Nanetsika ny sisiny anglisy manontolo i Larisa, fa ny mpandroso sakafo, mitovy amin'ny Schwarznegger mahery vaika, dia tsy nahazo. Schnitzel sy Schnaps, dia midika fa azoko, saingy tsy misy kafe. Ary inona no tsy takatry ny saina? Kafe - Izy dia amin'ny fiteny rehetra kafe sy ao.
Larisa dia nijery ny andaniny tsy afa-nanoatra teo amin'ny sisiny ary nidina niaraka tamin'ny fijery ny blonding blonde tamin'ny latabatra manaraka. Niankina tamin'i Larisa izy ary nanontany tamin'ny teny Rosiana:
- Afaka manampy anao ve aho?
- Eny, te-handidy kafe aho ...
Nohazavaina haingana i Blonde, ary ny Larisa dia afaka mianiana fa nilaza izany ihany izy: "Izany kafe izany." Saingy noho ny antony sasany, ny fisainana mini-vahiny nieritreritra, dia nanipy mazava.
Niresaka momba ny resaka mahazatra amin'ny compatriots any ivelany: hatry ny ela, dia lasa efa ela izy ireo, ary inona no hanoroanao anao hahita, ary mandra-pahoviana ny orana.
Ny blonde dia nilaza an-tsitrapo, ary i Variana, izay nanaiky ny resaka teo an-tratrany, dia tsy nijeri-peo azy.
Endrey ny fomba nahalalan'i Larisa fa io fijery io! Ary ny marina dia ny milaza fa ny blondona dia tsirony fotsiny: misy endrika, misy maso manga lehibe. Tsy toy ny Larissa, hoditra, mitafy brakes, mahamenatra ny milaza ny habe voalohany, ary nandova ny laminasa maivana eo imason'ny sasany, ny razamben'ny Tatar-Mongoliana. Ary i Larisa sy ny tenany tsy nahalala izay hita tao aminy, fa zavatra iray ihany, dia midika izany fa nahita aho, satria nipetraka teo akaikiny izy, fa tsy ity blonde ity.
Soa ihany, Soa ihany, fa nihinana haingana ny karaoty ary lasa, ary mbola nipetraka nisotro kafe, very ny orana. Taorian'ny nialany dia nijery an'i Venu i Larisa, ary nanorotoro avy hatrany izy ary nanomboka nanamarina:
-Inona ianao, inona ianao? Niresaka taminy aho! Jereo, soso-kevitra hanandrana hanandrana an'i Spitz Tile!
Nihomehy i Larisa.
- nanitsy anao izy, hoy izy, Tafelshpits.
- Tile, Tafel - Inona ny fahasamihafana? Ho tadidiko fa haingana kokoa ny tile!
VETYA, na dia vehivavy voalohany aza izy, fa nanavaka ny toetra tsara, tiana ny hisotro sy ny vazivazy. Nanana fifandraisana tamin'i Larisa izy ireo, toy ny tamin'ny sarimihetsika sovietika taloha, tsy tadidiny ilay anarana: nanambady izy ary tsy nisaraka, dia nihaona tsindraindray izy ireo. Sambatra i Larisa ary izany, na dia tapaka indraindray, dia notapahina tao anaty ondana tamin'izany fotoana izany, dia tsy niteraka, tsy misy vady, ary tsy maintsy manova zavatra ianao. Niondrika, tony, hoy izy tamin'ny tenany fa ny sasany tsy manana ary izany, ary ny zava-drehetra dia nandeha taminy!
Nanomboka niarahana tamin'ny fialan-tsasatra mihitsy aza izy ireo. Roa taona lasa izay, ny voalohany dia tany ivelany, tany Florence. Nampitambatra azy ireo i Italia, nahaliana azy, ary i Vienna, izay nahatongavany ho avy izao, dia nampitahain'izy ireo tamin'io fitsangatsanganana tsy hay hadinoina izany.
