Эртең менен жана кечинде STOW-NONE режиминде, биз бул фильмдерди көрөбүз. Аларды эстеп, сүрөтчүлөр. Бирок, ар дайым, искусстводо (жана телекөрсөтүүлөр, сиз макул эмессизби?) Бул маанилүү эмес, бирок кандайча маанилүү. Жада калса, «кичине кичирээк, ооба», - деди Владимир Ульянов-Ленин: «Жашообуздун унутулгус директору» айтты.
Мен бул кинону күттүм, ошондуктан мен аны жолуктурууну кааладым. Ал "Вячеслав күнөөсүз. Талант жана 33 бактысы. " Ооба, Вячеслав жөнүндө бейкүнөө, сонун орус актер, мындай кең пейил жан жана мындай таланттуу. Алардын көрүнүштөрүндө ар түрдүү, көңүл ачуулар, көздүн кайгысы. Акылдуу актер, Билүүчү. Кайрылуу чынында эле, ал комедияларда ойногонуна карабастан. Чеховский - жана бул көп түшүндүрүлөт. Мен жубайым Нина Гляевди, ошондой эле, аны менен таанышып, аны менен бир тилде сүйлөгөн бир тилде аны менен бир тилде сүйлөгөн, аны менен бир тилдерде сүйлөгөн эмес, мен аны менен бирден түшүнгөн эмес, мен аны менен бир адам сүрөтчүсү.
Бул жерде фильм, көптөн күткөн. Бирок анын сценарийи: балалык - жаштар - изилдөө - "Сыноо" чеберчилиги - Мат - Эфремов - Нике (Гогол эмес) - "Оюнчулар XXI" (Gogol) - Оорулуу - Ampution ... Ошентип, дагы эмне кылуу керек? Ооба, ооба, туугандары жана жакындары менен сүйлөшөлү. Мейли: бул жерде бейкүнөө бейкүнөөсү, бул жерде нина Гляева сонун, неберелерде сонун. Ошентсе да бир нерсе жок. Эмне? Кимге! Сергей Журассиц, албетте, улуу сүрөтчүнүн эстеген башка кесиптештери. Ошондой эле сиз Юрассиксиз!
Чындыгында, бул сценарийдин ар бир жагында, жанды, чын ыкластуулукту, мазмунду, сылык-сыпаа болуп, өзгөчө бир адам жөнүндө укмуштуудай фильмди көрсөтүүгө болот. Бул адам үчүн бул адамды сүйүшү керек же жок дегенде түшүнүүгө аракет кылыңыз. Бирок жок, баары унаанын астында, бардыгы кене үчүн. Акмактар, ырды бузуп салды.
Жана бул уникалдуулук бир жакка кетти ... Эгер алар эч нерсе башталбаса жакшы болмок.
Бирок эми жакында эле бир эле каналда таптакыр башка окуя
Жана башка сүрөт - Леонид Харитонов жөнүндө документалдуу. Бүт өлкө андан жинди болуп калганда, бул абдан Иван Бровкин. Эсиңизде болсун, "Москва көз жашына ишенбейт"? "Сиздин фамилияңыз кандай?" "Мейли, менин фамилиям сизге эч нерсе айтпайт ... Смокуновский." - "О, мына, Харон !!!".
Ал, Харитонов, эң реалдуу, машинадан чыгып келе жаткан адам ...
Андан кийин театр ошол эле, ошол эле Эфремов жана ролдор болгон жок. Жана көпчүлүк орус оорусу. Жана үч сокку. Жана 57 жашка чейинки өлүм.
Бирок бул жерде жөнөкөй документалдык (ал сөзтүктүн айтымында, алар азыр айтылгандай), ал эми кандайдыр бир комментарийлер, кезексиз, бирок ушул кайгылуу жана бактылуу жашоону көрсөттү окшойт. Аягында мындай оору ...
Ошентип, Харитон менен башка адамдарды тартуу жөнүндө эмне айтууга болот? Булар, күнөөсүз жөнүндө эмне айтууга болот ... Эми алар алар жөнүндө сүйлөшүшөт. Чынында эле, эсиңде болсун: "Бул жерде эмне кылып жатасың? Кинотеатр буга чейин аяктаган ... "Ал аяктады, ооба. Бирок мен ишенем, ал дагы көп болот. Ошол жаңы адамдар муну жасашат, биз баарыбыздын бардыгыбызды чогултуп, күлүшөт жана төлөшөт. Жана сонун сүрөтчүнүн эсиңизде болсун. Кене үчүн эмес.