Julia Hlinina jest tylko dwadzieścia pięć lat, a ona już udało się zadeklarować w takich atrakcyjnych projektach jako "Duelist" i "Tajemnicza pasja". I nadal są przed sobą premiery, które również obiecują stać się wydarzeniem w świecie filmów. Dowcip i żywotność sprawiają, że aktorka jest bardzo atrakcyjnym rozmówcem. Nie boi się podążać za swoją wewnętrzną prawdą, sam - dlatego osiąga sukces. Talent to potężne narzędzie do ekspozycji na ludzi. Nic dziwnego, że zarówno jego miłość Julia znaleźli się w audytorium.
- Julia, po tym, jak takich głośnych ministrów zostaną już rozpoznawane w miejscach publicznych?
- dziwnie wystarczająco, nie. Być może dlatego, że nie miałem tego samego wyglądu w każdym projekcie, kolor włosy, fryzury. Patrząc na mnie teraz, nikt nie pomyślał, że jestem najbardziej księżniczką Martą z "Duelyanta" z drenażu Blond loki i brwi Seamy. Bardzo często słyszę, że znajomy omawia ten film "i nawet muszę ich przekonać, że grałem tam. W "Tajemniczej pasji" jestem w roli żony Waxona, Mirra, - brunetki z fryzurą w stylu retro. Prawdopodobnie miałem szczęście, że niektóre małe zmiany wyglądają, czyni mnie niemal nierozpoznawalną.
- Jak się czujesz o krytyce?
- To zawsze, ponieważ dzieciństwo, że miałem własną, różniące się od większości opinii. Mówiąc w przenośni, jeśli wszyscy lubili przejść przez kałużę, po prostu chciałem przejść przez nią. Dla mnie moja wewnętrzna prawda jest zawsze ważniejsza. Oczywiście, jeśli osoba nie robi zdjęcia obrazu "Duelist", jestem smutna, że moje kreatywne pomysły i intencje nie dotykły go. Ale natychmiast rozumiesz, kim jesteś na tej samej fali i z kim będzie interesujący do pracy. W końcu postrzegam też pracę innej osoby na różne sposoby: podziwiam, pozostaję zimno, albo jest odrzuceniem. Znajdujemy więc ludzi o podobnych poglądach.
- Czy natkniesz się na zazdrość? Jesteś młodą aktorką - i taki potężny start.
- Zazdrość - takie uczucie, z którym przychodzisz wszędzie i stale. Fakt, że aktorka już przyciąga dodatkową uwagę, a potem kolejny czynnik włącza - młodzież! Podwójnie podwójnie. (Śmiech) Więc tak, czuję się zazdrość na sobie. Ale lubię obserwować, jak ludzie go pokonują w sobie, wychodzą z sytuacji. (Śmiech) Tak, zazdroszczę też innych. Widzę czasami: taki piękny film i nawet nie próbowałem! Ale musisz walczyć ze mną.
- Musiałem usłyszeć: prawdopodobnie ktoś go porusza?
- Niestety, nie zazdroszczę moim scenariuszem w tym zakresie. Czasami nawet chcę słuchać takiego plotki: kim jest, mój tajemniczy patron? (Śmiech.) Niestety, wszystko sam, z własnymi rękami.
- Czy możesz nazwać się szczęśliwym? Ilu utalentowanych aktorów - nie każdy może znaleźć ich materiał, ich dyrektor.
"Naprawdę pracuję z dobrymi ludźmi". Prawdopodobnie wysyłam odpowiednie wibracje do miejsca. Mogę powiedzieć o współpracy z Alexey Mizgivem, że jest to najlepsza rzecz, jaka przydarzyła się mi do tej pory w profesjonalnym planie. Chociaż pod względem objętości rola nie jest największa, ale spotykająca się z osobą takiej skali, z takim niesamowitym myśleniem, cienką, podatną duszą - prawdziwie istotnym wydarzeniem.
Sukienka, Maya; Kolczyki i naszyjniki, All - Mercury
Zdjęcie: Alina Gołąb
- Czy kiedykolwiek wygrałeś konkursy, loterie?
