- Andrei, urodziłeś się w mieście Schäulya, na Litwie, a w tym czasie była to Marine za granicą, w porównaniu z Rosją Mini-Europe ... Czy niektóre nostalgiczne wspomnienia zachowane?
- Pewnie. To prawda, a potem dostrzegam wszystko jako normę. Uwielbiał pyszny oszklony ser, Candy "Gilililazh", czarny chleb z Tmina z Rygi. Często udaliśmy się do stolicy Łotwy, ponieważ granice nie istniały, a ona miała tylko stu dwadzieścia kilometrów z miasta wojskowego, gdzie dorastałem; Ponadto moja starsza siostra tam studiowała. Za każdym razem, gdy podróż była prawdziwym świętem, podziwiam koguty na wieże, koty na dachach ... teraz, kiedy tam idę tam na trasie, jest dziwny poczucie ochrony, pojawia się niezmienność miejsca. Ale przy okazji, najpierw próbowałem tego samego fantomu w Moskwie, kiedy przyjechaliśmy tu z rodzicami podczas Olimpiady w 80. roku. To był dla mnie taki znaczący dzień. (Uśmiecha się), ale kiedy w tym 90. roku przyjechałem tutaj, uczucia już się różniły. W krajach bałtyckich wszystko jest przytulne, aw Moskwie skala była pod wrażeniem, a potem kryzys zaczął natychmiast, nie było jedzenia ...
- Czy tęsknisz za domem?
- Nie. Ponadto, ze względu na stritę narodową, która przy okazji była zawsze w krajach bałtyckich, nawet w moim dzieciństwie, firmy litewskie spełniły nas firmy, rosyjscy, moi rodzice i siostra wkrótce pozostali dla naszych krewnych na terytorium Krasnodar , w Armawir. W Moskwie był tylko starszy brat. Jest pilotem lotnictwa cywilnego, zarządza nowym dwupiętrowym "Boeingiem". Został nazwany na cześć Yuri Gagarin. A ja - na cześć Andrei Mironova, więc stałem się aktorem i służyłem w teatrze satyrym, na scenie, której kiedyś grał.
- na zewnątrz, jesteś taki typ wentylacji, a nawet nie powiesz, że dosłownie wzrósł na lotnisku, gdzie służyłem jako inżynier komunikacji, mama pracowała jako pielęgniarka, a ty wskoczyłeś ze spadochronem z przyjaciółmi, przeleciał na Szybowiec, może określić silnik samolotu na hałasu silnika i usunięto karierę pilotażową. Prawdopodobnie, teraz wysokość nie boi się i kocha latać?
"Gdybym mieszkał w Hollywood, na pewno wziąłbym licencję na pilotowanie, kupiłoby małą płaszczyznę i rozrywkę w czasie wolnym, jak niektórzy z moich lokalnych kolegów. Ale mamy inną sytuację. Plus, w pewnym stopniu miałem dość adrenaliny w dzieciństwie. Znacznie skoczyliśmy ze spadochronem z samolotu przed oknami szkolnymi, na formie zawsze nosili odznaki spadochronowe, znak batmana, a to wciąż jest w ery sowieckiej, a raz, po czternastu latach, prawie umarłem, Cudownie zasadził mój szybowiec. Wtedy samolot podniósł mój szybowiec bez silnika, byłem sam, bez instruktora, zostałem wyciągnięty, przyznałem się na strumienie rosnącego i w dół i nagle zdał sobie sprawę, że wysokość gwałtownie spadła. Uderzyłem urządzenie, zgodnie z wymaganiami, strzałka spadła, a stało się jasne, że nie było to zakwaterowanie do jego pola. Krzyknąłem, żeby spadać gdzieś na drutach, w lesie ... zacząłem siedzieć na najbliższej łące z farma, rozmieszałem szybowca i zobaczyłem dno pale i latam w prawo w ich kierunku. Tylko w samej ziemi możliwe było wyrównanie szybowca, nie czołgając się do gospodarstwa i, umieszczając jedno skrzydło na glebie, taki stopień obiegowy. Było więc czystym szczęściem, że nie cierpiał, trzymałem szybowiec, a gospodarstwo nie przeszkadzało. Teraz na tym lotnisku, gdzie faceci i ja spędziliśmy cały swój wolny czas, - wielokąt NATO, a moje podniecenie w innym obszarze - teatr i kino. Rodzina zawsze mnie wspierała w tej sprawie. W końcu jestem już w szkole średniej, gdzie nie byłem najlepszym studentem, zacząłem nauczyć się grać na gitarze, na akordeonie, a moją drugą Leshe Lese stworzył grupę, wykonane, Sang Songs Viktor Tsoi, "Nautilus "...
- Na ekranie dajesz wrażenie niedokonumentalnego, nieprzepuszczalnego tematu. Czy jesteś taki spokojny w życiu?
