Nina wousst genau: An engem vun der vergaangener Liewe war si eng Oper Sänger. Éwest hat si Michael Newston a sou s s s ser wéi eng eemoleg Wunneng iwwer eemol. An zweetens, wat anescht fir hir leidenschaftlech Léift fir d'Oper erklären? Si huet net Musek geléiert, dissombed an dëser schwaacher. Awer op der Goodolekare virstellen et ëmmer dës Leit, déi an hirer Aen erschaf sinn, och wann d'Opreegung war.
Also haut ass den Uestrox op den Otendtenmaart Pafé gruchend ugebaut. Si souz géint d'Fensteren. Fagoths huet d'Mondstécker mat Lippen gewéckelt, huet den Hornishman hënnescht aus dem Instrument gekuckt, huet den Elegant ëffentleche Public roueg war.
D'Performance huet sech erausgestallt genau wéi hatt gär huet: net d'Kostüm, erschöpft, awer ouni exzessiv Cliff. Cindereilla an de Prënz koumen zwee Nerds a Brëller. An der geschlosserem gefitten Retinue Ramiro, d'Männer Männer am Stil vum Film "am Jazz", an d'Erscheinung ënner hinnen huet e weltwäite Kostüch am Hal. Mam als Concerten gouf a Kader, effiooch ass éiweg och onwichteg Geschlecht, an der Paropie -ie organiséierter, huet den Eurovis gesot. An dem Ilanden vum P Kandséi goufe vum Prënz Dels a Kriibs an deem Wizz, Witzeg, och Zwecker verschwressen.
D'Nina war glécklech. Hien, wat kascht mech mat enger wonnerscheet Peritiounskee kënnen Verglach! Huet am Programm gekuckt: et ass, an eisen Haaptrollen! All d'Operatoren vun der Welt si mat russesche Sänger ausgestatt. Jo, an Dänzer, fir sécher. D'Schoul, ee Wuert.
Et war an Italieneg awer an italien, an den Numm gouf och op italienesch: La Quumentel op. Cinderella. Cinderella. All Sprooche kléngt schéin. Wann Dir d'Kicalafelen definéiert an der Final-Bäicher koumen, awer an engem Hochzäitslek, an e laangfahrt Prënz, ouni hien hir an engem Réckzechten op Saachen gefouert, Nawa Auto ze stellen, NADAUE Plodo, Nina. D'Nina huet sech geschoss. Si och, och wéi Zalder, wéi d'Melder, an Éisträicher an der Hoffnung op engem Prënz ukomm. Déi lokal MEN am Lope Hype léisst och hir Phagier un hir Edeganz an gudde Manateuren, mä hatt kommen op entstrodend Uebst schléissen. Dës Kéier huet se decidéiert: elo oder ni. E Leed ass eng Fraa, koum, mat engem Goalpoté komm, da wär et och Brand.
D'Nina war jonk, schéin an erfollegräich. D'Karriär ass eropgaang, grujdeg gewuesse kann, kéinte reesen, erausfitderen, Medoen. Eng Saach war schlecht: et war kee Mënsch no. Jo, tatsächlech, net iwwerhaapt sou datt et sou schlecht war, awer iergendwéi falsch. Frëndinnen, iwwerhaapt déi erfinte Persoun, déi besiegt huet, probéiert Kanner ze versichten. Jo, nët vun hinnen esou selwer, ouni siichtbarem Grënn, well si Ticket fanne loossen - sou datt hatt mat hinnen agemaach huet ... Awer glécklech , - gewalzt Melancholy. An ech wollt och - weiblech Gléck.
Dommstrakaya Saz, konnt hatt hatt net aushalen. Poopst huet ëmmer op hir Gebuertsdeeg geschwat: "Ech wënschen Iech, docha, weiblech Gléck." Implizéiert: Ech muss bestuet sinn an d'Kanner gebuer ginn. Si roueg, dréckt hir Lippen a lues gefëmmt ... wéi och, wéi och glécklech op engem Geschlecht Zeechen, oder Bestietnes begéinen ...
An nach een Joer hätt ee Mënsch net e Mënsch gedroen ... Wou déi dräi Sechere fir de Prevyraum kënne bal sinn ... an der Verarge !! Pairen a Familljen ...
D'Nina koum eraus aus dem Theater, voll mat Musek a Gléck. Vis-à-vis vun der Oper vun engem Trapp vun enger Graduéierter mat Bänner an der Faarf vum russesche Fändelschneider am Russesche "wa mir de Schoulhaff" verloossen ... Dëst ass noutwendeg, datt d'Leit an Wien huet d'Geschwëster ugepaakt? Oder vläicht sinn dës Kanner vun eisen Diplomaten?
D'Nina ass ronderëm de Kartentraße an engem Kleedung vum Wand geklommen. Den Hotelhin war, war awer net an de Raum. An dann, musst Dir iergendwéi mat kierperleche Kafoserë kenne doheem sinn ...
