"Mikhail, jesteś dramatycznym aktorem, ale mocno zajęty telewizją". Co cię przyciąga?
- Zwracam uwagę na to, co mam na wykresie. Jest to teatr, a telewizja, mam nadzieję, że wkrótce zostaną dodane filmy i więcej telewizji. Teatr jest dużo w moim życiu. Program zdrowia, który prowadzić przez wiele lat, jest dla mnie ważne dla mnie dzięki zespołowi. Są to ludzie, których znałem od dawna, że nigdy nie pozwolą mi odejść.
- Ale układ teatralny nie zapomniałeś. 19 lutego odbędzie się premiera gry "podwójna gra" Theatre "Millennium". Opowiedz nam o produkcji, która gra?
- Gram do kochanka, Svivakovsky grał męża, a Lera Skyrando jest głównym bohaterem. Z Danielem Ivanovich, już poszliśmy na scenę, ale z Leroyem i próbą po raz pierwszy, a to także pewne doświadczenie nowych partnerów, nowej sytuacji, w której nasi nasi bohaterowie. Być może gra "podwójna gra" będzie nazywana klasykami za kilka lat. Ona jest wieczna. Sytuacja, w której nasi nasi bohaterowie mogą wystąpić zarówno w naszych czasach, jak iw przyszłości lub mogą wystąpić w przeszłości. Jako Romeo i Juliet - miłość przez cały czas lub "Miłość lub umieraj". Tak samo tutaj. Opowieść oczywiście jest blisko tego czasu, w którym teraz mieszkamy. Problem jej męża i żony, szukając kochanka, dobrego życia, nowych doznań i uczuć. Do czego prowadzi wszystko? Myślę, że jest teraz bardzo odpowiednim tematem. Zaadaptowaliśmy tę grę Aldo Nikolai na nasze dni. Myślę, że skręcił ją gdzieś, ponieważ uderza w znane scenariusze życia. Wydaje się, że jest napisana jako historia dokumentalna.
- Ogólnie rzecz biorąc, jakie jest pierwsze miejsce - kino, teatr lub telewizja?
- W pierwszej kolejności mam rodzinę. W plan pracy jest bardzo trudny do podzielenia. Teatr jest teraz bardziej wolny. Kino ma dziesięć lat, pomimo faktu, że nadal istnieje obiektyw szczęścia, jest narzędziem do prania i zarabiania pieniędzy. Jak ludzie "Ironia losu" obserwowali na nowy rok i będą wyglądać. W filmie decyduje teraz, że nie jesteś dyrektorem, ale producentem. Kiedy się skończy, możesz porozmawiać o filmie. Miałem szczęście w zeszłym roku, zagrałam na obrazie "Masquerade", gdzie sam Michaił Shevchuk zdecydował się strzelać i jak strzelać. Wraz z kinem, z naszą pozycją rodzinną - "wszystko jest trudne". W teatrze nigdy się nie zniszę, interesuje mnie za każdym razem.
"Teatr - dla duszy, nikt nie idzie tam za pieniądze"
- i finansowo bardziej opłacalne?
- Teatr daje mniej szans na zarabianie pieniędzy. Teatr - dla duszy nikt nie idzie tam za pieniądze. Jestem łaskawy do zawodu. "Zgadzam się tylko na dobre role", może powiedzieć osobę, która nie w porządku ze swoją głową. Co oferuję - zabiorę to za to. Może dla kogoś, że będzie śmiesznie, ale już na 40 lat.
- Jeśli nie lubisz partnera, możesz zrezygnować z roli?
- Dbam o ostrożność, z którą pracuję. Ważne jest dla mnie, aby poznać jakość, znać producentów, reputację i czynek osoby. Kiedyś dotarłem do dyrektora, który spojrzał na mnie, jak chmura. Jeśli kogoś nie jestem zainteresowany - nie zadziałam. Zasadniczo lubię, lubię. Nie jestem usunięty na koncercie rozmów politycznych, w programach z zapachem żółci.
- Czy możesz zadzwonić na próżno?
