Pamiętasz milion ludzi, a Bulat Ocudzhawa i Oleg Nikolayevich Efremova ... Więc miałem szczęście, że urodziłem się w rodzinie, co było przyjaciółmi z wieloma wspaniałymi ludźmi. Dziadek służył w słynnym studiu z przodu Arbuzov, w którym Andrei Goncharov i Valentine Pleek i Aleksander Galich. Byli przyjaciółmi z Aleksandra Arkadyevicha, ale opuścił kraj, kiedy miałem cztery lata. Znaczna część swoich rekordów, która wciąż iść, jest u nas wykonana w domu. Oleg Dal odegrał pierwszą główną rolę na zdjęciu dziadka "człowieka, który wątpił".
- i na studio filmowe, które trzcisz podczas filmowania?
- Byłem w Mosfilm. Ale na strzelaniu dotarło do mniejszego stopnia, ponieważ był to czas, kiedy niewiele mówiłem z ojcem. A dziadek zdjął "Tarcza miasta" podczas mojego świadomego dzieciństwa, ale w Kazachstanie, gdzie nie dostałem, i obraz statutu ograniczeń w Niżnym Nowogrodu. Jednak w części obszarze strzelania była w domu, ponieważ dziadek napisał scenariusze, a ich czytanie było zawsze domowym rytuałem.
- Powiedziałeś, że masz przerwę w komunikacji ze swoim tatą. Kiedy wznowił się związek?
- piętnaście lat, w dziesiątej klasie. Zaczęliśmy ponownie komunikować się i mamy niezwykłe relacje do dziś. Po prostu zbiegło się z wydaniem filmu "Repentance", a nawet przedtem, zanim wszyscy premier tata cicho zajęła kopię sklepu z kolorowym zakładem "Mosfilm", a ona pokazano w naszej szkole wieczorem. Plotka o jej chodziła w całym kraju. Potem, kiedy poszedłem do armii, przyszedłem do niego przez kilka dni w Nizhny Novgorod, aby pożegnać się, usunęła film "Matka" z Gleb Anatolyevich Panfilovem. A potem już pracowaliśmy razem, usunęliśmy, próbowałem coś skierować.
Jako mieszkaniec miejski, Alexey Wartość momentów odpoczynku, kiedy możliwe jest wyjście z natury
Zdjęcie: Archiwum osobiste Alexey Agranowicz
- Dlaczego nie dostałeś się w Vgik, rzuciłeś to?
- Jest to temat oddzielnego wywiadu, nie chcę o tym mówić szczegółowo, niektórzy ludzie wciąż żyją. Ale jeśli w skrócie, wtedy pewny konflikt był obecny, w którym wydawało mi się, że były dwa strony: warsztaty i dział, a ja byłem staromodny kurs. Z reguły, w Vgik Mistrzowie byli wielkie imiona, ale przyszli miesiąc przed egzaminami, a niektórzy nauczyciele, takich jak my, byli stale. I walczyłem z harmonogramem, który jest dla nich wygodny. Ale to wszystko zamieniło się w trudną historię z podziałem wśród mistrzów. A po trzecim roku zostawiłem. Uważam za Nim Albert Philosova, Królestwo Niebieskie i cieszę się, że widział "zwykłą historię" i był zadowolony. To dla mnie ważne.
- Nie sądziłeś, że nie miałeś dyplomu, nie martwiłem się?
- W ogóle nie martwię się. W tym czasie nie było tak straszne. Dyplom Dyplom, ale po sześciu miesiącach pracowałem w Teatrze Anton Czechowa w Leonid Torushkina w play "Subway", grał z Michain Olegovich Efremov, teraz mój bliski przyjaciel. Siedziałem na premierę tej sztuki w gigalu Gigahanyan, kiedy moi koledzy są nadal częściowo przeciągnięci. Szczerze mówiąc, nadal nie rozumiem, co straciłem, poza tym, że nigdy nie mogę stać się ministrem kultury z powodu braku dyplomu.
- Przekazałeś kilka kryzysów: wiek, umysłowy?
- Oczywiście jak każda normalna osoba, tak. Byli to związane z zasadami, z pewnymi zmianami biologicznymi i zmianami w życiu osobistym.
- Jak się z nich wydostałeś?
- Każdy jest bardzo długą historią. Ale zawsze staram się działać. Praca pomaga. W takich przypadkach musisz zrobić to, co nie chcesz robić. Ogólnie rzecz biorąc, wszystko, co stało mi się w życiu, jest i jest mały bagaż, którego mogę użyć, pracując w którymkolwiek z moich zawodów.
- Jak byliście nastolatek i młodzi mężczyźni - zakochani lub po prostu złamać?
- Myślę, że odbicie i miłość są synonimami. Cała szkoła z drugiej klasy byłem zakochany w jednej dziewczynie, ale nigdy nie mieliśmy związku. Zostaliśmy już przyjaciółmi później. A więc, jak wielu młodych ludzi, różne historie były pełne.
- Masz dwoje dzieci: córka z pierwszego małżeństwa i syna z drugiego, co ma siedem lat. Po raz pierwszy w pełni czułeś ojcowskie uczucia?
