W dzisiejszych czasach kraju ponownie otwiera wydarzenia z 70 lat temu. Następnie, w grudniu 41 grudnia wojska radzieckie zaczęły zamknąć faszystów w pobliżu Moskwy, wróg poniósł pierwszą główną porażkę. Ale przed zwycięstwem było przez długi czas, a wir wojny wisiała losy ludzi jako karty w pokładzie. "Dom rodzicielski" publikuje jedną z dobrych romantycznych historii pora - miłość nie wybiera czasu i miejsca.
Olga długi Wade przez ulice Moskwy. Przez cztery miesiące wojny pojawienie się ukochanego miasta zmieniło się poza rozpoznawaniem. Wszystkie okna domów zostały zapieczętowane w poprzek poprzedzających paski papierowe. Postrzegane, stopione mięśniowe twarzy. Rośliny i fabryki wstały, instytucje nie działały. Oddziały wolontariuszy z karabinami w dłoniach były stale maszerowane przez ulice.
Niektórzy poszli do milicji, inni - do pracy obronnej. Okopy kopały, haftowane na brzegach rzek, zbudowane bariery przeciwbładowe, zorganizowane na przedmieściach drzew w lasach podmiejskich. Na ulicach Moskwa znajdowały się barykady i anty-zbiornikowe jeże. W wielu miejscach były pistolety artylerii. Reprodukcje na filarach ulicznych, jak w domach, nie wyłączyły się przez całą dobę. Plakaty wisiały wszędzie: "Wszystko dla przodu, wszystko jest dla zwycięstwa!" - Nazywana jest ojczyzna! " W rozszerzonych plotkach o przygotowywaniu kapitału, Olga wróg, jak większość muscovitów, nie wierzyła.
... Kiedy słychać dźwięki wściekłych syrenów, Olga wzrósł do dachu swojego domu, jak już skończyła na każdym trafieniu. Było już stałe na służbie do gaszenia lub upuszczenia bombów zapalających spadających na dom. Wszystkie niebo było w jasnych promieniach potężnych reflektorów, łapanie niemieckich bombowców, oświetlając aerostaty, zawieszone na stalowych kablach nad Moskwą. Tym razem jeden z ciężkich bomb spadł na dziedziniec domu, ale na szczęście, który nie urodził.
Rano, informuj przekazany na radio niespokojny komunikat: niemieckie zbiorniki już w Khimkach, zaledwie kilka kilometrów od stolicy. Olga, podekscytowany, poszedł do Instytutu. Na ogniste były wszędzie na ulicach - archiwa i dokumenty zostały pilnie spalone. Ulice były zatkane ciężarówkami, wagonami, pieszą dziećmi z dziećmi z dziećmi i wózkami, z kittomikami i walizkami, zgodnie z zaleceniami tylko pozostałej niepotrzebnej drogi prowadzącej na wschód, autostrady entuzjastów. Panika rozpoczęła się w mieście. Ktoś pośpieszył, żeby obrabować sklepy, kogoś - wycofać się z miasta bydła - krowy, świnie, kozy, aby nie dostać wroga.
Na dziedzińcu Instytutu ogromny ogień był również młotek, z którego Olga zdołała złapać swoją osobistą sprawę. Uczniowie, którzy zebrali się wokół ogniska na zamówieniach Rektora natychmiast zbudowany w kolumnach i wysłanych z miasta. Ale Olga nie poszła do Moskwy. Jej matka, nauczycielka szkolnego, była wciąż Moskwa szkolnictwa w ewakuacji w lipcu. Ojciec, także nauczycielem szkolnym, wziął 37.. O jego losie nic nie wiedział. Olga postanowiła przejść przez korytarze Instytutu w nadziei, że dowiedział się, kto inny pozostał w Moskwie, aby spotkać kogoś z kolegów. W sali montażowej widziała samotne siedzenie na pianistycznym pokrywku młodym cienkim porucznikiem w ciemnych kombinezonach z dwoma "toporyściami" na Buttercam. Zatrzymany i roześmiał się.
"Wyglądał na śmiesznie", powiedział Olga Innokentievnie jego wnuków ", wśród zamieszania, które przyszły. Na fortepianie. Z ogromnym kolastą na boku. Uśmiechnął się do mnie w odpowiedzi. W ten sposób się spotkaliśmy. Lubiłem się od razu.
W Moskwie przechodzi Paweł. Bezpośrednio z przodu po dwuletnich, pojechał do Ural, gdzie ewakuowano Moskwa Wojskowa szkoła Engineering, którą ukończył rok temu. Teraz, mając czas na grę w fińskiej wojnie i sprostać krajowym na samej granicy, powinien zapewnić początek szkoły w nowym miejscu.
