Nazwał mnie późno w nocy.
- Słuchaj - powiedział Kirill, "jedna z mojej dziewczyny pilnie Cię ...
Dalej linia zniknęła. Instynktownie przeniósł się z łóżka leżącego w pobliżu, potem zdecydowałem, że wciąż było, najprawdopodobniej w pracy, rzuciła szatę i wszedł do biura.
Zadzwonił do pięciu minut.
- Jedna z mojej dziewczyny pilnie chce zobaczyć w tej sprawie, "kontynuował Kilukov", piękna taka dziewczyna, otrzymasz przyjemność estetyczną. Stworzony do mnie. O czym mówimy, nie wiem. Mówi, że tylko ty i nikt poza tobą.
"Połowa myśli tak", postanowiłem sobie i odłączyć.
W wyznaczonym dniu spokojnie przeczytałem chrupiącą gazetę, kończąc kawę w kubku z napisem "Ukochany", kiedy widziałem boczną wizję monitora, że w recepcji występuje jakiś rodzaj ruchu męskiego.
Chłopcy przeszli przez oczekiwany pokój iz powrotem bez zatrzymywania się. Słyszano jak dziewczyny w recepcji rozproszonej zębami.
Weszła do biura, a ja spałem nieznacznie, jak po przewróceniu obu Klitschko. Pierwsza runda była oczywistą zaletą Nelly.
Rozmawialiśmy. Matka - Tatarka z Saratowa, od niej ma trochę ciemnej jedwabistej skóry, faliste loki złotego brązowowłosego, wesoły, lekko chuligańskiej wyglądu i poważnej dymnej klatki piersiowej, zrozumiałe dla doświadczonego rentgenowskiego widoku przez jedwabną bluzkę. Tata - gracz koszykówki z Wilna, którego w pewnym momencie został powołany do lokalnego zespołu Volga, dał jej wzrostowi córki, przezroczyste zielone oczy bałtyckie z bolesną i jakąś kota sportową łaską. Z czymś nieuchwywnym, przypomniała ulepszonego ciotwarka Karla Bruni w najlepszych latach, ale ubrany był oczywiście wdzięczny niż pierwsza pierwsza francuska dama. Jednak Karl na ten temat, strzelił ...
- Co mogę dla ciebie zrobić? Zapytałem gościa.
Oznacza to, że byłoby lepiej, gdyby zapytała mi to samo pytanie. Miałem odpowiedź od samego początku naszego spotkania. Ale nie wszyscy jesteście kotem rozumiem, co ...
- Chcę ocenić hotel Ric na pięć milionów euro. Ten w Paryżu powiedziała i rzuciła nogę nogi.
"Poważny temat", zauważyłem i zaproponowałem przeniesienie do wygodnej sofy. Do "rithu", więc po prostu w negocjacjach nie podniesie się.
Przeprowadziliśmy się. Odrzuciła jedną nogę na bok. W oczach zaciemnione. "Lub presja lub przerwy ze światłem", zdecydowałem. Poprawiłem motyl i z jakiegoś powodu powiedział: "Zgadzam się". Potem myślałem trochę i dodałem, aby wzmocnić pozycję prawną na boisku Paryżu, jest zdecydowanie rosyjska: "zgrywanie, jak cieplejszy Tuzyc!" Słowa wyszły ze mnie w szepcie i trzy "P". To było strasznie nie tylko wspaniały hotel, ale także dla mnie.
- Widzisz, Alexander Andreevich, jestem dziennikarski studenckim, sekretarnym MSU, "Nelly rozpoczął swoją historię. - Dwa tygodnie temu chciałem spędzić weekend w Paryżu. Nie był już od dawna, wiesz. Leldowałem tam w piątek rano i zatrzymałem się w ryżu na placu wandomskim, w skrócie.
- Oczywiście zauważyłem. - Gdzie jeszcze możesz zostać w Paryżu? Student drugiego roku. Dziennik. MSU. Cóż, po prostu byłoby śmieszne wyobrazić sobie inny. I?
- W pierwszym wieczorem, w piątek poszliśmy z przyjaciółmi do klubu. Tańczył, śmiejąc się, było bardzo dobre. Znajdowałem się z jednym lokalnym, Simonem. Miły. Widać to z poważnymi eurokupami. Wygląda jak bogaty syn. Świetny angielski. Chociaż wydaje się, świetna opinia na temat twojej ładnej twarzy.
"Rozumiem", powiedziałem. Simon zbliżał się przede mną w obrzydliwych tonach, ale Ritz wciąż ukrywał się we mgle.
- Krótko mówiąc, zaczął dbać o mnie. Romantyczny i to wszystko. Wtedy ten sam Simon zabrał mnie do hotelu w nocy.
