Przeglądanie wszystkich serii dźwięków na dużą skalę można nałożyć przez uczucie prawdziwie żelbetowej stabilności betonu. W tym roku będzie 25 lat od wydania pierwszych "piosenek ...", czyli wszystko zaczęło się w zupełnie innej epoce technologicznej i ideologicznej. Niemniej jednak uczestnicy gwiazdy tego święta nadal robią te same i mają wielki sukces wśród społeczeństwa. Rozsądne wyjaśnienie takiego upadku psychicznego może być tylko jedną rzeczą: kochają stabilność, a zatem taksówki retro.
Jednak przed rozpoczęciem Piosenki Epic, wielu wydawało się wielu, że dzięki naszym narodowym rozszczepieniu można z powodzeniem walczyć. Na początku lat dziewięćdziesiątych wśród różnych libelodum metropolitalnych teoria była bardzo popularna, że jeśli nasza Rada jest linkiem do etapu sceny, a we wszystkich wysiłkach na rzecz głoszenia Zemfiru i Lagutenko z Nowym Pugachevą i LEONTIEM, to życie będzie bardzo dużo. Żadne zakazy są tylko nową podstawową polityką, na której głośno powinna być kosmopolityzm i święta wiara w postęp muzyczny. Co więcej, wielu wydawało się, że nowe teleprodukci w stromych antyków i zbuntowanych fryzurach myślą w ten sam sposób. Oczywiście, na początku możliwe jest pewne niezadowolenie z elektoratu, ale jeśli okazuje twardość, Britt-Pop ostatecznie wygrał i stanie się naszym nowym krajowym Muzidem.
W popularnym projekcie gwiazdy, nitowane obrazy retro i wykonały klasyczne trafienia radzieckiego popu. Na zdjęciu: Dance Lada, Alena Apina i Natasha Queen
Zdjęcie: Rama z programu
Taka intrygująca działka anty-popu w wielu instilled optymizm. W środku lat dziewięćdziesiątych wydawało się, że udało nam się przejść do ostatniego pociągu samochodowego, który porusza się we właściwym kierunku. Jednak piękny przygód pomysł wkrótce stał się ofiarą banalnego dziennika Ostankino. Ci bardzo wysoce montowane producenci przybyli jako stado chciwych współpracowników na rynku. Bitwa o zwycięstwo modernizmu, preferowali natychmiastowe korzyści. Chciałem oceny - w rezultacie kurs Pro-Western został poświęcony piosenki z kina Radzieckiego.
Przy okazji, że nie ma żadnych skarg. Podobnie jak w przypadku "starych piosenek o głównej rzeczy", jeśli mówimy o produkcie telewizyjnym. Nawet jedna ćwierć wieku później ktoś kłóci się z faktem, że wszystko to słynie usunięte, a ogólnie, wykonane z duszą. Ale bez mniejszej liczby zaufania możesz mówić o pudełku Pandora, który w pragnieniu zadowolić ludzi otwarci nasze jasne programy telewizyjne. Stare piosenki przylgnęły do nas z martwym uchwytem i nie puszczają ćwierć wieku. Najgorszą rzeczą jest to, że prawie wszyscy to lubi.