Юлия Плаксина: «Жеңімпаз - әндері ән айтады!»

Anonim

- Джулия, жарыстан кейінгі көңіл-күй қалай?

- Жағымды, күйзеліс. Иықтардан жүктеме құлаған сияқты. (Күледі)

- сегізінші орынға артуы керек пе?

- Жоқ, мүлдем ренжімейді. Жеңімпаз - кімнің әндерін тыңдайтын адам! Мен Стас Сурис үшін өте қуаныштымын - менің досым, ол Алла Борисқызынан сыйақы алды.

- Енді, өзіңізге кішкене демалыңыз немесе бірнеше апта бұрын боялған ба?

- Мен маған екі күн демалдым: қазір ең қызықты нәрсе басталады - жоспарлау және нақты жұмысымыз! Келесі күні мен үшінші жарыс күнінде ән айтып, жаңа серпіліс аламын. Клип Байқау алдында Киевте алынып тасталды. Содан кейін біз келесі шығармаларды есте сақтамау үшін жазамыз, мүмкін болса, естіледі.

- Сіздің қызыңыз жақында бір жыл болды. Оларды олар урмалада болған кезде жіберіп алған шығар?

- Бұл қорқынышты болды. Мен оған бір жыл ала алмадым. Бірақ отбасы оның туған күніне қатысып, бәрі жақсы болды. Осы уақытта мен Юрмалада болдым, жарысқа дайындалдым. Мен қызым кішкентай, ал туған күннің не екенін түсінбедім. Әйтсе де, бірінші жыл ата-аналар үшін маңызды. Бірақ мен фотосуреттер мен бейнелерді жібердім және олар барлық мүмкін жолмен консоллға тырыстым, өйткені мен қазіргі жағдайға қатты алаңдадым.

- Мүмкін оған Латвиядан көптеген сыйлықтар әкелген шығар?

- О, мен сөйлесуден қорқамын. (Күледі.) Мен ол жерге екі чемодан да келдім және үшеуі қалды!

- Сіз сізді теледидардан көрдіңіз бе?

- Иә. Ол ананы көргенін түсінеді. Біз күн сайын және Skype-ге және телефон арқылы өткіздік. Теледидарда ол мені тыңдайды, бұл анасы екенін айқайлайды. Мен өте қуаныштымын. Менің қызым қазір менің әжеммен бірге, ол оған дұрыс ақпарат береді: аналар жұмыс істейді, анам жақсы. Менің балам бәрін түсінеді, біз онымен көп жиналып, біз онымен барлық түрлерде сөйлескен кезде қуанады. Әрине, мен аздап демалғым келеді, бірақ мен жұмыстың мұрағаты екенін түсінемін. Ешқандай жағдайда оны салуға болмайды.

Ары қарай оқу