De Grooms, wéi entlaascht, jiddereen war Pairen. Gutt, grad all. De Stadzentrum, voller Touristen - a si ginn nach ëmmer selten vun engem. D'Nina ass geklommen, riichtaus kuckt an d'Ae vun all op der kommender Männer, déi vun der Äntwertstäckung ofgeholl huet, awer nëmmen. Männer sinn entscheedend onbekannten hir Begleeder an wäiter Dali entlooss, an d'Ninai, an d'nina gefillt wéi ee Munter am Bësch, wou et kee Spill gëtt.
Mir hunn Taktiken geännert. Taktiken. Moies ass d'Nina an de Moien Mass gaang. T'molt op d'mannst ass et riicht nemitäre Wien entsteet dass wien lokal läit. Glabuschtert net zu wonnerschéint Kierperaus, iergendwou, iergendwéi op, andeems ech den Tap dech net an de Kierme "kennt": "Am Cerember, et ass gutt e Witzer": "am Kierfecht." Am Kierfecht, si wäert ëmmer nach net goen, awer vläicht e Schäiss an de Buttek fir Männer Kleeder? Wéi ee Jackett de Papp wielt. Verkeefer, Keefer ... an tholl d'hënneschter Leit ... mliewen ganz datt d'Leit vun der Austorensiéiung an der Éistriche beliicht hunn, a dovis huet d'Kierch gemaach ...
Ech ass op de sonnegen Quell erausgaang, am Joer an engem Café-Grouner gemaach - eng grouss Taass Kaffi mat Mëllech. Si hunn herrlech Wangers - trendy laachen. Awer wat wäert hatt mam Kelner maachen? A mam Verkeefer?
Een kann, an de Verkeefer wäert e Prënz sinn. D'Nina huet ëmmer en iwwerdriwwe Plank a Relatiounen. Dofir hate méiglecherweis un hien huet sech net a senger Jugend geméis ze bestellt, wann de Propositiounen. An engem Sënn war et. Saz. Dimka Klassekomerat, e gudden Typ, war verléift mat hatt. Awer si wéilt als lescht éischter war datt et fir Léint war ... a refuséieren. Dama beleidegt ginn, an d'Bezéiung hunn d'Relatioun net iwwerschratt, si koumen op.
D'Nina huet sech an eng Taass gekuckt, erënnert un Suergfalt an de Student begruewen an op eemol huet säin Numm héieren.
- Also fir sécher, d'Ninina samme "Hei, an der Mëtt vun Wien nach hei kommt, an den Alena vill Logement kommen. - a mir ginn op der selwechter Säit, ech kucken: Dir, net?
Den Alain, ouni d'éischt Erlaabnis Heem op den Dësch vun Nina geluecht, agefouert, vun engem Satellit.
- Paul, mäi Mann. Wéi geet et dir, mat engem Grupp? Viru laanger Zäit koumen? Wéi eng Excusiounen sinn scho? Mer haut hunn mir "Nuecht Wiengehe", mir fléien och de Moien Fleeschloen, a mir hu direkt hunn!
De Paul, eppes onpaken erënnert drun DIMCA, bestallt Kaffi. D'Nina huet sech selwer ouni ernimmung ze soen, natierlech, iwwer dat Geheimnis vun der Rees. Ausgemaach den nächsten Dag ze treffen, dee bis an den Aldena an dem Paul erwecht gëtt, gëtt als gratis behandelt.
- "Gratis Dag", erfonnt, "Alena zréckgezunn. - Dir bezitt sech als éischt, wou Geschäfter, wou dat. A wou lafen? Gutt, awer Dir hutt Iech begéint, weist alles hei.
Ehepartner, Dréckt Kaffi, ass virum Ausfluchs opdoen, an d'Nina huet sech um Dësch ugefaang ze setzen. Op mengem Kapp gefall. Beys mat hinnen muer. Och wann ... de Plang mam Brudder virum Aen op d'Aen falen, awer mat Frënn all lëschteg. Sou hunn nach e Kapp, op d'mannst a schéier Mo bliwwen, gouf bis de Charakter vu Liicht a schrëftlech geännert z'entgeméisse ginn. Also - vläicht ass et fir besser. Dir kënnt e Könbrunnn goen, spazéieren do am Park op di wäiss Bieren, iesst ...
De Plang mam Schönbrunnom ass gescheitert wéi net mat de Grooms ongewollt.
- Wat Park Zoo? - Alena war indignant. - dëst gutt an a Moskau am Bulk. Nee, "Gratis Dag" heescht Shopping. Show, kommt, wou ass dat Saach.
- Nee, ech ginn. Geschäfter weisen Iech, awer ech wäert net mat Iech goen, entlooss, entlooss - Nina souguer vu Roserei. Wat huet d'Rees net eppes gesat?
