કંપનીએ પહેલેથી જ આ હકીકતનો ઉપયોગ કરવામાં સફળ રહી છે કે શારીરિક દંડને હિંસા માનવામાં આવે છે અને નિંદાને પાત્ર છે. જો કે, મનોવૈજ્ઞાનિકો કહે છે કે, હિંસા એકલા સ્લેપ અને ફેલો સુધી મર્યાદિત નથી. તેની પાસે અન્ય, ઓછા નોંધપાત્ર સ્વરૂપો છે.
તેથી, નિષ્ણાતો દાવો કરે છે કે માતાપિતાનું રડક પોપ પર સ્લેપ કરતાં ઓછામાં ઓછું તાણ એક બાળક લાવે છે. બાળકોના માનસને વિનાશક બંને પ્રકારની સજા.
હિંસાના નકારાત્મક પરિણામોમાં - માનસિક અને શારીરિક વિકાસમાં વિલંબ. બાળકને વારંવાર સજા કરવામાં આવે છે તે જોડાણોના નિર્માણ માટે મિકેનિઝમ દ્વારા વિક્ષેપિત થાય છે. તે તેના માતાપિતા સાથે 100% પર વિશ્વાસ પણ કરી શકતો નથી.
બાળક, પુખ્તોની પ્રતિક્રિયા દ્વારા દમન કરે છે, ડાયરીમાં "ડબલ" દ્વારા થતા કૌભાંડ પછી વધુ સારું શીખવાનું શરૂ કરતું નથી. તેનાથી વિપરીત, તેની જ્ઞાનાત્મક ક્ષમતાઓ થોડા સમય માટે બગડે છે, કારણ કે તે ખરાબ મૂલ્યાંકન મેળવવા માટે ફરીથી જોખમો કરે છે.
જેમ જોઈ શકાય તેમ, હિંસાના અભિવ્યક્તિઓ બાળકના "સુધારણા" તરફ દોરી જતા નથી, અને કુટુંબને દુષ્ટ વર્તુળમાં ચલાવે છે. બાળકો તેમના માતાપિતાથી ડરવાનું શરૂ કરે છે અને પ્રતિબંધોને ટાળવા માટે તેમની સાથે જૂઠું બોલે છે.
તેથી, પુખ્ત વયના લોકો તેમની લાગણીઓ પર અંકુશમાં સુધારો કરવા માટે કામ કરે છે, અને વર્તન અને પ્રદર્શનમાં બાળ સમસ્યાઓ શાંત થઈ શકે છે, જો જરૂરી હોય તો શિક્ષકો, મનોવૈજ્ઞાનિકો અને ડોકટરો તરફ વળશે.