"Tutaj jest!" Zwrócił się w głowę, i z jakiegoś powodu spojrzałem na szansę na losowo otwarte odwrócenie dla piękna na stole magazynu z artykułem "dzielne serce Dobrovinsky adwokat".
- I? - znowu zagundosil z francuskiego potraw. Ludzie w mojej jedynej twarzy tęsknili za szczegółami.
- I ... nic ... po prostu spędziłem wszystko. Cóż, pocałowany. Prowadzony do miejsc ... I tak - nic ... nic poważnego. Czy rozumiesz?
- Nellyochka, tak, nie zwracasz uwagi, kontynuuj, zrelaksuj się. To ja wyglądam głupio, a więc jestem mądry, a nawet bardzo. I?
- Cóż, ogólnie rozumiesz. Jednak przyjęłam strategiczną decyzję o spaniu z nim następnego dnia - w sobotę.
To znaczy, jak zrozumiałem, romantyczne i "dla miejsc" - to raczej taktyczne działania. I sobotni plan jest już strategią. Napoleon byłby żywy, napędzałby Nelly na piwo z taktykami i strategią dla Nishchebrudes ... to był cały Triwick.
- Do tej pory moja droga, rozumiem wszystko. Oprócz "ryżu". "Ritz" nie wkładał w moją taktykę ani w strategii ...
- Eschah wydarzy się, zobacz. Krótko mówiąc, rano jadłem śniadanie i postanowiłem zrobić lekkie zakupy na Foburs-Sant-Onor lub jako nasze dziewczyny FOBur Święty Gonorrhea nazywają go. Są dobre sklepy ...
"Wiem", odpowiedziałem. - Nie pierwszy dzień żonaty. To jest, a nie po raz pierwszy żonaty.
- Więc. Chodziłem trochę w świętym gonorze, wziąłem taksówkę i wróciłem do tyłu. Właśnie wszystko było w zakupach na wieczór ... w jednym z naszych Grymzy wyrwał spódnicę z portretów z nosa. Tak fajnie, szalej. I mówię jej: "Dlaczego potrzebujesz spódnicy z portretami? Patrzysz blady w trumnie na ich tle. " I znowu jestem jakiś paskudny. A ona: "Tak więc za trzysta rubli, nikt, z wyjątkiem nekrofile, nie będzie się kochać". A torebka jest jeszcze tak fajna, od Pythona z jedwabiu, tylko miałem to, ale dałem jej Ninke, ale zapomniałem kogoś w kraju w ogóle z moim Dacketem ... a potem znalazłem się i gdzie teraz Torebka nie wiem. A tył otrzymał nowy, musiałem dać pięćdziesiąt dolarów. Scoundreles. Było takie dobre zdjęcie. Prawie klucz zrobił.
- I? - Próbowałem przerwać "przepływ do nieskończoności".
- Dlaczego wszyscy mnie udręczasz, Aleksander? Jest to bardzo ważne dla Trybunału, zobaczysz.
Ponieważ w procesie rozmowy nieoczekiwanie pokazano, jak szczeniak boksera, zdałem sobie sprawę, że szybko zbliżamy się do intymnych ...
- Więc. Wróciłem do hotelu, opuściłem całą konsjerż Pier-Francois. Piękny taki facet, blond, ale moim zdaniem jego kobiety nie są zainteresowani. I poszedł do baru na pierwszym piętrze. Po prostu nie jem na noc, ale będę jak moja Zara, aw ruchach niektóre niezręczne pojawiają się po ciężkiej kolacji. Postanowiłem więc zjeść coś od nich. Jadłem dwunastu ostrygi fin de Claire, a następnie sześć więcej z różowym cristalem, herbatą z miętą i pół-makaronem, są one grube, ale smaczne - horror, nawet lepiej niż w Puszkinie. I poszedł do pokoju, aby zdobyć siłę i zrelaksować się przed wieczorem.
"Tak, oczywiście, strategia", wyrwałem, zatwierdzając dzienną sitt.
- Nadal chciałem nosić nową piżamę. Tylko koniec świata! Spin nagi, biały kołnierz, jedwab, Chanel. Sexy do niezdolności. Ale potem postanowił opuścić ją na wieczór. Krótko mówiąc, położył się w czymkolwiek. Otworzył oczy na godzinę później. Oszołomiony. Obrzydliwe, jak przed testowaniem. Nogi nie są nogami, wełną. Zatrzymałem się do kąpieli. I ... pamiętasz wiersz dziecięcy? Blavontina podnosi żagle!
"Brigantine", poprawiłem.
- Co za różnica! Z wszystkich miejsc - jeden stały koszmar! Dziki zatrucie. Bez siły. Spadł do łóżka. Chory jak pistolet. Nie mogę znieść. Robię wszystko w torbie, a on jest papierem! Wszystkie przepływy ... I, cholera ...
