Prawo na temat sprawiedliwości nieletnich na Zachodzie działa przez długi czas w całym Rigorze. Dlatego ci, którzy prawdopodobnie byli zauważyli różnicę w odniesieniu do dzieci "my" i "oni": podczas gdy mamy domowe są soczyste z siebie i wziąć uderzenie na swoje potomstwo na placach zabaw, zachodnie rodziny są ostro siedzi w kawiarni, ostrożnie i Z przyjemności Aguca z dziećmi w wózkach. Od wielu lat nie mogłem zrozumieć prawdziwej przyczyny takiej różnicy. Różnica kultur, mentalność? Teraz stało się jasne: Europejczycy po prostu się boją. Obawiają się, że publicznie uderzają dziecku, boją się zwiększyć głos: są już nauczane, że zawsze będą "rodzaj" ludzie, którzy zgłaszają ich do zachowywania się. I "złamani" rodzice regularnie pokazują się w kondematach działek w telewizji.
Krajowe zasady Juvenile Justice zostały po raz pierwszy ustalone w 1995 r. Dekretem Prezesa Federacji Rosyjskiej B. N. Yeltsin, który zatwierdził "krajowy plan działania dla interesów dzieci", zapewniając stworzenie systemu nieletnich sprawiedliwości. Początkowo pomysł miał wyłącznie pojawienie się sądów karnych dla nieletnich, a niekorzystne rodziny wpadły w dziedzinę działalności tej nastoletniej służby.
Jednak po zrozumieniu Wspólnota Dominująca zrozumiała, że prawo przygotowało się do przyjęcia w Rosji - kij o dwóch końcach i może uderzyć w pełnoprawne rodziny, które zostaną narysowane w nieprzyjemnym demontażu z usługami socjalnymi. Ostateczne z tych historii jest nieprzewidywalne: Pracownicy Javenile Justice będą obdarzone za dużo. Przeciwnicy prawa mówią o swoim skupieniu się na zniszczeniu Instytutu Rodziny, niegrzecznej inwazji państwa, o sprzeczności swoich norm w stosunku do krajowej rosyjskiej duchowości i kultury tradycyjnej. Wbrew wprowadzeniu umiejętności pisania seksualnego z ławką szkolną jest Kościół. Wyrównanie w prawach rodziców i dzieci zawiera wiele zagrożeń dla całego systemu stosunków społecznych, a ślepe kopiowanie zachodnich standardów (zwłaszcza takie kontrowersyjne nawet w ich ojczyźnie) nie jest już po raz pierwszy okazuje się całkowicie nierozsądny.
Inicjatywa legislacyjna powoduje wiele kwestii: na przykład, który wejdzie do pracowników służby socjalnej, którzy mają prawo usunięcia dziecka z rodziny? Jak monitoruje ich działalność? Gdzie jest gwarancja, że ich działania nie doprowadzi do nowych tragedii rodzinnych, tylko wtedy, gdy dzieci przyjmują na przykład, z powodu braku napraw w mieszkaniu? Szczególnie wrażliwe staje się dużymi rodzinami.
Innym przykładem: oskarżenie o "opuszczenie dziecka w niebezpieczeństwie" (obecnie ta koncepcja prawna) może otrzymać każdego rodzica, który poszedł do sklepu i opuścił dziecko na pół godziny w mieszkaniu. A co jeśli dziecko pochodziło ze szkoły, a mama wciąż w pracy? Zgodnie z nowym prawem będziesz musiał wycofać go z rodziny, gdzie nadzór nad nim nie jest w pełni wdrożony!
W tym świetle kwestia obu rodziców jest logiczna do państwa: co robi, aby zapewnić bezpieczeństwo swoich młodych obywateli, ich komfort psychiczny i fizyczny? Jeżeli sceny morderstwa i przemocy są wykazane podczas telewizji, korzyści dziecka nie spełniają prawdziwych potrzeb rodzin, a matka z dzieckiem jest trudna do zdobycia pracy, jak bardzo dokonać oskarżenia rodziców w wielu wymuszonych "przerażających"?
Jedna rzecz jest oczywista: władze powinny być traktowane z takimi rozwiązaniami z wielką starannością, po sprawdzeniu każdego przedmiotu przyjętego prawa i biorąc pod uwagę wszystkie podwodne kamienie i obawy opinii publicznej. Żaden w żadnym prawu, bez względu na to, jak ideał, wydaje się na pierwszy rzut oka, wszystkie sytuacje życiowe i relacje ludzkie nie mogą być przeliczone - a następnie musisz mieć nadzieję tylko na zdrowy rozsądek urzędników w jednym miejscu lub innym. Niestety nie jest zarejestrowany w prawie.