- Nigdy. Nie uczestniczę nawet w nich z powodu strachu, aby stracić. Casting nie jest konkursem w zwykłym zrozumieniu. Kiedy nauczyłeś się cztery lata w szkole Studio MCAT, nadal rozumiesz temat twojego zawodu i wiesz, co możesz zaoferować. Nie jest tak, losowo, palec na niebie. Ale nadal czuję się pech. A jeśli mam znaczący projekt, nie jem, nie jem, po prostu nie oddycham. Koncentracja w pracy, tak że jest przerażona tym wrodzonym. Ale przyzwyczaiają się również do napięcia i walki, możesz z tym żyć. Dla mnie, wręcz przeciwnie, jest bardziej interesujący dla osoby, która nie jest w spokojnym stanie harmonijnym, a coś, co coś pokonuje. To będzie życie jest przedmiotem mojego zainteresowania i zazdrości.
- Wprowadzasz bardzo poważne uniwersytety: Biofak MSU, Instytut Badań Jądrowych, Uniwersytet Mountain Moskwy ...
- i wprowadzony.
- Próba postępu? Nie kierowałeś frywolnego zawodu działania?
"Z jakiegoś powodu, w siedemnastu latach, zrozumiałem, że nie powinienem tracić życia. I to było uczucie: nie ma znaczenia, jaki wybieram zawód, wciąż mogę samodzielnie realizować i odnieść sukces. Lubiłem się uczyć, uwielbiam odrabianie lekcji: usiądź sam, nikt cię niepokoi. (Uśmiecha się) Kiedy rozmawiałem na ten temat z moim młodym człowiekiem, odpowiedział, że studiował środek, jak większość facetów. Osobiście nie jest dla mnie jasne: co jest trudne - odkryli dla ciebie dawno temu, wiedzieli i drukowane w podręczniku. Pozostaje tylko do czytania. W tych uniwersytetach, które wymieniłeś, po prostu podążałem za Olympiadą i Ege.
- Więc jesteś taką właściwą dziewczyną?
- Prawdopodobnie, jeśli wszystko było rację, nie miałoby wystarczającej ilości kreatywnej energii w akcie teatralnym.
- Teatralne rozczarowane lub urocze?
- Byłem zszokowany. To było i piękne i strasznie w tym samym czasie. W szkole czasami było możliwe, aby zaparzyć, gdy muza przyszła - czytać rym w szkolnym wieczorem. Chwalisz Cię, powiedz: Julia dobrze zrobiona. A potem znowu siedzi cicho do pracy domowej. A potem musiałem szalony przez cały dzień, cały czas ma być w kontakcie z tym samym szalonym w dobrym znaczeniu, kreatywnie chciwi ludzie. Co więcej, wciąż nic nie znaczyło w tym zawodzie, było jakieś szalone wydechu energii. Ale było interesujące. A stopień pracy, którą teraz przyzwyczaiłem się w Studio School of MCAT dzięki moim panem Konstantinowi Arkadyevich Raykin. Jest absolutnie osobowością jądrową, generuje niezrozumiałe od miejsca, w którym ta energia jest naładowana wokół niego. Chociaż nie miałem związku przez długi czas w szkole studio, ani do Satirikona, wszystko, co było tam, ze mną. Więc doprowadza mnie do Konstantin Arkadyevich gdzieś w środku.
- Czy byłeś jego ulubionym studentem?
"Cieszę się, że moja kreatywna energia wystarczyła, aby zrozumieć jego pomysł". Kiedy umieścimy dyplom gry "Romeo i Juliet", to ja, że wybrał mnie na główną rolę. Konstantin Arkadyevich zawsze był dla mnie korzystny, a to także jakiś dar losu. Udało mu się dołączyć ogromny zapas miłości i w materiale, a także w nas, jego uczniowie.
- O ile rozumiem, jesteś fajny o autorytacji. Ale czy była kolejna sytuacja?