- Zatrzymać! - Powiedziałem. Więc nie chciałem szczegółowo.
- Concierge, zadzwonię i jak wyjaśnić, czego nie wiesz ze mną, a ja nie mogę. Próbuję przekazać mu, że mam fontannę "Rigoletto", a ten Baran jestem o operze trochę nonsensów.
"Bydło Tupaya", szybko się zgodziłem.
- W końcu zawołał lekarz. Myślałem: "Wszystko, co do mnie przyszedł". Umieść kroplę. Tabletki i to wszystko. Spojrzał w łóżko do poranka poniedziałek. Kolor twarzy, jak martwy człowiek w trzecim dniu. Dwa dni nie jadły. Nikt nie przeleciał do Moskwy. Już zawieszona klatka piersiowa. Ledwo przyszedłem do siebie ...
- Skrzynia? - Na wypadek, gdyby zapytałem.
- Tak, ja sam! Krótko mówiąc, chcę teraz pięć milionów euro. Z Ritsa. Tutaj.
- Dlaczego tak dużo? - Powoli zaczął przesuwać się do pożądanego.
Nellie spojrzała na mnie z embrioną łatwej niespodzianki. W lewym oku przeczytano, że jej przyjaciel Kirill został przecięty, a prawnik czegoś nie rozszerza. Klient westchnął i kontynuował lekko upadłym głosem.
- Jak się nie rozumiesz? Dowiedziałem się. Syoma jest naprawdę synem oh-bardzo bogatych rodziców. Tak więc, gdybyśmy byli tego wieczoru, wszystko miało miejsce, a ja poślubiłbym go, po roku, z rozwodem, otrzymałbym od niego pierwszych pięciu euro.
Byłem zszokowany. Taka logika, takie obroty z martwej ostrygi, ani ja, ani zmarłego mięczaka oczekiwanego.
Zacząłem wyjaśniać. Pełny beznadziejny. Oczywiście rozumiem, że sądowa uwaga zostanie pociągnięta do powoda, ale ten sam adwokat wzrośnie przeciwko mnie, tylko francuski. Szybko wyjaśni bzdur, który mógł jeść sześć ostrygów za rogiem, przed lub po Ritz. I była to ostryga dla Ryu de Rivoli, która spowodowała przebiegły cios na pamięć Ekaterina Medici z sąsiednich Luwru. I to, jeśli pamiętasz, szturchnie każdy licznik, zwłaszcza Tatar Litwa. Lub litewski tatar. A skorupa rutic nie ma tulei do kolumny wankom.
Nelli nie poddał się przez prawie godzinę. Zaprojektowana dla nic kupiła piżamie, na błyszczącemu oku Simon w piątek wieczorem, na mojej głupoty ... i na wielokrotnego użytku "Rigolet" w papierowej torbie Hermes.
Już w drzwiach, migające z zielonym okiem z lekko bolesnym lub łzami, nie rozumiem już przed zmęczeniem, drugi student Zhurfak zadał pytanie sakramentalne:
- Alexander i co powinienem zrobić następnym razem w podobnej sytuacji?
- Jeśli przyniesie mi kawałek G. na pieczęciu hotelu "Ritz", wtedy przerwiemy hotel i Simon, a wszystkie jego narodziny do konfetti noworocznych. Tuzik z lampami grzewczymi z zazdrości ...
Poszła i wyszła. Z niczym. Z łamanymi nadziei.
Minęło kilka lat. Spotkałem ją, która miała chalkworm diamentów i dodał zauważalnie w klasie, w jednej kulce charytatywnej. Skręciliśmy w dwóch słowach o tym ... z jakiegoś powodu przypomniałem sobie Chastushkę "Moje kochanie w trumnie, byłem przywiązany ...". Ale w przeciwieństwie do logiki folkloru ludowego, zamiast mnie było dawne pierwszego rzędu notorycznej listy.
- Czy znasz Alexander Andreevich? "Uśmiechając się, zapytał męża Nellechkina".
- O tak! - Odpowiedział mój stary przyjaciel. - Właśnie rozmawialiśmy o tym, jak można było jeść w hotelu "Ric", zanim napraw się zaczęły tam rok temu.
"Jestem pewien, że twój współmałżonek może ugotować nie mniej wspaniałej kolacji dla Ciebie w Moskwie". I i osobiście, sama - zauważyłem, że moje szczególne dla mnie z życzliwością i zrozumieniem historii relacji ludzkich.
- Co za wspaniały pomysł, Alexander Andreevich! Ty, jak zawsze, magazyn mądrości! Z pewnością musimy zadzwonić do ciebie pewnego dnia i wszystko jest omówienie wszystkiego - zauważył Nelly, biorąc ją do ukochanej ręki.
Prędzej czy później wszyscy zostali moimi klientami ...
Nie, źle. Raczej jest zły lub dobry.