Den Andrei Merzlikin - iwwer firwat Dir an de Make-Filmer iwwer de Krich musst kucken

"Kann ee vun de schéinsten Méint am Joer sinn. Sonn waarm Deeg, alles ronderëm ass iwwerflësseg mat helle Faarwen, an d'Fréijoer ass och an Ärer Séil. Opgepasst: Am Mee, d'Leit hu bal keng frësch Gesiichter. Wéi wann alles an e puer glécklech ass, waart op e Wonner. Ech mengen dëse Mount huet et vill a geschitt. De gréissten Wonner ass an eisem super Land am Mee 1945 geschitt. Zënter der Stadhëldo ginn ech dee leschte Wanterzenten mam Dag ass verbonne mat dem ganzen Dag, militäresch Lidder, kombuer an der Këscht vu Veteranen an den Owesiessen. Mäin Baff, de Payvelroossist, an deem huet hien schwéier schwéier schwéier duerchsabilionéiert. Dofir soen houfreg datt eis Famill zu enger flotter Evalbergscheid huet. Mir hunn eng Traditioun: Um 9. Mee hunn an ech kommen bei Är Fra ët an eis Kanner zum Gomork-Park. Veteranen sammelen do, an all Kéier wann d'Tréinen an d'Ae kommen wann Dir alles gesinn. Wéi brauche mir eis, wann ech an eis Opmierksamkeet bei eiser Freed! An, iwwregens schwätze mir iwwer de Geescht - hei ass een deen d'Séil wierklech ass! A wéi sinn eis Kanner frou! Si si frou sou wéi dat, vun engem Sënn vun der Vakanz. An ech soen all Merci, deen Äre Liewen a Schicksal huet fir eis dës Geleeënheet ze këmmeren. Mir kafen ëmmer Blummen a gitt hinnen op eis Veteranen mat de Wierder vun der Dankbarkeet. Ech mengen sou vill maachen dat. Dir wësst, a menger Filmographie ginn et Filmer iwwer de Krich, awer ech hunn d'Molerei "Brest Fortfuerheet" geruff "op d'Tiefen vu menger Séil. An hatt ze läschen, hunn ech onreal Sensatiounen erlieft - wéi wa wierklech op der Zäit plangt. Mir waren och keng Akteuren, awer Verteideger vun hiren Heembesuter hunn. D'Deeg vun der Aarbecht op dësem Film wäert fir ëmmer a mengem Erënnerung bleiwen. Wann meng Kanner iwwerwéng, da wäert ech all dës Foto weisen an aneren - hir Liessen, "een huet fir hir al Männer gäeren gefouert." "Eng al Männer goër." D'Kanner musse wëssen, wat se dëst gehéiert, datt den Tomay de Promai war, bal dës Welt geläscht, bal Déi eng ganz Ferod gelongen, bal dës Welt gëtt ze lamme. Op dësen Dag Gitt et op d'Natur, wou mir d'Vakanz freidelen. An den Owend kucken mir de Salut an Äre Liiblingsfilm iwwer de Krich. Erënneren. "