- Tak i nie. Z całą moją nieograniczoną miłością do niego i szacunku, nasze drogi rozeszły się. Prawdopodobnie, pod kierownictwem Konstantin Arkadyevich, moja kariera byłaby doskonała i pomalowana przez wiele lat przed sobą, ale ... moja wewnętrzna opinia nie pokrywa się ze swoimi planami. I zrobiłem mój wybór. Tak się wydarzyło, że w tym roku około połowy swoich uczniów postanowił szukać ich drogi. Ale to się dzieje - dziecko musi odlecieć od nadrzędnego gniazda na czas.
- Czy kłóciłeś się z dyrektorami?
- Oczywiście strasznie rozpaczliwie. Ale o władzach - prawdopodobnie nadal mają. Rodzice położyli na mnie dobre nastawienie. Zastanawiam się, by słuchać ludzi z bogatymi doświadczeniami życiowymi. I kocham Doruscy: Lubię i introwertycy i ekstrawertyzuje i ekspresyjne, szalone, maniak ich działalności. Są zawsze w poszukiwaniu i chcę szukać z nimi tej prawdy.
Sukienka, Maya; Kolczyki i naszyjniki, All - Mercury. Tapeta z ręcznie malowane, De Gournay
Zdjęcie: Alina Gołąb
- Vadim Peelman, który został sfilmowany w obrazie "Kup mnie" - złożona postać?
- Wydawał mi się wspaniały, magiczny, ekspresyjny i absolutnie kochany w swojej pracy jako mężczyzna. Powoduje spędzenie, szacunek i pragnienie iść za nim. Jednocześnie może być skromna, gładka, czasem zabawna i doskonale mówi dowcipami na temat żydowskiego. Wydaje mi się, że udało nam się negocjować. W pewnych momentach znaleźliśmy kompromisy, w niektórych właśnie wykonałem swoją wolę, a czasami został osiedlony z tym, co robię tylko, a nie inaczej. Było bardzo ciepłe uczucie od faktu, że daliśmy sobie nawzajem tak wiele szalonych odkryć.
- To znaczy lubiłeś tę pracę, swoją rolę.
- Pewnie! W końcu pytanie nie jest tak, że nie mam nic do jedzenia, a ja podejmiemy jakiekolwiek projekt. Życie jest krótkie, szkoda, aby spędzić go na tym, czego nie lubisz! Jest to nierozważnie utalentowany materiał. Wszyscy koledzy z mojego wieku znają go, ponieważ poszliśmy przez długie odlewy. Kati, moja bohaterka, bardzo blisko i zrozumiała historia. Chociaż nic takiego nie stało się w moim życiu. Moje próbki stwierdzono, że po prostu czytam trzy szkice do kamery. A po trzech dniach zadzwoniłem wadim i powiedziałem, że zostałem zatwierdzony.
- a te trzy dni trzymałeś pięści?
- Nie. I znaczenie? Nic nie zależy od tego. Dyrektor może zachorować lub wstać z tej stóp lub może przyjść producentowi i powiedzieć, że nie lubi aktorki. A kiedy zniszczą tę sytuację w konflikcie twórczym, czy cierpię? Nie, mam jeszcze dwa projekty z głównymi rolami.
- Julia, wydaje mi się, że nic nie potrząsają pewności siebie.
- Nie prawda, coś może. Zawsze straszny. Nie pozostaje bez pracy. Nasza rodzina doświadczyła różnych czasów. A mama nauczyła mnie radować się w skorupie chleba, podobnie jak kawałek ciasta z paryskiego cukierniczego. Miałem szczęście: Nie byłem "złotym dzieckiem", więc materialne trudności nie są przestraszone. Strasznie nie złapanie chwili, gdy jesteś blisko, materiał, ale miliony innych czynników przeszkadzających, a zatem rola nie staną się w twoim życiu.
"Pozwalasz sobie luksusowi wybrać, a tymczasem wielu twoich kolegów mówi odwrotnie: Ukończyli teatralne, musisz zarobić, karmić rodzinę.