- Nie powiedziałbym. Jestem dość wrażliwy, ale jak wszystkie skale, dążąc do równowagi, harmonii i spokoju. (Uśmiecha się.) Nie mogę znieść konfliktów, skandali. Jeśli młodzież była maksymalistą, teraz się zmieniła, niektóre narożniki zostały wygładzone. Dla mnie świat i zrozumienie rozpoczęły się przede wszystkim.
Andrei barilo. Zdjęcie: Vladimir Chiskyakov.
- W szkole teatralnej. Schukina, Vladimir Vladimirovich Ivanov, studiowałeś z Marią Aronovą, Inaya Grishava, Anna Dubrovskaya, Vladimir Epifantsev, Kirill Pirogov, który później stał się rzeczywistym warsztatem aktora Fomenko. Dlaczego nie poszedłeś z nim do legendarnego mistrza?
- Prawdopodobnie mogłem to zrobić, ale potem nie wziąłem żadnych kroków ... chociaż tego nie żałuję. W każdym razie, w trzecim roku grałem scenę słynnej satyry, która była wtedy prowadzona w kolejnej znanej walentynkowej Płk, więc miałem najwięcej tęczy perspektyw. I do tej pory jestem wierny temu teatrze, chociaż jest jasne, jest już zupełnie inny niż w czasie Mironova i Papanava. Niestety, dziś prawie wszystkie teatry repertuacyjne tracą skalę, pozostaje tylko mityczny obraz, który po przyciąganiu.
- Najwyraźniej nie jesteś od tych, którzy owinięte przez towarzysze z łokciami będą szukać ich roli, chodzić na producentów, dyrektorzy, oferując sobie ...
- Absolutnie dokładnie. Od dawna dowiedziałem się, że jest to zawód, w którym cię wybierasz. Właśnie raz w życiu zapaliłem się, dowiedziałem się, że Nikita Sergeevich Mikhalkov zyskuje aktorów filmu "Siberian Fryzjera" i zdecydowała się na przygodę - zwaną kolegą z klasy, Seryazh Seblov, który pracował w trzech te, i poprosił go o pokaz Moje zdjęcia do agenta dla aktorów, aby mieć przynajmniej możliwość zaproszenia do próbek. Już po kilku godzinach zadzwonili do mnie, wezwała do widoku i zatwierdzili rolę Junckera. Ale jaka była moja niespodzianka, kiedy dowiedziałem się, że Sergey nie miał nawet niczego do przekazania niczego i nie był nieważny do wydarzenia. Od tego czasu wykonałem sztuczny sposób na przyciągnięcie sytuacji. Co się stanie, na pewno się wydarzy, a moja rola nie ucieknie ode mnie. Wierzę w los i na moich zmysłach.
"Ale w twojej biografii nie ma filmu, który natychmiast wystrzelił, a następnego dnia obudziłeś popularny". Uznanie przychodzi do ciebie stopniowo, z serii do serii TV. Czy jesteś zadowolony z takiego wolnego trybu?
- Po ukończeniu studiów były wyraźne warunki wstępne na fakt, że ten ruch byłby znacznie szybszy. Zostałem już zatwierdzony na głównej roli w polskim filmie Herzhie Hoffmana, ale kryzys temu uniemożliwiłem to, wezwano mnie do Agnoshka Holly, a także nie przyszedł. A na próbkach jednego dyrektora amerykańskiego, zamiast zgodzić się z nim, że Robert De Niro i Al Pacino - Geniusz zaczęli dowodzić, że mamy chłodniejszą osobę, jak Oleg Dalya, Innokenty Smoktunovsky ... Zgadzam się w jakiś momet Zapytania wewnętrzne zaczęły się pokrywać z rzeczywistością, ale nie ma w nim nic strasznego, to doświadczenie. Więc moja droga jest taka. Nie budowuję kariery strategicznie, po prostu pracuję z pełnym powrotem i spróbuję cieszyć się. Często nadal odmawiam, gdy widzę słaby, nudny materiał, nawet jeśli obiecują dobrą opłatę. Niestety, ale rzadko wysyłają dobrą literaturę i co sprawia, że sto procent zbiega się z nastrojem, który lubisz. Chciałbym grać w dziełach Nabokowa, Bunin, Kupper, Chekhova, Falkner, Oscara Wilde, Boualersche. Pragnienie nie znika za granicą, więc teraz aktywuję angielski. Podziwiam Tarantino jako dyrektora. I wśród naszej bliskości dla mnie, co Zvyagintsev, nauczyciel, Ursulak ...
Andrew przyznaje, że wszelkie inne klasy oprócz działania, kompletna katastrofa dla niego. I na przykład otwarcie restauracji, jego własna siostra wcale nie jest w jego planach. Zdjęcie: Vladimir Chiskyakov.
- W rosyjskim kinie jest zwyczajowo być bezlitośnie wykorzystywanym przez ustaloną rolę. Jakie obrazy widzisz dyrektorów?
- Nie kochający heroes. (Uśmiecha się.) Rogish, jako reguła. Ostatnio grałem szalonym zabójcą. Chociaż ostatnio nastąpiło znacznie szersze widmo. I jest świetny - interesujące jest podjęcie cech charakterystycznych, złożonych, niejednoznacznych ról.