- Nie. Wydaje mi się, że próżność wynalazła przeciętnych ludzi. Miałem przebicia związane z zmęczeniem. Nie zadzwoniłem do kogoś, kto musiał mieć, było takie w życiu. Ignoruję imprezy, chłopcy do ustanowienia nowych znajomych. Nie jestem taką osobą.
- Czy zdecydowałeś się stać się aktorem w woli, czy doświadczenie rodziców wpłynęło na ciebie?
- Jak powiedział jeden z moich nauczycieli: "Teatr jest jedyną rzeczą, dla której mam dość cierpliwości". To jedna rzecz, kiedy urodzisz się w rodzinie działającej, a ty po prostu o tym wiesz, zupełnie inny, kiedy mieszkasz w tym. W mojej młodości polubiłem muzykę, skończyłem szkołę muzyczną, był zaręczony w sporcie, 9 i 10 klasie studiowała w klasie historycznej i archiwalnej na Uniwersytecie, mogłaby tam pojechać, ale teatr w końcu wziął jego.
"Najpierw mam rodzinę"
Gennady Avramenko.
- Wybieranie twoich dzieci jest podobne do twoich?
- Rzadko kształcam dzieci. Będę przeciwny, jeśli leżą na kanapie i oglądają Tik-Tok. Moje dzieci spokojnie reagują na park wodny i pamiętam chwilę z dzieciństwa, kiedy papież i ja byliśmy w Mediolanie. Uderzyłem przez słoiki z Coca-Coli, wszystko było tak kolorowe, piękne. Usiadliśmy w samochodzie, papinowi, kumpel otworzył bank "Kola Light" i podał mi. Zebrałem te banki na ulicy, w pobliżu hotelu "Belgrad", ponieważ mieszkali tam obcokrajowcy, zbieramy je. Teraz dzieci nie są dziobne do takich rzeczy. A park wodny na radzieckie dziecko jest szok!
- Czy możesz ukarać dzieci do spokoju dla biznesu?
- Pewnie. Zgodnie z pełnym programem. Nie mam takiego, że przetrwam. Nie jestem surowym ojcem, jeśli widzę, że mówiłem - mówię. Najstarsza córka już zaczyna coś rozumieć, ale najmłodszy nie jest jeszcze. Zrobiłem pracę domową? Muzyka wypracowała? Zebrano teczki? Cóż, możesz usiąść w telefonie. 10.00 - wszystko jest aż do. Oczywiście lepiej jest czytać książkę.
W 2005 r. Michaił żonaty Larisa Muratova
Lilia Charlovskaya.
- Jak oceniasz się?
- To jest bardzo trudne. Ogólnie rzecz biorąc, jest to choroba psychiczna, kiedy oceniasz się z boku. Wszystko opiera się na wyniku końcowym i audytorze. Widok na temat wydajności opiera się na tym, jak to występuje, i jak oddycha. Zawsze staram się bardziej zbliżać się do niego. Kiedy wychodzi niektóre prace, słucham sali. Nie dosłownie. Podczas występu czuję się jak idzie. Są awarie, a nie wiesz, dlaczego się pojawiają. To jest bardzo atmosferyczna i żywa rzecz. Zdarza się, że wchodzicie do dobrej firmy i wydaje się, że pije pyszne, a jedzenie jest dobre, a ludzie są interesujące, a ty jesteś znudzony. I tak się dzieje, ogórek może, butelka czegoś niezrozumiałego, gazety, ale tak dobrze siedzieliśmy.
- Czy kiedykolwiek miałeś ról marzną?
"Moim marzeniem jest to, że widzowie śmieją się z tych chwil, kiedy przeczytałem tę pracę". Chcę grać film lub serię, aby dostać się do jabłka. Nie mam na myśli nowoczesne programy telewizyjne, gdzie grałbym policjant lub badacz. Dokładny przykład trafienia: Andrei Mironov wszedł do reszty benderu lub miękki wpadł w ironię losu. Nie mogę powiedzieć, że siedzę w piątym miejscu i czekam na połączenie ze Spieberg - jestem w twojej pracy!