Z readersów listu womanhit:
"Dobre popołudnie, Maria!
Chcę skonsultować się z moim związkiem z moją matką. Jestem żonaty, i tak się stało, że na początku my i mój mąż mieszkaliśmy w tym samym mieszkaniu z moją mamą. Jak widać, w tym czasie jest przyzwyczajeni do nas. Przygotowała dla nas wszystkie, oczyszczone i ogólnie, wiele dla nas zrobiło. Teraz mamy okazję żyć osobno i rozpraszaliśmy. I mama w przyzwyczajeniu, prawdopodobnie nadal się nami zajmują. Ciągle przychodzi, przynosi jedzenie, kupuje coś do domu. Wydaje się być wszystkim z czystego serca. I wydaje się, że chce tylko dobra. Ale zaczął go odrywać, ponieważ nadal - gospodyni w moim domu! Była jakaś "zazdrość kuchni": gdzie twoja matka znalazła talerz, co jest lepsze niż ja? Kiedy o tym mówię, jest obrażona. Jest dla mnie nieprzyjemny, ale nie chcę jej zakłócić. Nie rozumiem, jak się z nią zachowywać?
Inna, ramenkoe. "
Witaj!
Dotyczyłeś problemu istotnego dla wielu. Jest to problem ludzkich granic osobistych. Mam na myśli granice oznaczające osobistą przestrzeń każdego. To nie tylko o przestrzeni mieszkalnej, którą zajmujemy, choć jest to również bardzo ważne pytanie, ale także o przestrzeni psychologicznej osoby. Osobiste granice obejmują nasze ciało, uczucia, myśli, opinie, potrzeby, przekonania i pragnienia. Inwazja zagraniczna na terytorium otoczona przez nich powoduje nasz dyskomfort.
Pozwólmy, aby inni kolidowali w naszym życiu? Podejmij dla nas decyzje? Jak często inni ludzie narzucają swój punkt widzenia i często uważają, że "wiedzą lepiej" i "działają tylko z najpiękniejszych motywów"? (Nawiasem mówiąc, opieka w tym przypadku jest bardzo wygodną luką w cudzej przestrzeni. O niektórych ludziach, wydaje się, że próbują nadrobić zaległości i siłą, powodują dobro.) Odpowiemy na definicję i oznaczenie osobistych granic. Dla wszystkich są różne. Niektórzy ludzie chętnie podejmują aktywny udział innych w swoim życiu, spokojnie pozwolić im w najbardziej intymnym narożnikom życia. Dla innych jest niewygodne.
W każdym przypadku optymalna odległość psychiczna powinna być negocjowana oddzielnie. Nie rób tego w sytuacji konfliktowej, gdy w rzeczywistości jest naruszenie tych granic. Najprawdopodobniej spowoduje tylko opór i zniewaga. Będzie optymalne omówienie wszystkiego w sytuacji neutralnej. Ponadto ważne jest, aby nie oskarżyć osobę w niewłaściwym zachowaniu, ale mówić o własnych potrzebach. Użyj I-instrukcji, to znaczy: "Chciałbym," "byłoby dla mnie ważne". W takim przypadku najprawdopodobniej osiągnie porozumienie.