De Paul, jëschter, hate, hien, déi aus zitéierten Wierder ekaaft, huet op déi NEI gefouert, virun, fannen et - Eng aner Stäss, an deem aneren sechs.
"Dir sidd hei de ganzen Dag Dir sidd," sot hien. - Ech hätt besser Fussball am Sportsauto gesinn. Oder, awer am Zoo mat Nina Ech ginn wann keen Objeten.
An hien huet duerch béid Aen gelunn.
- An wann ech dafen! - Alena laacht. - Dir verduerwen ëmmer nach meng Freed vu Geschäfter. Gutt, wéi eng Männer, Eh? Ninoochia, wann hien sech langwou kriet konnt hien an dësem Sportsauto entscheet, de Coré sëtzen. A geet den Duchest I Eng Oflaire Säiten, déi all d'Kaddoen, déi all d'Kaddoen, an selwer, léif, rom, gammer, rolitt.
An si hunn de Latoteur getraff, déi Recht op der Strooss geliwwert déi an der Déif agesécheren.
D'Nina war duercherneen. A wat wäert si en halleft Dag mat engem onbekannte Mann hunn?
"Nina, wann Dir Ären eegene Betrib hutt, sot Dir mir richteg," Paul seng Ae mat Laachen. "Ech sinn e grousse Jong, ech ka mech selwer huelen." Awer wann Dir wëllt, da géif ech mat Iech mat Freed gär hunn. Weist mir Är Liiblingsplazen.
A si sinn an Schenbrunn gaang.
Den nächsten Moien Nina erwächt vum Vugel sangen. Eng Verstien ginn d'Tunnel ukomm, an et vu krulle Buenien, ähnlech wéi e grousse Birders, asner. Op der mannst ware se schwaarz - D'Nina Villercher, déi nach manner wéi a Musek disfoung.
- Et schéngt, datt ech verléift hunn, "sot een an der Nina a sengem Kapp.
"Déck," een aneren huet hien direkt geäntwert. - Erwuessene Mann kann net fir eng hallef Dag verléift sinn. Dir sidd net véierzéng Joer al.
"Net véierzéng," huet déi éischt Stëmm geäntwert. - awer ech sinn verléift gefall.
An d'Nina ass erëm ageschlof.
Déi reschtlech Deeg Vakanz ware wéi eng Spyware an der brasilianer Serie zur selwechter Zäit. D'Nina an de Paul huet all Dag begéint, verstinn aus Alena, op mat verschiddenen net-Emännere komm. Iergendwou ass an gedroe ginn, awer et war schmerzhaf net géigesäiteg ze kucken, net op d'Hänn ze maachen, net fir ee vun hinnen aus dem verständleche Witz a Wierder ze maachen. Nuechten an den SMS huet Gedichter geschriwwen. Hir häerzege ware d'Lamin vum TUDOVSsky: "Wann de Schate op den Ausbriechen gefollegt gouf mat engem Razor an senger Hand" ...
"Eppes eppes kuckt e Frënd," huet den Alain deem den Alain gesat fir den Alain.
Ech géif nach ëmmer gutt ausgesinn. Si huet sech haut net do schlo schlofen, konnt net wierklech net iessen. Et waren all Zeeche vun Teenager entzündegt Léift. Si schengt sech rächen ze huelen fir ze notzen, benodeelegt, benodeelegt a senger Jugend. Zu all dëst war gemëscht duerch déi schrecklech, schmerzhaft Gefill vu Schold virun Alena a konstant Gedanken iwwer dat wat nieft hinnen geschitt. "An engem aneren säi Ongléck, Dir wäert net Gléck bauen," Mamm huet dacks gesot, Warnung vun der Romaner mat bestuete. An d'Nina huet ni souguer bestuet Männer.
Richteg, wat ass Schicksal?
Si ass heem geflunn am Fliger, perfekt gebrach. Déi éischte Kéier a mengem Liewen wousst net wat ze maachen, wéi ze maachen. D'Nina huet de Paul gär wéi ni iergendeen gär huet. Si huet net emol verdächtegt datt hien sou gär hätt. Awer si wäert et net fäeg sinn et un Alena ze féieren. Et wäert onschëlleg sinn, frou. Dëst bréngt se net Gléck.
Wéi verréckt mat engem Rasor an der Hand ...
D'NAI huet erëmgelaache gelooss an de Stull misst duerch d'Detailer ginn, de Sulobekten, ze ronn a a groussent sinn!
Alena an hirem Mann ass dräi Deeg no Nina heem komm, mat engem Grupp. Wann ech nahg am Departement paul net rufft, awer hie war net besuergt: Si hunn net ophalen, wéi en ofgelellt ass, wat hie géif opkommen. Zu Wien hunn si net: si hunn net Fenken, do net am Hotel geheescht ginn.
Am Katastrof ass ongeféier bei Moskau fonnt, wann d'Nina scho ganz begruewe gouf.