-Inona izany, ny orana dia manenjika antsika fotsiny! Tadidinao ve, any Florence, Lilo ihany koa?
Nahatsiaro ho faly tokoa i Larisa. Ary avy eo, rehefa nanoratra ny vadin'ny vady i Velany, ary rehefa nifidy fanomezana ho azy sy ny zanany izy ireo. Tsy misy na inona na inona, tsy tia vola izy. Azony zaraina amin'ny vadiny izany. Tsy ho very aho. Tsy misy ny hafa.
Tsy ny nitiavany azy io, fa mahafinaritra kokoa azy io. Tsy manirery. Havaica, am-pitoniana. Nisy dikany teo amin'ny fiainana. Ary raha tsy misy azy? Enti-mody. Miasa ao an-trano. Tsy nanana sipa izy, ny ray aman-dreniny dia nipetraka tao Astrakhan, nahita azy ireo isaky ny taona vitsivitsy. Nanana dacha niaraka tamin'ny sambo tao Volga izy ireo, ary i Larisa indraindray dia toa ny ray aman-dreny jono tia ny zanaka vavy.
Tany Vienna dia nivadika tanteraka izy ireo. Niezaka ny schnaps manontolo aho, nandeha tany amin'ny faritry ny mpitrandraka - Hojurick, tao an-toerana, - - nividy divay any an-trano. Ity taffetz ity dia nanandrana azy ireo ihany koa - tsy misy zavatra manokana, henan'omby sy henan'omby, tsy mahandro ratsy izy.
Niverina tany Mosko izy, ary nanatona azy ny fiainana! Trano-miasa, trano-miasa. Momba an'i Vienna dia nampahatsiahy raha tsy ny tarehimarika ao Sisi, ny embony, dia variana tamin'ny hatsarany manokana. Miaraka amin'i Venia dia nihaona, toy ny teo aloha, indray mandeha isan-kerinandro. Indraindray, rehefa nanao dia lavitra izy na nanan-janaka, dia tsy dia matetika.
Nifarana daholo izany raha ny vadin'ny vehivavy, mpitantana za-draharaha, nafindra tany Yekaterinburg.
- Hitanao, lar, manana rafitra toy izany izy ireo - mpitantana hanova toerana. Nandritra ny dimy taona mahery, dia tsy mitazona amin'ny toerana iray akory, ary i Okana dia fito taona tany Moskoa. Eny, tsy hanelingelina azy ireo aho, fantatrao. Kely ny ankizy, ianao no voalohany hanameloka ahy.
Nanaiky i Larisa Kivala. Mazava ho azy, ahoana no ahafahanao manipy zanaka, omena tsiny ve izy ireo? Ary eo amin'ny tratran'ny metronome sasany: "E-ka-te-rin-burg. Yekaterinburg. Ka-fel spitz. "
"Eny, miaraka aminao na any Paris aza izahay dia manidina, Lar," Golovney Velanya nararaka. - Ankehitriny dia hiakatra any ianao, any Yurba, ity ary hahita safidy!
Tapitra ny fiainana, takatra tampoka fa mazava tsara i Larisa. Izao ny tokantrano sy ny asa sisa tavela. Ary ny fiainana - nifarana. Telo amby telo-polo izy izao. Eny, ho Fitopolon-taona no hiainany mandritra ny taona maro. Ka dia fito amby telo-polo no sisa. Ilaina ny miharihary.
- Lar, tsara, inona no nampahorinao? - Ny feon'i Voen dia namerina ny resaka iray.
"Eny, sosotra, mazava ho azy fa" nitsiky i Larisa. "Fa hendry ianao, fantatro fa tena hiatrika zavatra ianao." Vaovao, ento eny an-dalana, ianao no kafe!
Rehefa avy nandao ny lalan-drà izy dia nanipy an'i Sisi manify ho an'ny fako, ary nanatanteraka ny fako ary nanomboka nanisa fiainana vaovao.
Fito amby telopolo monja. Hiatrika izy.