- Nikt nie jest ubezpieczony od podobnej sytuacji. Nie wiem, co się wydarzy jutro i czy będę miał takie szczęście jako wolność wyboru. Teraz nie mam rodziny, którą musisz nakarmić, a ja nie muszę pilnie znaleźć trzydzieści milionów, aby uratować hipopotamy. Rzeczywiście, los jest korzystny. Każdy ma własną deskę. Zbyt inny system współrzędnych, aby znosić werdykt: Tutaj pracujesz dla pieniędzy, a ty ze względu na sztukę.
Sukienka, Yanina Couture; Ring and Earrings, All - Mercury. Tapeta z ręcznie malowane, De Gournay
Zdjęcie: Alina Gołąb
- Czy jesteś niezależny finansowo od rodziców?
- Tak i przez długi czas. Mam nadzieję, że wkrótce będę mógł ich finansować finansowo.
- Jak początkowo postrzegali wybór zawodu? Czy zniechęciłeś?
- Moja matka jest zupełnie inną osobą. Jestem prostym, zwisającym Koziorożec, to skale powietrza, zawsze szuka kompromisu, dąży do harmonii. W moim wieku przejściowym trudno nam negocjować ze sobą. Ostatnio w duszy (zwykle są pomysłowe myśli, które przyszedł do mnie) Myślałem, że przede wszystkim na świecie, dla którego stałem, jestem wdzięczny mojej matce. Kiedy w klasie dyplomowania zbliżyłem się do niej i zapytałem, co uniwersytet to zrobił, zrobiła duże okrągłe oczy i powiedział, że nie mógł podjąć takiej odpowiedzialności, musiałem rozwiązać siebie. To matka, która powiedziała mi, jak umyć talerze i uderzając kształt szkoły! Byłem bardzo zaskoczony, mówię: "Mamo, co ty jesteś! Dad Alina, moja dziewczyna, nawet wybrała Instytut! Czy mówisz mi nawet, kogo chcesz mnie zobaczyć? Może prawnik lub dentysta? Jestem zainteresowany wszystkim ". "Nie, nic ci nie powiem". Więc moja obecna istnienie - jestem uprawiany, stale, pożądany. A jego matka zaprezentowała mnie, który właśnie odmówił uczestniczenia w wyborze mojej przyszłości.
- W odniesieniu do twoich fanów była również lojalna?
- Fani? Czy masz na myśli młodych ludzi? Tak, moja matka znała wszystkie moje "pana młodego". I zawsze został skonfigurowany neutrally. Oczywiście miała osobistą postawę: mogłaby na przykład, nie lubić butów Sashy lub fryzury Serezhe, ale nie powinno mieć wpływ na mój wybór. Pomimo faktu, że miałem wszystkie szaleństwo młodości, które można sobie tylko wyobrazić, mama zawsze pozostała tylko zainteresowanym obserwatorem.
- Szaleństwo młodości - co to znaczy? Zabiegł z kimś z domu?
- Tak, nie byłem tak skromny niż możesz sobie wyobrazić. Wszystkie radości w życiu wiedzą.
- i nieodwzajemniona miłość była?
- Nie, została podzielona, ale nieszczęśliwa. Prawdopodobnie wydarzyła się nie na czas. Mam trochę doświadczenia w części romantycznej relacji. Niedawno skończyłem dwadzieścia pięć lat, a moje pana młodego na palcach jednej ręki można posortować. My, aktorzy, są bardzo naliczani, wrażliwią naturą i chcą tych emocji, miłości. Nasz zawód - i prezent i kara. Tutaj wszyscy są ostrzejsze. Oboje byliśmy takie ... jako nagie przewody. Również siedemnaście lat, dopiero po szkole. I po prostu nie mogliśmy wytrzymać napięcia, świecące namiętności. Chociaż to uczucie dało, a kreosowa energia jest kolosalna. I jednocześnie zaczęliśmy uświadomić sobie, że nie można istnieć przez długi czas na takim osiołku. Nie można już rozstać i razem. Zdrowie, nerwy. I tak samo, okoliczności okazały się tak, że musiałem się rozstać. Oto taka historia o miłości, a nie z końcem Heppi, jak w kinie Hollywood.
