De Schatten vum Hamlet säi Papp huet d'Folk a berühmt gespillt. De Laderta huet all d'Schächerer gemaach an d'Kleeder méi schlëmm hunn, wéi eng Hassad Gright Gykin gebënnt huet de Myw Wyklin ...
Den Auskk war onheemlech ganz gutt war, mee d'Gefill ëm datt den Ëmfeld si si gemoossene, déi sech talentéiert ass an den Ëmganks.
'Auewelte Effekter ware onowalbiatt, awer alles war méi wéi eng Show wéi op der Leeschtung war, a Marianape intiméieren wat am Mëttel oger verluer hunn a Mariana hunn an der Mëtt vun de Aktioun verluer. Dealer Land war hir beléifteg Spill, huet si Däischtert vu verschiddene Saboditéiten hei am Kino gesinn. "Dëst wäert net gär ginn," huet si geduecht, kuckt d'Koppel déi op der Kuss op engem Monolog huet op engem Monolog "ze kussen oder net ze sinn?" ...
Äddi, Äddi an erënneren mech ...
Wéi wann dës Szte geheeschtert huet, et war elo schonn eng Kéier schonn, an se sollt duerno nach een nang, dee gehéiert: "
Hien huet hatt geduecht, si hie geduecht huet. Hien gouf hir Pygmalioun gouf. Wa se sech begéint hunn, si war jonk, näischt representéiert e Student Journalismus. An d'Stas war schonn en Ufänger deen Hoffnung e Schrëftsteller gëtt. "Momitéi. Dä hunn et zéng Joer méi spéit zu enger neier Hoffnung" "aang gaang "Mariananesch Gedanken ... an no all ass de Jiddicy ...
Awer dann heescht hien dann dënn, vun zënter Schwénge Sauerhah, eng vum Pieran, sou villel Alianana - eng Rei fir d'EGänca. Genie, sou datt glécklech hatt um Wee gefaange sinn. Hir ass säi neie gewiesselt, huet hien eis verwiesselt ... De Tapjéel vu Bicher - gebuer huet, gebuer fir e senger Feldergeschwindegkeet ze gefrot Student.
Si hunn mech gedréchent. Den éischte Kéier goufen duerch nei Andréck gezorf zevill Gefiller hu sech glécklech. An den Hären gëllt net fir hatt net nëmmen ee Patrone. Et wier et, am Allänneg - an iergendwéi ass kloer - an déi d erckbar ass. Hien ass keng Iwwerhëllefofervatioun zum Prisong aisser gewielt huet hien op hirem beglippt. Bis en léiwe léid, grad wéi Suergfort: HEI, ech krut e Klub, Ech krut dat net méi en Narr, déi kloer méi Wäisheet brengt ...
Da hate se Zwillinge, Gabriel a Semen. D'Nimm hunn déi kee kloer Fall, stas. Si huet se net gär, war soph Leed, net gëeegent fir hir Jongen, awer si war scho mam Mann gewinnt. Loosst de Gabriel an Semyon sinn.
Deen éischten dräi Joer sinn d'Kanner einfach zoliddlech. Si hunn anescht geschloen an verschidden Zäiten, detailléiert an verschidden Zäiten, déi a verschiddene Zäite giess hunn. D'Heeidverwaltung, hove Gewiicht hunn, ëmmer keng Leeschtungs anzeechnungen.
Strees huet ugefaang e Roman ze schreiwen.
"Si wëssen alles wat wierklech Literatur ass," huet hien tëscht Fieder probéiert. - all dës Graff, gräifen all Joer erzielt, ech wäert d'Aen opmaachen!
Mariana Cairiva, gegleeft datt am Talent vun hirem Mann gegleeft an häerzlech gesot:
- natierlech deier!
De Stas huet hir mat Bedauern gekuckt an am Büro schaffen. An seng Aarbecht huet hieg 9.an, rov gesammelt, rolos versannelt hatt net fir hien ze beréieren an hien net berouten ze liesen, wéi virdrun. Si liest d'Buch laanscht mat normale Lieser wann hatt scho eraus koum. Zirkulatioun honnert Exemplare. Fir säin eegene.
Liesen a fléissend.
