- Leu os libros de Akunin antes de traballar na película? Como se sente sobre o xénero espía?
- Ao xénero é un excelente xénero excelente. Especialmente se o autor é tomado por el como Akunin. A "novela espía" foi escrita con habilidade, famosa, cun excelente sentido do humor. Eu devoráronte nunha ou dúas noites, non me acordo exactamente, entón conseguín o resto das novelas de Fandorin e tragoulles un por un cun apetito. Este é un xénero fresco de comida: os ingredientes son de alta calidade e cociñados con habilidade.
- Os membros da tripulación da película din que no sitio que todos mantivo un libro con vostede, constantemente mirou para ela, re-ler ...
- Para min, isto está na orde das cousas. Normalmente, no medio do tiroteo ou máis preto do final, publico o guión, como o coñezo e a. Por ese tempo, a miña propia obra xa estaba na miña cabeza - me afunto co director. Pero primeiro, cando xestionas un decreto, o libro axuda moito. Lion Abramovich Dodin, o meu profesor, sempre pide aos artistas a ler e reler a novela pola que facemos o rendemento. E non só durante os ensaios, pero máis tarde, cando a actuación vive a súa vida. Deixe-lo lelo por 150 veces, definitivamente vai atopar algo novo. Entón foi con Akunin.
Moscova na imaxe recoñecible, pero nalgúns lugares aínda é irreal, o que engade un "espía" de Akuninsky Colorite.
- Fyodor Bondarchuk viaxou a Akunin para falar sobre o seu papel. E non se comunicaches co escritor?
- Non me atrevo, limitouse a comunicarse co seu libro, si nisto e non había necesidade, porque o meu Dorin non é como na novela, hai outro tipo alí. Pola contra, Dorin na película é Dorin do romano Akunin, como viu dirixido por Andrianov e xogou.
- Ten características comúns con Dorin?
- Dorin é tan legal que se empezo a enumerar as características xerais agora, verase de forma inmoda. Pero algo nel e de min, por suposto.
- Romance, por exemplo?
- Por exemplo, si. Para min, unha novela ben desenvolvida cunha moza, a súa trama é moito máis importante que o último capítulo. Alguén considera as miñas opinións arcaicas, pero parécenme normais.
"O meu Dorin non é como na novela".
- Que tal habilidades físicas? O teu heroe é perfectamente caixas.
- A escena da caixa na película non é tan grande, un minuto-dous, todo estará na versión de TV, probablemente máis. Antes de filmar, estaba comprometido no boxeo - primeiro en San Petersburgo cun adestrador, e despois en Moscova cos mozos que puideron a nosa loita, o seu drama e coreografía. Traballamos completamente a técnica de impacto, a boa produción do corpo, o movemento no anel. Pero este é un traballo profesional ordinario, a principal dificultade non estaba en boxeo. Antes de que o "espía" xoguei o cine psicolóxico, como regra, era drama e aquí - un cómic, un xénero completamente diferente, outra natureza, que foi necesaria para dominar e, polo tanto, foi difícil nos primeiros días de tiro. Lesha (Director Alexei Andrianov. - Ed.) Nun bo director tolo e ben feito ben feito, persistentemente buscou de todos os actores de precisión de xénero, e cando notou que nos arrastramos nos carrís psicolóxicos habituais, foi moi parado.
- O director describiu o xénero do "espía" como "cine cun cambio". Que cambio el, na túa opinión, significaba?
- As historias contadas nas arañas teñen as circunstancias propostas: a principios de 1941, a ameaza de guerra. Todo o mundo sabe sobre a preparación da operación alemá sobre a invasión do territorio da Unión Soviética. Pero estas circunstancias e con forma de eventos plausibles sitúanse no escenario de Moscova perfecto: as rúas das rúas, o palacio xigante dos soviéticos e outra beleza totalitaria do famoso plan xeral estalinista, realizado no ceo, marchando cultivos físicos, que decoración de bandeiras en todas partes. A irrealidade do mundo é enfatizada polo anacronismo evidente, que parece certo aquí. Calquera verdade: Hitler está falando co seu almirante no Skype AnteciVian, a cámara xigante Makhina está seguindo a Dorin, e el mesmo non é nada sobre a moda diso Tempo e refrescos en pantalóns, como Marlon Brando a película "En Porto". Este é o cambio.
- Pensas que o espectador todos estes "cambios" aceptados?
- "Spy" é unha película moi irónica, pero cunha seria actitude á historia. Non hai a menor ironía sobre a traxedia, que a Gran Guerra Patriótica converteuse en todo o país. Esta é unha película sobre as persoas para quen a honra, a coraxe, o amor non son palabras baleiras.
- Se non Dorin, quen dos heroes quere xogar?
- Oktyabrsky, é un tipo fresco. Os principais órganos principais, o NKVD arruinou e experimentou todos os seus horrores. Un home encantador, amantes e un amante das mulleres sabe moito sobre a vida fermosa e os restaurantes caros, un intelixente, irónico, pero ás veces, a pesar de todo o seu aparentemente cinismo. El, por suposto, sería interesante xogar, pero Fedor Bondarchuk tomou este papel, tiven que aceptar este papel. Fedor era moi fácil de traballar. É compañeiro atento, é interesante para el no marco e non aburrido para as escenas. Así como con Anne Charovskaya, Sergey Gazarov, Volodya Epifantsev, Vika Tolstoganova. Estes socios son sorte.
- Quen, de acordo cos teus sentimentos, ¿está deseñado esta película?
- Para todos. E en mozos espectadores que veñen ao cine, e nos seus pais que esperarán catro series na TV. Aquí miro, supoña que "artista", e quero ser o mesmo: amar tanto, así que Chuck Down, ten o mesmo orgullo (só para que non se converta en orgullo) e tamén ser amigo de conciencia. Espero que o noso "espía" fará que todos os que o ve, experimentan sentimentos similares.