Parecía que a era dos grandes descubrimentos pasaron moito tempo, pero unha xira noruega en negra Heyerdal demostrou o contrario. O máis sorprendente que todos os seus logros caeron nun momento moi recente: por exemplo, a famosa natación na balsa "Kon-Tika" tivo lugar un pouco máis de medio século atrás.
Por suposto, a natación no "Con-Tika" non puido quedar sen un kinema. Pero a película nomeado ao Oscar e ao Globo de Ouro non levou un único premio ... As baleas xigantes foron axudados, loitando con tiburóns, a batalla pola vida no medio - en xeral, os atributos de cine de Hollywood non funcionou. Os críticos aseguraron que esta é unha historia sobre o nobre aventurismo, e a audiencia non os cría. Como foi realmente realmente posible e podería a película do Tour Heyerdala logrou transferir?
As ideas de grandes realizacións non caen do teito. Está claro que é imposible abrir América por segunda vez. Necesita un pensamento único, e noruego o ten. A principal adiviñada, inspirada a el, era probar un alto nivel de cultura dos pobos que os europeos eran considerados primitivos. E conseguiu iso, pero que funciona! A súa vida é realmente digna da película, e non unha.
E todo comezou bastante prosa, na pequena cidade noruega de Larvik. Hai unha moza xira. O seu pai era cervecero, e a nai camiñaba un fan de ensinanzas de Darwin. Traballou no Museo de Antropoloxía e quizais era a súa influencia que tiña interese no estudo do mundo. Por certo, en Larvik, a vida de noruego estaba tranquilo. Preto da cidade había unha bahía da igrexa, que gozaba da mala gloria. Os nenos urbanos non perderon o caso para nadar nel para gozar dos valentes. Pero a verdadeira postura merecía aquel que corre ao longo do brote húmido estreito, o que levou ao baño. A xira de dez anos de idade superou a metade, cando de súpeto había equilibrio. E aquí descubriuse que o neno non podía nadar! Amigos no estupor vixiou, mentres pateaba as mans sobre a auga, ata que un deles arroxoulle unha chaqueta de vida. A historia dadeou a un neno do auga. A xira nunca aprendeu a nadar.
Tour Heyerdal cometeu lendario nadando na balsa "Kon-Tika"
Foto: ru.wikipedia.org.
Na familia, tampouco era de forma segura. O pai aínda era un paseo, e a nai, a charter tiráuno da súa amante cama, pasou á sala de sementada e dedicou toda a forza á súa educación. E tomou o caso cun celo especial. Cada hora, cada minuto do neno foi pintado. Afortunadamente, o neno era e xente próxima - por exemplo, o ermitaño de Ula levouno ás montañas, onde contou sobre aves e plantas ... En xeral, o seu destino foi predeterminado - por suposto, a Facultade de Zooloxía en Oslo! O mozo chegou alí en 1933.
Paraíso nun halario
A vida do novo estudante torcido. Pero o corpamento sobre os libros resultou ser aburrido. Quería realizar realizacións reais, si rapidamente! E por iso necesitaba un compañeiro rápido. De algunha maneira á noite á noite viu a ela - Liv Kusheron-Torp. Un estudante da facultade económica era unha beleza. Os fanáticos correron as multitudes detrás dela, pero foi ela quen elixiu unha xira tímida e inmediatamente tomou a súa primeira conquista. Tivo a sorte de que Liv inmediatamente notou a un alto deportivo. En primeiro lugar, eles, por suposto, por decenings argumentaron sobre a influencia destrutiva da civilización por persoa, pero todo o feito de que nunha hora de citas a xira ofrecéronlle a flotar con el a unha illa deshabitada. No Nadal, en 1936, os mozos casáronse, reuníronse maletas e vertíronse nunha viaxe de voda ao bordo do mundo.
Elixiron a Illa Fatu-Hiva, a máis meridional das Illas do Marqués, que forman parte da Polinesia Francesa. Estaba bebiendo auga e, ao mesmo tempo, a perna dun home branco non foi. Idyll durou un ano: Liv e Tour correron espidos en torno ás súas chozas, comeu bananas, bañadas en fervenzas de montaña, fotografadas - en xeral, comportáronse como todas as persoas normais de vacacións. Pero pronto os recén casados nos seus pés apareceron feridas podres de mordeduras de mosquitos, comezou a febre. Cando se escoitou o son do barco que se achega á illa do buque, Heyerdala volveu a casa. Excursión ao paraíso finalizado en deplorable.
Comezou a vida habitual. En nove meses, Liv e Tour naceron primoxénico - a xira junior. No mesmo ano, o primeiro libro do viaxeiro "en busca do paraíso", a crítica reuníronse linegas. A xira foi endurecida máis, comezou a entregar, estalou en Liv e só tolo do aburrimento. Pero de súpeto descubriu que hai pinturas de rocha en Canadá, que toman a atención. Liv foi feliz, escribiu a súa nai: "O último ano foi tan difícil! Agora saímos deste, temos novas aventuras por diante. "
Graffiti en homenaxe a Tour Heyerdal
Foto: Instagram.com/romvesen.as.