Sukienka, Yanina Couture; Ring and kolczyki, wszystko - Queensbee. Tapeta z ręcznie malowane, De Gournay
Zdjęcie: Alina Gołąb
- Najważniejsze podkreśla w prosiątrzu aktora?
- Co Ty! Nie rodzynka, ale cały diament.
- Prawdopodobnie, z nie kreatywnymi ludźmi, jesteś już niecierpliwy?
- Nie dlaczego? Mój młody człowiek, mój pan młody, tylko od społeczeństwa, ponieważ jesteśmy uważani za mówienia. I mieliśmy bardzo romantyczny znajomość. Przyszedł do mnie na występ. Gram Irina w sztuce "Trzy siostry" Andrei Sergeevich Konchalovsky. I jest dla mnie bardzo ważna, głęboka scena, gdy na trzecim zdjęciu moja bohaterka zaczyna mylić słowa, ma długi szalony monolog. Teatr Mosovet jest bardzo duży, a mój fan siedział w amfiteatrze. Nie wiem, jak możesz w ogóle odróżnić. Ale potem widział na monitorze z bliska twarzy. Andrei Sergeevich ma taki pomysł: Kiedy akcja jest perspektywiczna, pokazuje wideo, gdzie jesteśmy, aktorzy, mówić o swoich postaciach, graj. A mój młody człowiek powiedział, że to wtedy uderzyłem go z moim wyglądem. A kiedy szaleństwo Iriny przyszedł na scenę, prowadzi gęsią skórkę. Zdał sobie sprawę, że jestem jego kobietą. (Uśmiecha się) i wiesz, okazał się taki facet w dobrym znaczeniu tego słowa. To teraz moje sieci społecznościowe są zatkane komentarzami, nie mam czasu, aby je rozważyć. A potem nie dotarłem do ekranów "Prawo kamiennej dżungli", fani nie byli tak wiele, a wśród wiadomości takich jak: "poślubić mnie" i "jak fajnie jesteś", nagle zobaczyłem: "Hello, Julia, ja był z tobą na grze ". Myślałem: "Jak ciekawe! Idzie do teatru. " Otworzył list - nie pojedynczy błąd gramatyczny. Drugi kleszcz. (Śmiech.) Spojrzałem na profil: Ukończył Mgimo, starszy ode mnie przez pięć lat, słodkie. Odpowiedział: "Dziękuję za przyszło". Cóż, to wszystko. W ofercie zapoznają się bliżej, odpowiedziałem z odmową, ponieważ nie spotykam się z fanami. A potem na każdej grze zacząłeś przyjść piękne, luksusowe bukiety. W notatce były tylko inicjały - nic więcej. A kiedy byłem po prostu nigdzie, aby umieścić kwiaty, wysłał notatkę z numerem telefonu. I do tego czasu już chciałem powiedzieć dzięki taka dotykającym uwagi. Tak, starannie i kompetentnie, ścigał mnie. (Śmiech.) Przeszedł dwa trzy miesiące, prawdopodobnie od pierwszej wiadomości. Potem spotkaliśmy się. A teraz jest moim najlepszym fanem, idzie do wszystkich moich występów. Zapytałeś: Czy zastanawiam się z mężczyzną zawodu nonworking? Tak. Jesteśmy wewnętrznie blisko, zbieżymy się z WorldShip, niektóre sygnały pochodzące ze świata zewnętrznego, dostrzegamy to samo. To jest bardzo ważne. Chociaż w charakterze jesteśmy inni. On introwertyczny, jeszcze bardziej dyskretny, zamknięty ode mnie.
- A teraz bukiety kontynuują?
- Tak, w tym sensie jestem szczęśliwą kobietą. Gdy Tatiana Dolmatovskaya powiedziała, artysta na kostiumach, z którymi pracowaliśmy razem w obrazie "Selfie", "jeśli przynajmniej jeden dzień się nie dzieje, czuję się źle". Prawdopodobnie to moja historia. Zaczynam się martwić, czy cud nie występuje. I jest dobrze, że obok mnie jest osoba, która ma czas, aby je wygenerować.