- Więc powiedz mi, jaka jest twoja ostatnia praca?
- Oprócz serii telewizyjnej "Zoya" i "bez świadków", miałem pełnoletni nowy rok Yuri Vasilyeva "Seller Toys", gdzie zagrałam z Pierre Richaromem. A ostatnio skończyłem filmowanie w filmie telewizyjnym "Dasha". Ponadto czekam na wyjście do światła taśmy Andrei Bogatyreva "Judas", gdzie gram, przepraszam, Jezus. Nie natychmiast, jak powiedzieć, wyrażam zgodę, pomyślałem ...
- I dużo grzechów na ciebie?
- Tak, grzech. Ale zmagam się z sobą, z wadami.
- Co jesteś szczególnie dumny z życia?
- Dwie córki. Mam wspaniałe. Senior, Alexandra, siedemnaście lat, kończy szkołę w tym roku i wejdzie do wydziału reżysera w VGIK. Teraz, gdy minęła mały konkurs, studiuje tam na kursach przygotowawczych. Sasha doskonale przyciąga, sprawia, że szkice, głupi. Pewnego dnia wysłałem mnie do przeczytania mojego pierwszego scenariusza krótkiego metra. Początkowo wyraziłem swoje obawy - w końcu kobieta reżysera jest rzadka, ale ona ma charakter wolacjonalny, dlatego prześladuje. I ja, wyznaj, jak jej taka celowość. Najmłodszy, czternastoletnia Katya, również trafia do szkoły sztuki oprócz średniej, nie obojętna do malowania i poważnie zaangażowanych w wokal. Byłem na jej występach, a ona śpiewa naprawdę świetnie. Nie wiem, co wybierze w przyszłości, ale dziecko jest również kreatywne. Geny najwyraźniej wpływają. (Uśmiecha się).
"Wiem, że nie mieszkasz ze swoją mamą, ale są w małżeństwie cywilnym z aktorką" Odpowiedzialną "przez Alexandra Solyanina. Czy ofiara powieści serwisowej?
- Dokładnie. I przed pierwszym normalnym spotkaniem na zestawie gdzieś w spojrzeniu spojrzeniem, poszliśmy po kręgach, które nazywa się, ale starannie spojrzał na siebie tylko na serialu telewizyjnym "Ogólne terapia". Po mojej stronie była to dokładnie miłość od pierwszego wejrzenia. Przez cztery lata jesteśmy razem. Sasha jest tylko naturalnym aniołem, który zszedł z nieba, a nie tylko dlatego, że blondynka. (Uśmiecha się.) Jest niesamowita - światło, rodzaj, mądry. I traktuję tych, którzy są przekonani, że mieszkanie razem dwie osoby jeden zawód jest lepszy niż gdyby pochodzą z różnych dziedzin aktywności. Oczywiście są posiadania i wady, ale wciąż rozmawiają w tym samym języku.
- Masz grecko-ukraińsko-włoskie korzenie ...
- Aleksey Vasilyevich Petrenko nalegał na ukraińsko, a w języku włoskim stale przekonuję mieszkańców Półwyspu Apeniny. I podkreślam Włochy. Jest to błogosławiona krawędź, ze wspaniałym klimatem, architekturą, jedzeniem ...
- Od jakiegoś czasu masz oficjalny rezydent metropolitalny, z pomocą dyrektora artystycznego Alexander Anatolyevich Shirvindt nabył mieszkanie w centrum apartamentu ...
- Tak, jeden pokój, 35 metrów kwadratowych. Ale mamy dość. Mogę nawet zrobić coś w nią własnymi rękami ... ale nawet nie marzę o wiejskiej domu z wanną i ogrodem - to nie moja. Jestem fanem południowych szerokości geograficznych, morza, słońca ... i nie wiem, jak uratować - zwykle szybko, nie żałując pieniądze i wolę cieszyć się dzisiejszym Dniem, podróży.
- Z jakiegoś powodu wydaje mi się, że Twój wolny jest leniwy, prawdopodobnie gry komputerowe są zainteresowane ...
- Zgadłeś. Ale nie jestem maniakiem, ponad godzinę, z reguły, nie siedzę. Dla mnie jest to sposób na psychologiczne rozładunek. Ale nie jestem obojętny dla firm. I wczoraj, moi przyjaciele i ja przypomnialiśmy przeszłość i grali piłkę nożną. A jeśli w dzieciństwie byłem mistrzem miasta w piłce nożnej, nieoczekiwanie odkryłem, że straciłem kwalifikacje, nie czuję piłki, brakuje oddechy, z powodu palenia, najwyraźniej ... straszne uczucie, więc Musisz wyraźnie trenować częściej. (Uśmiecha się).
Aby pomóc w organizowaniu strzelania, dziękujemy restaurację "namiotem" (Chistoprudny Boulevard, d. 12 A).