De Roman war iwwer e Genie Schrëftsteller, ze rullen, dënn, reflektiv. An iwwer d'Fra vun engem Schrëftsteller, huet zerquetscht, déi no der Gebuert verluer ass, ass keen Interesse an der Persoun, déi de Schrëftsteller gezunn huet an net entwéckelt.
D'Sprooch vum Bësch witt sech den Oulvertéiert ab unchen, de Stute gouf am Paschtouer ggeleg sinn ...
Mä mom, mam Summle war bei ee Kapp. Maryan realiséiert datt Stänn hir als domm uninteresting Fra gesinn. K'T, et ass wahrscheinlech net sophia anreiaunnna.
Awer Stas ass keen Léiw déck. Net och fréi. Dëse Marian huet scho verstanen.
Zuessa, seng Frëndin, déi allgemeng d'Romance zu der kreativer Beamterung genannt, léif an de Buch, a Stréch a Stuere.
"Dir hutt nach net verstanen datt hien nach ëmmer Hoffnungen all säi Liewen wäert ginn - nëmmen een ass onverständlech fir een," sinka Humoril. - Firwat brénge Dir et braucht, dësem kreef een?
Hie war gebraucht. Wéi kënne Galatea ouni Pygmalioun existéieren? No der Buch an hatt, wéi wann e puer Strangburst, déi hatt mat hirem Mann verbannen. Awer hatt huet nach ëmmer net säi Liewen ouni hien virstellt. An dann, wéi sinn d'Kanner ouni Papp? ..
Et misst een nach weider ze liewen, mussen ze léinen, Schweech, ouni et op de Verliissrei héieren. Dräi Lounge vum Arbike bis d'Norm hunn e bestëmmt hier hunn, ass d'Feature skrard Richa frieg an déi jidd mysterixen Unzuel verdéngt. Den Mariana, kuckt drop gewisen, ass d'Aarbecht an onerwirzlech um Markéiert op selwer ze maachen. Wéi wann de Tatsaach net zu enger jiddemaachergesicht gouf, huet déi schliisslech aussergewéinlech gemaach, Gefausse wat d'Strooss gewaart, ass et ... Si huet bei eiser Schueberfouer, an engem Vitessa geschafft huet, deen si sech trieden op deem Erfolleg, krudt an riicht! Si ass bei Kannerdrung an de Kanner, Bezéiunge mam Streage op d'Kanner am Streaufung vun Stéierung erlieft, erschéngt eng schülos Iwwerworf, eppes, eng erfuerdert ...
Et ass alles onerwaart opgehalen, trëppelt an ustrengend. Si huet hien mat senger Meeschtesch hachgeschafft. Hatt an zu där Zäit huet deen eenzege Mann op d'Fra heem bruecht an, mat hatt an hirem Marquetbett huet, huet den Nightingale fir d'ganz Appartement erausgeholl. Den Text war vertraut an bruecht: Wéi schwéier am "dëst" Land an e Genie briechen, iwwer d'Dominance vu Laprians a Graphomen ...
Si ass näischt zerwéiert (ofginn en Owend agebechnen (ofgekirder Spëtzlech an der Hellikel stonn. Huet d'Dier an d'Schlofkummer opgemaach.
Si huet hatt ganz vill gesinn. Par Allgemeng sinn nechech datt d'Mënschen schéin bannent eotesch Filmer sinn, an am Liewen an och a Schicksadaf ... an sou a geschossbare ënnerwäerten an iergendenger wéinst Beäktung.
An der ancient Sparta Männer mat Iwwergewiicht erausgeholl vun der Stad, huet hatt sech nach méi erënnert. Dat ass d'Léisung.
- Dir sidd net Pygmalioun, "sot si zu hirem Mann, laacht. - Dir sidd just eng Pygmy. Ech duercherneen Wierder an der Jugendlecher vun der Beloagung.
Ech sinn an d'Hal gaang, hunn d'Jackett aus den Henger geholl.
"Dir hutt e puer Deeg e puer Deeg fir en Appartement ze fannen," sot de Mann, deen net e Wuert geäntwert huet. - Ech wäert den Dag nach ëmmer zréck sinn.
An ech sinn an d'GOvoroo zu menger Mamm gaang, wou se d'Jongen an der Vakanz gesinn hunn. D'Séil war roueg an einfach. Den Hannergrond vun hirem Liewen eriwwer. D'Liewen huet ugefaang.