- Nazywałeś go narzeczony ... wszystko jest poważne, sprawa jest na ślubie?
- Boję się gładko. Z naszą młodością i wyrazistością tego, co się dzieje tylko! Ale z wrażliwości wszystko pójdzie dobrze.
- Czy zwykle jest to koszty twojego zawodu? Na przykład, do faktu, że możesz wyjść przez długi czas na strzelanie w innym mieście.
- Tak, do tego normalne, szanuje mój zawód. W końcu istnieją jeszcze silniejsze skutki uboczne - na przykład moja impasadacja emocjonalna. Jestem cały czas paniką, że coś dla mnie nie będzie działać. Gra to rok. Wydawałoby się tak trudne: Julia, umieścić na sukience, nauczyć się słów, ale za każdym razem, gdy jestem na nerwach. Nie wiem, jak kładzie różnice mojego nastroju. (Uśmiecha się).
Kurtka sukienka, samodzielnie; Kolczyki, Queensbee.
Zdjęcie: Alina Gołąb
- Czy ważne jest, abyś miał przestrzeń osobistą, możliwość prywatności?
- Tak, absolutnie. Jestem socjopatą, a prawdę naprawdę nie lubię komunikować się z ludźmi. To znaczy lubię się z nimi komunikować. Ale w życiu codziennym, jeśli zdarzają się darmowe wieczory, trudno sobie wyobrazić, że pójdę z domu do jakiegoś Tusovka - dla mnie to dodatkowa praca. Uwielbiam być sam, kocham jedną jazdę na podróżach. Ale wiem w tym samym czasie, że są ludzie, których jestem ważny, do którego jestem drogą.
- Czy jesteś muscovite, kochajcie swoje rodzinne rodzinne?
- Trudno powiedzieć. Jestem malowany muscovite, dorastałem w Vykhin. Wszystkie moje rodzime miejsca tam. Dzieciństwo przeszedł "w okolicy", nie pozostawił nigdzie. A potem w pełni wchłaniam studio szkolne MHAT. Dlatego dziwnie wystarczająco, nie miałem czasu, aby zwrócić uwagę na to miasto. Teraz mieszkam na patrzych stawach, zaczynam rozejrzeć się i rozumiem, że jest to obszar, który mnie inspiruje. Oto zielony, piękny, wygodny, aby dotrzeć do miejsca pracy, teatru Mossovet. A ludzie idą ... harmonijne. W porównaniu z złożonymi dniami tygodnia Patriarcha jest bardziej świętującym strefą Moskwy. Ale mimo to, aby odzyskać energicznie, musisz tu odejść. Jest to historyczna dzielnica, dostajesz tyle informacji ze wszystkiego: od każdego żwirowego, borkowania listwy, skrzyń. I z dużej liczby informacji jest również zmęczona. Dlatego musisz uciekać. Uwielbiam Moskwa, jak nienawidzę. Daje duże możliwości, ale jednocześnie bierze energię.
- Musiałeś odgrywać rolę bohaterki różnych epok historycznych. W którym czasie jesteś wygodniejszy?
- Teraźniejszość. Ale cieszę się, że mogę spróbować w różnych erach. Ujawię tajemnicę: natychmiast zacznie się spełnić. Marzył, aby dotknąć romantycznego XIX wieku - więc stało się "Duelist". Te wspaniałe sukienki, wagony, pióra, powszechne kapelusze dały mi poczucie czasu. Potem myślałem: "Jak chcę dostać się do ery sowieckiej!" I zostałem zaproszony na zdjęcie "Lev Yashin, My Dream Bramkarz", gdzie gram w moim znanym żonie piłkarskiego. I idę do butów, umieścić na skarpecie. (Uśmiecha się).
- Teraz marzenie o przyszłości?
- Nie, fantazja jako gatunek nie przyciąga mnie szczególnie. To więcej historii chłopca: co tam w przyszłości? Bardziej zmartwiony o rzeczywistości: jak możemy żyć razem, nie przysięgaj i nie kochaj się nawzajem.