Pero o problema non iría a ningún sitio. As imaxes dos mozos viron, pero sobre esta alegría de estadía en Canadá rematou. Heyerdalam non é por que e non había lugar para vivir, e Liv, mentres tanto, estaba esperando o segundo fillo. A xira foi capaz de obter só un traballador na fábrica para a fundición de chumbo, e un mes despois eu non podía estar de pé de novo e só fuxiu de miña muller e un fillo pequeno en Nova York. Acaba de comezar a Segunda Guerra Mundial, e decidiu que era moito máis interesante para as preocupacións do fogar. A xira, por suposto, quería ir inmediatamente á fronte, pero durante varios anos tiven que estudar nun radar. Só ao final das hostilidades Heyerdal foi enviado á provincia noruega xa liberada polos aliados e quedou impresionado coa vista das casas queimadas e a poboación de fame. Fíxose un pacifista convencido. Con Liv, case non se comunicou nese momento e volveu, descubriu que apoiou aos conquistadores. O divorcio era inevitable.
Un caso de vida
E, finalmente, a lendaria viaxe ao "Con-Tika"! En 1937, a xira destacou a hipótese de que as illas de Polinesia foron poboadas polas persoas de América do Sur. Pero ela tivo que probalo. Nun principio, dirixiuse a alí para emerxar a situación. Aprendeu que os antepasados dos polinesios saíron do océano, así como o feito de que o seu deus chamábase Tiki, así como o lendario líder dos habitantes de América do Sur. Non obstante, os feitos recollidos entraron nunha contradición cun argumento indiscutible: os pobos antigos non podían torcer o océano nas balsas. Foi considerado un axioma e a súa xira e cuestionou. El quitou a nadouno nunha balsa de madeira! Ningún dos científicos cría na idea, especialmente o seu famoso antropólogo Herbert Spinden criticoulle. El aconsellou a xira para levar a cabo unha idea tola. Tales sorrisos de investigación Heyerdal coñeceu a calquera que lle contou sobre eles. Entón, Liv con fillos foi apresado en Noruega, eo propio viaxeiro estaba a buscar fondos para organizar unha expedición. Quería callar para o cinto de todos os que non o creen. Pero en busca de financiamento levou case dez anos. De súpeto, o diñeiro veu do goberno a Perú, que atraeu a idea de que a Polinesia resolveu os seus antepasados.
O 27 de abril de 1947, unha multitude reuníase no porto da cidade peruana de Cagliao, pero, ao ver a balsa na costa, todos entraron en risa. "Madness!" - gritaron. Tour sobre o inglés roto intentou transmitir ao público que quere alcanzar a Polinesia. Todo o mundo considerou un extraordinario intento de suicidio. O embaixador estadounidense desbloqueou a valentía así: "Os teus pais están moi molestos, aprendendo que morreu!" Pero a confianza da xira foi transmitida ao equipo. Gustaba repetir: "Estivemos claro nese momento só unha cousa: se a balsa se desmorona da costa, todos nadarán en Polinesia no rexistro, pero non volverán regresar".
Película "Kon-Tika" (2012)
Foto: Marco da película
A mañá seguinte "Kon-Tika" declarou gradualmente detrás do horizonte. Suponse que en tres meses achegaríase ás illas de Polinesia ... O matrimonio da xira rachado nas costuras, o diñeiro pasou moito, agás esta empresa tola, non tiña nada e cría. Santos cría nela!
Os días de semana océano comezaron. Os viaxeiros durmían en colchóns de palla na cuberta. A auga nos costumes antigos mantívose en barrís de bambú e comía peixes. "Lavar-lo no océano asustado - a auga está tan sucia", recordou a xira. Desde o entretemento na balsa, houbo guitarra, papagaio, vodka e libros. O tipo máis exótico de lecer foi a caza de tiburóns. As regras do xogo foron as seguintes: Calma tanto os depredadores como sexa posible, arrastralos a bordo e non deixalos agarrarse aos pés. Como resultado, case cada hora un dos tiburóns chegou á vida e comezou a agarrar todo ao redor. Fluxo sen sairo de adrenalina! O equipo en todo escoitou o capitán. Aínda así, acepta a aventura, a xente só podía con unha gran confianza. Incluso intentaron non notar que estaba nadando, mantendo o bordo da raíz.
O 7 de agosto de 1947, en tres meses e dez días despois do inicio da expedición, Kon-Tika estaba sentado no arrecife da costa de Polinesia. O 27 de agosto, Heyerdal entrou en contacto coa radio Radio Amateur Amateur e pediulle que transmita ao Dr. Spinden: "Comprobou a posibilidade de realizar a natación prehistórica en Perú - Oceanía. Considero que a balz balz é a máis fiable de todos os vehículos primitivos. " Heyerdal gañou.
