Od momentu triumfu na festiwalu filmowym w Wenecji filmu "Wróć" w 2003 r., Andrei Zvyagintsev potwierdza każde zdjęcie reputacji kwadratów felorycznych, zarówno w Rosji, jak i za granicą. Biografia dyrektora daje powód do zrozumienia o osobie, dla której kino jest wielką i szczerą miłością. Przyszli dyrektor ukończył dwóch wydziałów aktorskich: Szkoła Teatralna Nowosybirska i zapalenie zapalenia. Ale nie poszedłem do teatru, ponieważ nie zgodziłem się ze wszystkimi zmianami, które dotknęły tej sfery na początku lat dziewięćdziesiątych. Następnie Andrei stał się regularnym gościem Muzeum Kina, gdzie przeszedł swoje uniwersytety i pracował na tym samym woźnicy. Po małym doświadczeniu w programach reklamowych i telewizyjnych Zvyagintsev usuwa bardzo "powrót", jego pierwszy pełnometrażowy film. Oprócz "Złotego Lwa" w Wenecji obraz otrzymał więcej niż dwie tuziny nagród i nominacji w różnych krajach, a krytycy jednomyślnie nazywali Zvyagintsev prawie geniuszem.
Drazhdarzdiiy Rodzinny dramat "Exile", drugi pełnometrażowy film Andrei, odbył się o znacznie mniejszym triumfie, jednak filmy Zvyagintsev zaczynają intrygować kochanków do Przewrzebników, a krytycy poważnie mówią o nowym języku artystycznym i niesamowitą siłą wizualnych obrazów przeniesiony do reżysera i jego stałego operatora Michaił Zrchman.
Andrei Zvyagintsev i aktorka Mariaan Spivak przy prezentacji filmu "Nelyubov" w Cannes
Gennady Avramenko.
Jeśli działki "powrotu" i "wydalenia" rozłożyły się w prawie wymyślonym świecie, akcja "Elena" została przeniesiona do Centrum Metropolitalnego i znacznie mniej szanowanych pomieszczeń spania. Początkowo obraz miał stać się częścią dużego międzynarodowego projektu filmowego o apokalipsie w różnych objawach. Jednak poglądy brytyjskiego producenta i rosyjski dyrektor szybko rozdzielił się i jest całkiem prawdopodobne, że wszyscy z tego tylko wygrali. Bez mniej trudności, poszukiwanie aktorów poszedł, ale cała męka była warta wyniku. Nadezhda Markina, Andrey Smirnov i Elena Lyadov pojawili się w obrazach, które nie są pozytywne, ale jednocześnie bardzo charyzmatyczne postacie. Film otrzymał nagrodę jury konkurencyjnego programu "Widok specjalny" w Cannes, Grand Prix Gent Film Festival w Holandii i rosyjskiej "Nika". Oprócz tytułu jednego z najważniejszych filmów rosyjskich ostatnich lat, a optymizm krytyków filmowych w tej sytuacji nie wygląda daleko.
Podobnie jak wielu dyrektorów Andrei nie uciekł z powieściami z aktorekami, a Irina Grinevoy mieszkała sześć lat w małżeństwie. Jednak w ostatnich latach 53-letni dyrektor jest szczęśliwy w małżeństwie z filmem Anny Matvoya. Para podnosi syna Piotra
Gennady Avramenko.
Ale jeśli "Elena" była preparatem sztuki, leviafan stał się prawdziwą bombą. Więc brutalny portret współczesnej Rosji może tylko zrelaksować się o Alexey Balabanovie i nie jest zaskakujące, że istnieje dyskusja z udziałem historyków sztuki, urzędników, kapłanów i wszystkich tych, którzy poczuli historię biblijną wokół "Leviafan". Film otrzymał Golden Globe, został nominowany do Oscara i, zdaniem krytyków filmowych zagranicznych, stał się jednym z dziesięciu najlepszych zdjęć z 2014 roku. W Rosji społeczność filmowa została natychmiast podzielona na tych, którzy "za" i "przeciw", a gwałtowne dyskusje w sieciach społecznościowych nie ustępowały przez kilka miesięcy.
Aktorka Elena Lyadova grała w "Elena" i "Lewiatan". Wraz z Andrei Zvyagintsev otrzymali imponującą liczbę nagród dla tych filmów
Gennady Avramenko.
Wokół filmu "Nelyubov" podniecenia jest znacznie mniej. Niemniej jednak twórcy obrazów otrzymali komplement z Dmitry Miedwiediewa i wiele pozytywnych opinii w prasie, ale głównie w obcych. Szanse Oscara są oceniane na różne sposoby. Z jednej strony thriller proceduralny na tle katastrofy duchowej wygląda jak niezwykle nowoczesna odpowiedź na wiele wydarzeń występujących w Rosji i na świecie. A taki film może być zainteresowany akademicami filmowymi. Ale jednocześnie na krótkiej liście nominacji "Najlepszy film zagraniczny" w Zvyagintsev, bardzo silnych konkurentów. Jednak z Oscara lub bez niego, "niechęć" stała się już jednym z najlepszych Kinears of the Year, a wszystko, co dzieje się wokół tego filmu i innych obrazów Andrei Zvyagintsev, pozwala zadzwonić do takiego gatunku jednego z najbardziej konkurencyjnych , Jeśli mówimy o międzynarodowych sukcesach rosyjski kino.