"Mino aho fa ny hanombohana resaka amin'ny endrika" manontany "dia tsy tsara, fa ny rehetra kosa, mazava ho azy, dia samy hafa ny fifandraisana ao amin'ny fianakaviana. Ny zavatra iray dia ny miady amin'ny vadiko, fantaro izay heveriny. Fa raha matoky anao kokoa ianao ary mahalala fa raha manao izany dia ho tsara kokoa, dia hino aho fa ilaina ny handroahana ny hevitro.
Miaraka amin'ny vadiko izahay. Milaza aho fa te hanao izay hiova ao amin'ny tenako aho, izay tiako hanovana ny fomba, ary henoy fotsiny ny heviny. Amin'izay dia manery, araka ny hataoko. Satria miaina ao amin'ity vatana ity aho, mahatsapa ny tenako ao amin'ity vatana ity, ary raha ny vadiko no hilaza, ny fomba fijerena, dia hampiely ny hevitro izany, tsy ho kivy be aho, fa tsy sitrakao, fa tsy natoky tena, tsy natoky tena, fa tsy natoky tena, tsy natoky tena, tsy natoky tena, tsy natoky tena, tsy natoky tena, tsy natoky tena aho. Noho izany, ampahafantariko azy fa te hanao izany aho ary izany.
Nisy tranga toy izany rehefa nilaza i Nikita fa tsy nahita saina akory, izany na tsy azoko hoe nahoana aho no nanao izany, fa tamin'ny farany dia nataoko, ary nanaiky izy fa tena tsara tarehy. Ny lehilahy iray dia mbola tsy manana ny hevitra, voalohany, rehefa miroborobo amin'ny fiovantsika vaovao, ary faharoa, ny halehiben'izy ireo.
Noho izany, araka ny nolazaiko dia mino aho fa ny vehivavy dia tsy maintsy avy amin'ny faniriany anatiny ary, mazava ho azy, dia aza hadino ny fahasalamana. Fa manalavitra ny fanatisma. Koa satria indraindray ny ezaka be loatra dia tena mitarika valiny mahatsiravina. Noho izany, raha tsy misy fanatanjahan-tena dia manao hatsarana sy mihaino ny fonao izahay. "