- W moim szczególnym przypadku zarówno inny epizod jest dość skomplikowany. Uczucia Ojca ... Bardzo kocham moje dzieci. I byli zainteresowani mnie we wszystkich okresach życia.
- Co lubisz robić z Vanya?
- W ciągu ostatnich sześciu miesięcy syn ma pasję do piłki nożnej, zajmuje się sekcją, więc prawie wszyscy o tym mówił. Oglądamy również kreskówki, idź do filmów, przeczytaj coś, dyskutować. On też, niezależny człowiek, decyduje, co chce robić, co nie. Staramy się nie zakłócać go, ale także nie dawać szybko.
- A z moją córką, jak często się komunikujesz?
- Niestety, po prostu rzadziej niż. Gotowanie bardzo utalentowanej dziewczyny. Z pewnością ma zdolności dla języka artystycznego, jest zaangażowana w wspaniałe studio Misha Lobazowa, miała już kilka wystaw. Robią rzeźby, coś i wycinają, budują kilka pomieszczeń i projektów w pomieszczeniach. Ma też matkę - jednego z najlepszych grafików w kraju. Ale w tym samym czasie jego córka daje mi zrozumienie, że w ogóle tego nie zrobi, marzenia o Instytucie Teatru.
- Czy masz relacje z chłopcem i dziewczyną inaczej?
- Nie. Dla mnie, ogólnie rzecz biorąc, różnica między mężczyzną a kobietą, choć rozumiem, że zdecydowanie istnieje w niektórych rzeczach, nie tak zasadniczo. Jest dla mnie ważne, że to dla osoby.
- Jeśli mówimy o kobiecie, usuwając "Chemistry" jako główny składnik miłości, to jakie cechy przeznaczasz inne niż uniwersalne?
"Jeśli usuniesz wszystko, co nazywasz" Chemistry ", osobowość oznacza osobowość i co jest wyrażone, zawsze niejasno rozumiem.
W grze Kirill Serebrennikov "Zwykła historia" Agranowicz zagrał Adoy-Senior
Zdjęcie: Serwis prasowy "Gogol Center" / IRA Polar
- Twoja żona Victoria Tolstoganova to aktorka pierwszej klasy, osoba, ale ma bardzo silny i impulsywny charakter, który wydaje mi się, że wydaje mi się trudności w komunikacie ...
- Czy lubisz miasto, w którym mieszkasz? Z klimatycznego punktu widzenia jest tak samo. Nie czyni go ani lepiej, ani gorzej, więc postać jest tym, czym jestem w moim wieku, jest dość naturalny. To jest fenomen natury.
- Oznacza to, że Proteranie mogą czasami latać w tobie, ale czujesz się śmiało?
- Nawet nie wiem, czy są jakieś rodziny lub relacje, w których ludzie są w stanie nieważkości. A bardziej interesujący, głębszy, osoba jest cieńsza, trudniej jest zorganizowany, a tym trudniej jest nazywa się znakiem.
- Ale czy możesz wymienić trzy cechy, które lubisz w Vike, szczególnie?
- Szczerość, prawdopodobnie intuicja i talent. Nie mówiąc o pięknie.
- Wiesz, jak zrobić coś z własnymi rękami?
- Niestety nie. To nie moja cnota.
- A co jeszcze nie dzwonisz do swoich cnót?
- Na przykład jestem wystarczająco leniwy i nie lubię robić tego, czego nie jestem zainteresowany, nie podoba mi się to i nie działa natychmiast. Nie jestem z tych ludzi, którzy osiągną coś w tym samym czasie.
- Mieszkasz w Moskwie. Czy chciałbyś zostać zamieszanianym w kraju?
- Miałem okres, kiedy mieszkałem poza miastem od kilku lat. Uwielbiam przyrodę i niektóre miejsca w pobliżu Moskwy, ale mieszkaniec miasta, a jeśli wszyscy mają wolny czas, idziemy gdzieś i podróżować. Prawdopodobnie, w starym wieku, chcę osiedlić się w mieście, ale jak dotąd wydaje mi się, że idealna starość jest gdzieś w Gruzji. Dzieci, których nie potrzebujesz i bardzo kocham Gruzję.
- Czy chcesz wrócić do jakiegoś segmentu swojego życia lub czasu?
- Na pewno chciałbym wrócić do tego życia, w którym już mieszkałem. Głównie wymyślam i sformułowałem jednorazowych rzeczy. I jednocześnie nawet cierpiałem, że robię to, czego nie żyłem przez długi czas. Otworzył festiwal i wszystko, nie jest konieczne dla nikogo po pół godzinie. Z drugiej strony, teraz zrozumiałem niesamowitą rzecz, że jest to prawdopodobnie najbardziej uczciwą rzeczą, że osoba może zrobić na scenie, ponieważ tak naprawdę dzieje się. Z tych odcinków i chwil i jest życie, a jeśli przedstawia Cię za każdym razem, gdy jesteś możliwość robienia tego, co jesteś zainteresowany, bądź wdzięczny i nie rób ostrych ruchów.