Am Grënnerkomm, a senger Jugend war erëm vill Dammekéierlinn. Ohops, Model, Golden Stärkuffer - D'Kand zoufälleg, alles ass méiglech, an am Schüler vum Summer, duerch d'Schüler, vun deenen heeschen Dokumentargande gefrot huet De Wee, verdréint, aarm Leit, wou- dat net wäit vum Rapallo, an Ernstrade Amadeus Hoffman, an Mukhtar AeIiv, an den Andriv, an den Andreivv, an den Andrivv, an den Andrivv, an den Andrivv, an den Andreivv, an den Andreivv, an den Andreivv, an den Andreivv, an den Andreivis ass se an hirem Gedächtnis? Dofir "Suna am Rellalo plangen den Autoriséiert Autoriséiert.
Nadia huet e frësch ubruecht Kapp geruff, kuckt erëm an der Bucht. Gutt hei. Palmen Beem, Zypressen, Mier Faarwen. Haiser gemoolt an ausgedréckt, wéi wann et auslännesch Faarf reent. Frëndin, Kënschtler, huet sou Schatten "verfault" a gär ...
A Leit déi komplett verschidde Leit sinn. Laacht, elegant. An der ganzer Woch huet se kee stollere wéi geruff, geruff, Sprénks.
Awer si schwieren all Dag mat engem Teddybier all Dag. Streiden direkt geflücht, no dem insignéierte Grënn. D'Fra ass scho weidergespillt datt d'Gesiicht vun deem Dir mat Beleidegunge kënnt, a laang opgehalen, déi opgehalen hunn Wierder ze wielen.
Et war onberechtegt.
Béid verstane datt et néideg war fir eppes ze léisen. E, dass d'Sonn an Italien bass an Italien ukomm an Italhe hoff, datt d'Sonn a kuste verbessert.
Hoffnungen hunn net gerechtfäerdegt. Am RHALOLO, Erdréchent Wäin an d'Sonn, de Stëmmels gëtt méi hefteg an intensiv. Haut, nodeems ee ganz ellent, wann se all aneren am Sall gejaut, all virausgesinn vergiessen, hu Nadia an, slamming der Dier, an Géigespiller laanscht de embankment. Getill wéi en e Schrëtt an laang geplënnert ass, kéint hien laanscht d'Mier gekuckelt sinn, wat um Buedem gaangen. D'Séil war disgustly eidel.
Si ass sech an der Stad am Mier geschloe gelooss, sou wéi hien de Schulter auswier war. Ech hunn Musek héieren, sinn ech op déi al Quadrat gaang.
An der Mëtt op de SPeë hunn an hirem Szen leiwend op seng Mëtt konzentréiert. Véier Meedercher am schwaarzen gespillt. Kläert se an den Himmel coled gekillte ginn, huet de Saxo se mat all säi Kapp gehal.
Nadia souz, gestiermt. D'Aschenikskëschte ware wichteg, an d'Musedies hunn déi ganz Biller déi ganz Biller verursaacht. Hei huet se mëttelalterlech Dänzer op dësem Quadrat agefouert, hei ass de Bësch Reen, an duerno - eng kal Schnéi Wüst ...
Musek huet ëmmer op Nadia magesch gehandelt. Am Kapp geläscht.
Et ass noutwendeg fir ze scheedecken, si huet geduecht. D'Liewen ass sou schéin datt hien absolut kee Grond et op Trugan ze verbréngen an d'Bezéiungen erauszefannen.
Dee Jong bei der Inskriptioun um T-Shirt gouf vergaangen: "Bleift roueg. Gléck ass méiglech. "
Dat ass et, ass Nadia gaang. Gléck ass méiglech. Et ass nëmmen noutwendeg ze handelen.
Nom Concert ass si zréck an den Hotel ëmbruecht. Entscheedung ass gemaach. Si annoncéiert säin Haus nodeems hien zréckkënnt. Firwat verdënnt d'nächst Skandal déi lescht Deeg vum Rescht?
Um Wee zréck, Mishke ass schlecht am Fliger ginn. Hien huet ni krank, huet näischt iwwer eppes beschwéiert, an dann sëtzt et ongewéinlech blass, mat Tropfen vu Schweess op sengem Gesiicht.
Moies ass den Dokter gaang. Dann an en anert. Rent Analysen, eng Ëmfro gemaach. Dräi Deeg ware duerch Dokteren gekräizt an d'Nadia iwwer hir Entscheedung vergiess. D'Mishkin huet hatt guer net gär.
An op der véierter no der Arrivée, dem Dokter Day huet d'Diagnos gestoppt. An Prognosen. Aus der Stäerkt vun zwee Méint. Inoperabel. Näischt kann net, an net probéieren. Verléieren Zäit a Kraaft. Waart. Anästhesiks wäert prick, natierlech. Dat ass alles wat mir kënnen.
Hatt huet nach ëmmer weider, als probéiert hie misse weider mat all sengen Héichelen ze gesinn. Hierps, psychelen, Psychologen, Bicheroulaain ...
Si hunn all dës Kéier vill geschwat. Gefrot fir Verzeiung vuneneen. Si si sou no, esou gudd, esou Famill, wéi ni virdrun ... an huet net verstanen wéi se streiden sou schrecklech ... Firwat?
Nei engem Mount an alt Halecht vun der Krankheet ass e Stroum an dënnft fir net ergonnabelen, gestuerwen, déi gestuerwen huet, laang.
Nadia huet him ni iwwer d'Entscheedung gesot datt de Rapalol den Owend gedauert huet. Am Kierfecht, si huet datselwecht widderholl: "Wat Gléck dat ech him net gesot hunn."
Elo geet hatt net an Italien. An absolut schlussendlech net den Toun vum Clarinet.