- Sabina, ben je tevreden met je leven?
- hoogst!
- Je carrière draagt bij aan de afgunst van velen. Hoe heb je erin geslaagd om in de serie te komen, wat het meest populair is bij de beroemde "Blijflevend"?
- Met de monsters gebeurde alles bij toeval volledig. Ik was mijn goede Moskou-kameraad bezocht, zocht een paar uur voor het avondeten. Op dit moment reed Vyacheslav Yakovlevielev, die een van de producenten van de serie "Siberië" was, naar hem gereden. Hij hoorde in gesprek dat ik in Amerika woon en werk en vroeg of ik mijn hand niet wilde proberen in een interessant project? Ik heb monsters in Moskou opgenomen en stuurde ze naar Los Angeles. En ik werd goedgekeurd. Natuurlijk hielp ik nog steeds het feit dat ik geen Russisch accent had. In de serie speel ik Israëli, dus ik zou het goed willen, ik speelde op het gieten, maar met slecht Engels zou ik het niet hebben gepasseerd.
- Waar komt zulke kennis van de taal vandaan?
- In de adolescentie van het jaar was ik bezig met het Engels met een leraar, en toen probeerde ik mezelf om het niveau van de taal te behouden. Echter, in het eerste studiejaar in Strasberg (Lee Strasberg theatraal instituut. - Ed.) Ik had dips in begrip. Maar dit is al het werk van de praktijk. Ik lees veel speeltjes in het Engels, ging naar cursussen met gietdirecteur, waar je tekst geeft voor monsters en 10-15 minuten om de scène voor te bereiden en te spelen. Ik heb opzettelijk een stressvol, ongemak gezet, zodat ik angst moest verzamelen en overwinnen. En ik werk aan de nadruk met een aparte leraar. Dit is een heel ander mechanisme. Hoe opnieuw te leren spreken.
- Waarschijnlijk, in het Los Angeles-instituut, heb je geleerd om opnieuw te praten?
- Dat kan en om zo te zeggen. (Lacht.) Ik dacht bijvoorbeeld al heel lang dat de uitdrukking "voor goed" betekent "voor iets goeds" - ik heb het letterlijk vertaald. En het betekent "voor altijd" of "met de uiteinden". En elke keer dat ik een paar weken naar Moskou op de schietpartij vloog, vroegen de medestudenten me: "Ga je met de uiteinden (" voorgoed ")?" En ik, gezien dat ze mijn vertrek betekenen voor iets vreugdig, zei: "Ja, jongens! Ik ben op schieten! Alles is fantastisch!" Iedereen met mij zo gefermenteerd! En ik dacht: wat geestelijke mensen zijn deze Amerikanen! (Lacht.) Drie keer het deed het! En ze waren zo verrast toen ik in een paar weken werd gezien, maar op de een of andere manier beleefd stil. Dan blurte ik eindelijk een van mijn kennissen uit: "Waarom beloof je de hele tijd met de uiteinden van Going - en niet zullen vertrekken?"
Onlangs bracht het lot Sabina met Michael Madsen. Ze ontmoetten elkaar op het schietgebied van de tragicomedy "Ninth Cloud". .
- Taalbarrière was het moeilijkste punt in aanpassing aan het Amerikaanse leven?
- Ik heb het vrij gemakkelijk aangepast. Ik heb een kosmopolitisch, ik reisde veel van een vroege leeftijd, dus ik had geen rigide mentaliteit, wat moeilijk te breken zou zijn.
- Miste je geen thuis?
- Ik heb natuurlijk gemist! Vooral op ouders en vrienden. Maar ik vlieg vaak voldoende, dus alles is op de een of andere manier doorstaan.
- Sabina, als u terugkeert naar de tv-serie, dan worden de gebeurtenissen ontplooid in Siberië, waar de Tungus Meteoriet viel. Footing vond plaats in Rusland?
- Nee, we werden gefilmd in het kleine stadje Winnipeg, in het noorden van Canada. De natuur lijkt erg op onze, maar om slechts een paar uur van Los Angeles te vliegen. Het was de perfecte optie.
- Hebt u Amerikaanse filmmakers geadviseerd over Russische Nebaws en Traditions?
- We hebben hele goede kunstenaars gewerkt. Maar er is natuurlijk wat subtiele functies die alleen een Russische man kunnen opmerken. In een van de afleveringen bereiken we een verlaten stad, en natuurlijk gaven artiesten kleuren en textuur aan deze plek. En onze producent vraagt me: "Hoe gaat het met u?" En alles lijkt geweldig, maar er is niet genoeg een beetje leven. En ik zeg: "Schrijf op een van de huizen -" TOI ALIVE! ". En het verhaal verscheen onmiddellijk en alleen dat de meest nauwkeurigheid die alleen een persoon die in Rusland is opgegroeid.
"Als we het hebben over hun innen: in onze presentatie is een typische Amerikaan degene die eet uit plastic dozen, leest strips en ziet er honkbal uit. Dit is waar?
- Natuurlijk niet! Het is duidelijk dat alle mensen anders zijn. Waar denken ze soms soms dat we geen wegen hebben, iedereen heeft een beer en een balalaica! Jack! (Lacht.) Er zijn natuurlijk een aantal algemene kenmerken die inherent zijn in de meeste. Maar ik merk niet langer. Ik geef er de voorkeur aan om een aparte persoon voor hem te zien en knip niet alles onder één kam. Maar honkbal waar ze echt van houden! (Lacht.)
In de serie "Siberië", die op Amerikaanse televisie de ratings van het legendarische "Blijflevende" verslaat, speelt Sabina een van de 16 buitenlanders, die bevonden zich in het Russisch Taiga. .
- Wat hit je ook in de Amerikanen?
- hun hectische verlangen om in iets goeds, in het beste te geloven.
- Je hebt snel een verjaardag. Volgens Amerikaanse normen, heb je nog steeds een gezin vroeg, en in het Russisch - het is tijd voor een lange tijd. In deze vraag bent u op wiens kant?
- Ik geloof dat alles zijn tijd heeft. Groot geluk is om naar jezelf te kunnen luisteren, en een grote tragedie - doe iets volgens de algemeen geaccepteerde mening.
- Ouders hint niet, wat is het al tijd?
- Niet! Maar jij, naar mijn mening, hint! (Lacht.)
- Gezin beïnvloedt je leven of heb je ze al beïnvloed?
- We beïnvloeden elkaars leven. Het is onvermijdelijk. We zijn heel dichtbij en ouders zijn mijn krachtigste ondersteuning. Ik zou het niet doen zonder hen en de helft.
- Je hebt niet gedacht, waar woon je in de toekomst?
"Als ik me hierover heb afgevraagd, moest ik een ander beroep kiezen." Zelfs de acteurs die alleen in Rusland wonen en werken, worden geconfronteerd met een gebrek aan tijd doorgebracht met het gezin. Maar nogmaals, wanneer het gezin verschijnt, dan zullen er oplossingen zijn en compromissen.
- Sabina, nu ben je tevreden met je leven, en wat is er nu?
- en dan - leven. (Lacht.)