Het is echter moeilijk om erin te geloven, na het verhuizen naar Phuket, is de cirkel van onze communicatie sterk uitgebreid. We wisten natuurlijk dat hij in Thailand graag ontspant en oud en jong. Ze gaven echter niet uit hoeveel van onze kennissen periodiek worden gekozen op het eiland en de omgeving. En bijna iedereen informeert over hun aankomst om te ontmoeten, zit-gesprek. En zelfs degenen met wie we in Moskou alleen op de vergadering knikten.
Op de een of andere manier, maar ongeveer eenmaal per maand, en in het seizoen en vaker, de volgende vrienden-genoegens alstublieft ons met het nieuws van de binnenkort aankomst op het eiland. En aanhoudend geïnteresseerd in wat we in feite uit Rusland brengen. Om een of andere reden is iedereen ervan overtuigd dat we hier zitten, verdrietig en eenzaam, in dromen van een stuk doctorale worst en een slokje van echte Russische wodka.
Boekweit, een pistool en erwten om in Thailand te kopen, is geen probleem.
Wanneer de vraag is dat we uit Rusland moeten dragen, ontstond ik voor het eerst, ik herinner me dat ik dacht al heel lang en ging zelfs op een rondleiding door de omliggende winkels. Het feit is dat ik persoonlijk genoeg heb in Thailand. Ik en in Moskou, heb ik niet bijzonder wodka fuck, bijten met zwart brood, ik zal eerlijk zeggen ...
Wat is niet in Thailand, wat kan ik 's nachts afdwalen? Een bezoek aan de eerste supermarkt toonde aan dat het alles lijkt te hebben. Ik heb zelfs wodka ontdekt met de vreemde naam Sochi 2014 (het was nog een jaar geleden, begin 2013). En sprotten, en boekweit en zwart brood en zuurkools waren ook beschikbaar. In een gespecialiseerde Russische kruidenier ontdekte ik kefir met zure room, evenals dumplings van verschillende variëteiten en maten. Je zou Manta, Khachapuri en Sams aan hen kunnen kopen.
En misschien is er een spiritueel voedsel? Dus het is goed. In privéwinkels met het luidsprekernaam Boek bij het enorme aantal stands met Engelse literatuur, is het mogelijk om iets in het Russisch te vinden (de keuze is eclectisch, maar vechten, er is de kans om te struikelen op fatsoenlijke literatuur).
Verse films zien - geen probleem. Drie Russisch-sprekende kanalen worden uitgezonden op het eiland. Hun eigen programma's, natuurlijk, naast de uitroeping "Horror-Horror!", Worden er geen andere emoties veroorzaakt. Ze krijgen echter films rechtdoor met warmte, met warmte (bijvoorbeeld "geograaf globe propil" met Konstantin Khabensky speelde begin november - parallel aan het begin van de Russische verhuur).
In de lokale winkel vonden we zelfs een typemachine met een trotse inscriptie in het Russische "DPS Gibbd Moskou".
Kortom, lange tijd om te zien wat te dragen, hebben we evasief geantwoord: "Verras ons!" Dientengevolge, voor degenen per jaar en een half die we in Thailand wonen, at ik, waarschijnlijk de center van de rode kaviaar.
... en vooral ontmoetten we een muscoviet meisje dat al twee jaar op het eiland woont. Ze nodigde ons uit om te bezoeken - op thee. Barancas, peperkoeken en honing werden op de tafel op tafel gelegd. Als de rammen en peperkoeken bijna volledig worden vernietigd door onze zoon, realiseerde ik me dat het blijkt dat ik de echte sputumhoning miste. Hier, in Thailand, ziet het eruit als een zoet geschilderd water - zonder veel geur. Daarom, de boekweit Bashkir Honey, die we een nieuwe kennis hadden, gingen met een knal.
Dus nu hebben we al besloten en proberen het niet weg te komen van het antwoord op directe vragen. Wat gebeurt er? Natuurlijk, schat! Hoewel ... voor het laatste jaar en de helft, zijn we al gewend aan de rode icra ...
Maar Thais, die we soms uitnodigen om te bezoeken, geven de voorkeur aan volledig verschillende producten van de Russische productie ...
Vervolg ...
Lees de vorige geschiedenis van Olga hier, en waar het allemaal begint - hier.