Do Instytutu Komunikacji Paweł, Paweł jadł, żeby zobaczyć przyjaciela, który pojawił się w sali z Olgimi przyjaciółmi. Paul natychmiast zaoferował wszystkim, żeby z nim poszli. Olga odpowiedział: "Muszę myśleć". Potem Paul, obawiając się stracić go na zawsze, niespodziewanie stał przed Olgi do kolana, wyrzucił: "Get Mlube Me!" - I pocałował jej rękę.
Nie było czasu na medytację. Minutę później Olga, jaka była, bez rzeczy, zbeształ na frywolność, siedział w ciałach dwuletniego, idąc w pełni nieznany, nawet nie wprowadzając Moskwy, aby zdobyć ją z Paul na zawsze.
5 grudnia w Zlatousie oficjalnie zarejestrowali swoje małżeństwo. Tego samego dnia rozpoczęła się kontropensowalność naszych żołnierzy w pobliżu Moskwy. Ten dzień był dla nich za całe życie radosne podwójnie. Wkrótce Paul osiągnął spotkanie z przodu. Prowadzenie męża, Olga położył siłownię w lewej kieszeni, jedynym klejnotem - stary srebrny rubel, który dotarł do niej z babci. Olga nigdy się z nim rozstała, wierząc, że był chroniony przed wszystkimi kłopotami. Zapisał maskotkę i jej Pavlush, bronił się od kulce wroga, który przeleciał go w sercu ...
W lutowym mróz 43rd, Olga rozpoczął przedwczesny poród. Na kocu żołnierza została sprowadzona do szpitala krajowego. Miała bliźniaki. Owinąć i umieścić je Olga nie była tym, czym.
Szorstki koc żołnierza został przecięty na pół. Arkusze armii wybuchły na pelleysach. W tej Olgi, głodny, wyczerpany, ledwo chętny na nogach, przeprowadzili swoje trasy na czterdziestym przenoszonym mrozie ...
Pavel o narodziny Daughters-bliźniaków znalezionych w bitwie pod bitwą pod Kursk z cenionego trójkąta z linii frontowej. Radosna wiadomość oszołomiała go. Paul był noszony przez myśli do Ural. Musi przetrwać w tym młynie do mięsa, powinno zobaczyć jego córki, przytul swoje ukochane olyusa ...
W przypadku Pawła, wojna zakończyła się w Niemczech, gdzie przez wtedy major, dowódca batalionu sapinger 65. armii drugiego beloruskiego frontu, dotarł do bitwy. Tutaj zostawił, aby służyć przez wiele lat.
Olga, który na wezwaniu swojego instytutu od upadku z 1943 r. Ponownie studiował i pracował w Moskwie, świętował zwycięstwo ze wszystkimi mięśniami. Gdy tylko radio zostało wysłane wcześnie rano o pełnym poddaniu się faszystowskich Niemiec, krzyczy "Hurra! Zwycięstwo! ", Pobiegł na dziedzińcu, pełen śmieciowych ludzi. W tym samym roku ukończyła wyróżnieniem z Instytutu. Dwa lata później Paweł spotkał swoją rodzinę na perranie stacji berlińskiej. Olga wyszła z samochodu z dwoma barami w tych samych szarościach i tych samych identycznych szarości. Całował swoją żonę, podniósł ręce i Natasha, mocno przycisnął swoje córki do siebie. Kalendarz był 5 grudnia 1947 r. W Niemczech mieli także Tanyusha.
Wracając do Moskwy, Paweł nadal służył w wojsku, a Olga pracował w Moskwie Glaworate, a następnie wiodącym specjalistą w Centralnym Instytucie Badań Komunikacji.
Chociaż zapłaciła podnoszenie swoich córek. Święta rodzinne zadowoleni ze swoich ciastek i bułeczek, zawsze niesamowicie smaczne i apetyczne. Miłość do domu rodzicielskiego, którą chwyciła dzieci.
Traktowała swojego domowego ciasta i podziwiała gości i całą swoją dużą rodzinę iw dniu srebra, a w dniu złota, a w dniu jej diamentu ślubu. Paul koniecznie zaprosiła jego ukochany Olish do Tour Waltz, a za każdym razem, gdy przeczytała wiersze napisane przez niej każdej znaczącej rodziny za każdym razem.
Za ich ramionami są długie, trudne, ale szczęśliwe życie. W tym roku oba były spełnione o 92 lata. Do 5 grudnia jego żyzne ślub Olga Innokentievna nie mieszkała zaledwie kilka tygodni. Niebezpiecznie walczyła z chorobą. Cała rodzina była obok niej, zanim ostatnio wierzy, że tym razem wyjdzie przez zwycięzcę.