Jidderee vun eis op d'mannst eemol am Liewen war en Tourist. De Schugel sammelt, falene mir onrampbar Plazen, am Kapp, accesss, Gesank fir d'Liewen.
Normalerweis besichen an doheem hunn eis anescht behuelen. D'Haus erstellt eng Illusioun (de Schwéierpunkt op dëst Wuert) vun der Fräiheet an Éiwegkeet vun allem wat eis ëmginn. "Wat soll ech haut an den Keremlin goen, wann muer an muer net iergendwou goen!".
Alles méi vill méi wichteg kleng Virmëttelhalt, Aarbecht am Moien hannendrun huet hien am Owend zesumme mat. An de Rescht wäert Zäit hunn - Dir wësst nenn net am Liicht vum Mierdot, wat dëst Mier net d'Jore gesinn. "Lokal Awunner" behuelen dacks wéi wann hiert Liewen onendlech ass.
Wat maachen Touristen zu dësem Moment? Si sinn zwaritiv Sportsäck, gfält bedeitendstweis mat allen Androck setzen. A wéi soss, well et ass geschwënn doheem, an sou vill ass ëmmer onpräzend, unerkannt an onberéiert. Zugéneiden net déi lescht Roll, déi d'Zäit op eiser Rendez-Afloss op d'Zëmmer limitéiert ass.
Am Beispill vun "Touristen" an "lokal Awunner" Mir gesinn zwee absolut verschidde Verhalensmodeller inherent an de Leit am Alldag. Wéi eng ass méi schlau a praktesch, fir Iech ze léisen.
D'Kramlin an d'Mier - déi éischt Saach, déi an de Kapp koum, an hirer Plaz sinn, an hirer eenzeger flait sinn, da kéint all eis flaïstesch Dagiatiounen kommen "" "Léiert op de Plaatz:" "Léiert op de Plaatz" ze spillen, "" "Leider" Fannert " An. Si kënne bleiwen op der Lëscht "net opgehuewe", just well mir net hir wäertvoll Opmierksamkeet op si bezuelen. Mir erënnere mech dacks datt mir gebuer sinn net nëmmen ze goen fir op d'Aarbecht ze goen - nëmmen wann d'Aarbechte eis dreemen ass.
An wéi effektiv nëtzlech Gewunnechten an Ärem Liewen aféieren, liest hei.