- Maria, powiedz mi, jak możesz zrozumieć, co dziecko ma tendencję? Czy masz jakieś sztuczki lub twoje filozofię w tej sprawie?
- Rodzice nie muszą rozumieć, dlaczego dziecko jest skłonne. Z jakiegoś powodu uważa się, że dziecko jest rodziców "zastosowanie". Może być "pobrany" program, którego potrzebujesz, aby "usunąć" niepotrzebne. Jeśli wczoraj chciał grać muzykę, dziś - rysunek i jutro - aby zbadać strukturę komórki, to jest normalne. Czy jesteśmy dorośli, a nie tacy sami? Dlaczego, jeśli dorosły ma prawo do pierwszego osadzenia krzyża, a następnie rzucić tę okupację, musisz zmusić dziecko? Daję dzieciom możliwość spróbowania prawa do zmiany umysłu. Syn, który był pasjonatem biologii i chemii, nie boi się powiedzieć mi, co chce robić fizykę. Gdyby powiedział, że chciałby zostać aktorem, również nie byłbym słaby. Jedyna rzecz, na której nalegam na sekcje sportowe. I każdy. Ale sport musi być koniecznie. Chcesz rzucić tenisa? Co to jest wymiana? Skacze pływanie? Doskonały. Zamiast tego
- Jak wybrać odpowiedni Uniwersytet i musisz zakłócać w tym procesie?
- Rodzice muszą kategorycznie zabronić zakazu w procesie wyboru uniwersytetu. Mój syn zapisał się w tym roku na Uniwersytecie Państwowym Moskwy, prestiżowym przyrodnikiem naukowym i budżetem. Dwa poprzednie lata słyszałem o konkretnej uczelni, drugiej, o której marzył. I dosłownie w ostatniej chwili, syn zmienił tam jego umysł. Naturalnie chodzę po suficie, spowodował i wspiął się w ręce. Sugerowane, aby przejść do płatnego działu, jeśli to jest "Dreams University". Dobrze jest, że syn ma charakter, prawdziwy, samiec. Zrobił zdecydowany. I tylko on jest odpowiedzialny za tę decyzję. I jest dumny z wyboru drogi i nauczyć się w dziale budżetowym. Powiedział wspaniały fraza: "Uniwersytet daje możliwości, ale tylko to zależy od mnie, jak ich używam".
- Czy potrzebujesz opiekunów dzieci, czy lepiej jest pomóc opanować temat?
- W szkole średniej, w ramach przygotowań do EEG, są ważni. Podobnie jak dodatkowe kursy, szkoły wyjścia. Przed piątą klasą, z mojego punktu widzenia dziecko ma wystarczająco dużo pomocy matki lub taty. Ponownie, z piątej klasy, syn miał nauczyciel w języku angielskim i niemieckim, który nie dał szkolnego programu nauczania, ale wiedzy.
- Kiedy dziecko jest już studentem, musisz pozwolić mu żyć niezależnym życiem?
- Pozwól, abyś potrzebował znacznie wcześniej. To trudne, ale potrzeba. Dałem syna niezależnym wycieczkom z przyjaciółmi do innych miast - zabrali apartamenty, kupione bilety, dbali o to, co byliby. Sam mieszkam od szesnastu lat i z tego samego wieku pracuję. Wielu moich przyjaciół mieszkało w hostelu. Syn, dziwnie dźwięki, marzył również o hostelu. Myślę, że tak szybko, jak zaczyna zarobić, natychmiast usunąć mieszkanie z przyjaciółmi i ruszyć. A dom przyjdzie raz w tygodniu, aby zjeść żółto mojej matki lub zupę. Najważniejsze jest nauczenie odpowiedzialności dziecka za swoje działania. Syn, na przykład, wie, że jeśli nie zadzwonię nawet, gdziekolwiek był, będzie ludzie w jego godzinie na progu, naszych znajomych przyjaciół lub znajomych, których weźmiemy niepokój. A po trzech godzinach będę stać na progu, a potem nie będzie krótki. Syn wie, że jeśli musisz do mnie zadzwonić lub ojciec. Po raz pierwszy rozwiązujemy problem, ale tylko wtedy oderwimy głowę. Nie ma sensu trzymać. Teraz szukam go w miastach Rosji, ale jak najszybciej będzie osiemnaście lat, opuści Hitchhiker do Europy, a ja szukam go na niektórych hosteli. I to jest normalne. Gorzej, kiedy widzę, jak chłopcy, z którymi jest już dwadzieścia, spędzić wakacje z matkami w hotelach.
- Ogólnie rzecz biorąc, jak myślisz, w jakim momencie dziecko może "puścić" - przede wszystkim z własnego (gdzieś) nadmiernej opieki?
- Szczerze mówiąc, nie jestem gotów zadzwonić do określonego wieku. Tak, pozwoliłem, żeby mój syn przed siebie wcześnie wcześnie, ale nie był mały. W tym sensie jestem szaloną matką lub, ponieważ psychologowie mówią: "Alarmujący". Poszedłem z synem na opłaty, zatrudniłem animatora, asystentowy szef kuchni. Teraz jeżdżę z córką. Jestem zawsze blisko. W pobliżu, ale w odległości wydłużonej ręki. Prawdopodobnie jest to konieczne dla mnie przede wszystkim, a nie dzieci. Ale w naszej rodzinie jest powiedzenie. Jeśli tłumaczysz z języka angielskiego, brzmi to tak: "Jeśli moja matka nie jest szczęśliwa, nikt nie jest szczęśliwy".
- Wielu psychologów zapewnia, że niemożliwe jest być drugim dzieckiem. Czy zgadzasz się z tą opinią? Dlaczego? Co jest z tym złe?
- Musisz podzielić przyjaźń i palibrację. Musisz być przyjaciółmi z twoim dzieckiem. Jest zabawny i radośnie przede wszystkim dla rodzica. Jest to sposób na negocjowanie szybszego, żartu, gładkich ostrych rogów. Ale nie mogę cierpieć panibraty. Dziecko powinno znać krawędź, "pola wyboru", za które nie możesz wyjść. Nie jestem dziewczyną, jestem mamą. A co jest dozwolone z dziewczyną - od słownictwa do działań, niepełnosprawnych z matką. Powiedziałbym, że rodzice nie są tak wielu przyjaciółmi jako starsi towarzysze, którzy najpierw potrzebują szanować.