"Con-Tika" presentouno cunha nova vida. O libro escrito por el foi traducido por setenta idiomas, eo documental filmado por eles recibiu Oscar. Heyerdal converteuse no viaxeiro máis popular do mundo. Desafortunadamente, Liv xa non era necesario: os cónxuxes se divorciaron. Quizais o seu papel foi interpretado por Ivonn Dedekam-Simonsen, co que o viaxeiro coñeceu un pouco antes e sobre o que se casou rápidamente. Ivonn acompañou ao seu marido en todas as expedicións, xuntos foron á illa de Pascua e tratando de ser inseparable. Parecía atopar a muller perfecta, pero conseguiu cambiala. Ivonne sufriu. Ela amaba a este noruego.
De Rusia con amor
Con dificultade, o apelido Heyerdal pronunciado en Rusia é descoñecido. Khrushchev adoraba as súas ideas e constantemente ía como agasallo a un caviar negro, eo libro do navegador estaba no andel de cada estudante. A xira foi frecuente de conferencias etnolóxicas na URSS, e ninguén quedou sorprendido cando quería tomar a bordo do satélite ruso. Fate sorriu Yuri Senkevich. Ao principio, case se desmayó da emoción, pero rápidamente decatouse de que esta é unha sorte real - amizade con Heyerdal permitiulle levar por trinta anos tomar a cátedra do popular programa popular "Finewife Club".
A primeira vez que Senkevich acompañou a xira en 1969. Naquela época, Heyerdal interesouse por vagabar a historia do antigo Exipto e de novo nos seus estudos recorreu ao método xa probado. O barco dun papiro chamado "ra" foi construído en debuxos de tumbas egipcias, xusto ao estallido das pirámides. Apenas podes comparalo con Kon-Tika. Agora Heyerdal era unha estrela, eo diñeiro non era atopar un problema. Pero a primeira natación fallou: ambas as pastillas de dirección romperon, e Papirus deu a fluxo. Poucos días máis tarde atopáronse nunha balsa inflável. É bo que ninguén sufrise. Por suposto, o noruego non se calmaba. E o ano non foi ao mar nun parente máis perfecto de "Ra". O segundo intento foi coroado co triunfo, pero de novo converteuse nun divorcio precursor. IvonN foi casado por unha xira por vinte anos, pero xa non podía poñerse con traizón. Pense só, mesmo na voda do fillo máis vello, dirixiu a súa amante!
Última muller viaxeiro Jacqueline Bir
Foto: en.wikipedia.org.
As viaxes sempre foron máis importantes para el. A próxima fazaña de Heyerdal estaba nadando sobre "Tigris". Esta vez pensou que demostrar como se contactaron cos residentes de Meternrech co resto do mundo con barco de cana. Logo de catro meses de natación, a xira esperaba unha desagradable sorpresa. O barco foi negado a entrada á área de auga do Mar Vermello, porque os vasos militares derrotaron aquí. Heyerdal saíu de si mesmo e configurou "Tigris" no sinal
protesta.
Non foi máis ao mar, pero continuou a participar en expedicións baseadas no solo. A principios dos anos noventa, a primeira suposición de que as pirámides da Universidade Estatal de Teinery-Fe son estruturas de culto, en lugar de pedras aleatorias. Entón, no canar, atopou un edificio construído tanto como no século XV. Si, e a vida persoal vencer a tecla. Xa era setenta e sete, cando Heyerdal casouse por terceira vez na antiga Miss France, Jacqueline Bir, que parece ser o último amor real do noruego. Finalmente foi arrefriado. A muller estivo sempre alí, os nenos crearon contacto co seu pai e o neto Wolve pasou os seus pasos e en 2006 repetiu o éxito de nadar no "Con-Tika", probando que non era só boa sorte.
Os noruegos honran a memoria do compatriota. En Oslo, o seu museo está situado, as principais exposicións das que son a balsa "Kon-Tika" eo ferrocarril papiral "RA-2", así como unha estatua xigante da illa de Pascua. Pero moitos críticos argumentan que Heyerdal fíxose famoso por descubrimentos científicos, pero polo feito de que logrou presentar a ciencia como unha novela emocionante.
Morreu na primavera de 2001. O científico morreu dun tumor cerebral rodeado de familiares. E parece que só podería parar as súas aventuras. Toda a súa vida participou na investigación mundial, ea vida habitual estaba no segundo plan. Quizais fose isto que as primeiras esposas non o soportaron, e isto salvou o seu terceiro matrimonio: a saúde xa non estaba permitida deixar a xira por moito tempo.
Gustaba repetir: "Non podo considerar a xente que nos viviu milenio, por baixo de si mesmo, e eu vou afrontar cando eu vou a ignorar por eles. Teño o pracer de facer clic no nariz dos científicos das superestrellas. " Jacqueline alcanzou o personaxe do seu marido. Como dixo: "Quero estar contigo ata o final e está listo para sacrificar todo, excepto que as miñas ideas". Ela cría que a atracción da xira a todo novo, incluíndo mulleres, finalmente pasou. El fixo unha selección.