Ler libros é unha forma de vivir fresco. A través da lectura, pode organizar un silencio protexido ou unha festa ruidosa cunha morea de persoas. Podes escapar da realidade circundante, escapar de ti mesmo - ou, pola contra, veña a ti mesmo. Podes atopar consellos útiles ou inútiles, pero moi tentadores de entretemento ... Principal: Non teñas medo de que a lectura é unha triste muttedor baixo os retratos barbudos de clásicos. ¡Non, é unha mente de rolos americanos! A columna do autor do experto na literatura, a crítica da fe Kopylov está dedicada non só á literatura moderna e aos escritores, senón tamén a ler como a forma de vivir é máis completa, máis brillante e máis diversa.
Soscy. Polozkova Vera. - m.: LiveBook, 2013
"SOSIAL" - un novo libro de poemas do poeta moderno, novo e moi provocativo de paso de fe - hoxe no 11 º lugar na parte superior das vendas na cualificación consumida de Moscú. Isto, direi, a figura. Especialmente para a poesía. Quen é a fe de Polozkova e por que é provocativa?
Fai cinco ou máis anos (na época do LJ-Boom) era un blogger moi famoso. Entón descubriuse que é poeta. Ata a data, ten 3 compilacións poéticas. O primeiro, "non baleiro", saíu cando tiña só uns 20 anos; Ao mesmo tempo, comezou a destacarse como liderando en eventos literarios, no escenario do teatro poético, nos clips e en xeral na vida cultural dos mozos. Fíxose moi rápidamente entendido que Vera Polozkova é o único poeta moderno coñecido (para aqueles, por suposto, que non está interesado en poesía en todo). Hoxe, actúa en concertos co grupo e le os seus poemas á música, con gran número de público.
E cal é a súa provocatividade e escandilidad? En realidade, en calquera cousa. Vera Polozkova é unha moza completamente común que vive na vida moderna que consume vocabulario moderno e cometendo todas as accións claras. Cunha diferenza global: é poeta. Polo tanto, os seus poemas son sobre o que todos pensan. Nos seus versos hai amor, sexo, alcohol, drogas, resentimento, soños, crecentes, pensamentos sobre o suicidio, viaxando a Goa ... todo é como depende. E a Scandaldade en torno a ela foi creada, sobre todo, a comunidade literaria, que a este día cre que ningunha fe de Polyozkova é un poeta, ela non cheira a palabra, unha sensación de gusto e non cheira, e hai unha reclamación ..
Seguramente a verdade?
Lemos unha nova colección "SOSIAL", que inclúe poemas de 2008 a 2013.
Esta cidade está só ocupada porque están intentando vender
Todos os boletos ao estadio, onde se celebran os sacramentos -
Todo o mundo ten máis medo de que de súpeto permaneza
Só só con eles; todo o mundo mira tan rápido
para durmir, conxelar, non observar o modo
Bañamos as mans nas súas fume, imos á desorde
o seu sangue, saliva e mangas, e divertímonos aquí, -
Esta é unha cidade-C-Hell e que moi ben, que se pode ver todo o seu
Desta cama onde mentamos
En versos de fe, un verniz é moi agudo a cuestión da idade - e non só porque os críticos intelixentes chamaron por moito tempo con antelación, senón porque ela mesma non podía afastarse deste tema. Aínda que xa non verá o envellecemento, será así unha moza; Aínda que non atopará alegría e orgullo na súa mocidade, non será Ace. E sen obesos. E ela quería crecer horrible!
Todo o mundo quere ensinar algo, como adultos -
Reflicte ben o suicidio
Como se as reflexións sobre o suicidio son sinónimas de madurez. É xeralmente inherente á facilidade de puntuación en xeral en como usa as palabras "morte" e "morrer".
hai moito tempo que estou aprendendo a morrer con facilidade,
o que está completamente perdido habilidade
Vive para recordar e orgullosamente, como se atopa no Zassda
Pero o autor - entón (atención) 26 anos ... Total. Ou - xa? O feito de que no heroe lírico está a suceder agora, descríbese bastante claramente: "Rehabilito o caos dunha pequena parte superior da parte superior". Verdadeiro e seguro: a restauración do mundo no caos significa a súa estruturación, o que significa só a madurez, a madurez, o desenvolvemento.
É bo pensar que os versos dos pulidos serán ... Despois: cando a fonte da fonte do autor calma, obsoleta, compensará. Mentres tanto, entón: RVANO, clip, con palabras curtas e mineros adversarios. Como na mocidade sempre.
En versos da fe dos sentimentos pulidos - moito, palabras - aínda máis. Ás veces están pouco relacionados entre si, confundidos. Vera Polozkova aínda segue a estar ao comezo do camiño de converterse - aínda que todo entenda todo: "Posición que teño escritor e Totskaya, vida estúpida". Nestes versos hai algo que se chama unha linda literaria literaria da "rugosidade do estilo". Algo como "Se aprende a separación, non é difícil ser capaz de ser fácil". Por suposto, é imposible: que é "fácil de entender a separación"? Pero mesmo os grandes poetas non están sen pecado estilístico, polo que non atoparán culpa en palabras.
A poesía da fe é notable para non erros cos seus propios, pero excelente atopa que un filólogo-afeccionado normal sería bico.
"Agardando as instrucións dos milagres" - sobre as igrexas dos crentes. "Teño a el, xa sabes, a infancia" - sobre a actitude cara a un home. "O vento fuma o teu cigarro máis rápido que ti" - Todos os fumadores saben o que estamos falando, pero ninguén máis pode chamar iso.
A cidade despois do verán está huddada,
frío como sete da mañá despois dunha festa.
Nada se está movendo, nin sequera fume;
Só paxaros flotan baixo o ceo como Caulks,
E Passerby ría Ferry, xa gris.
As aves como caunks son boas e fermosas. Estas tres palabras son como tres botóns, incluíndo a cidade de outono da imaxinación do lector como unha enorme cunca baixo o ceo.
Non obstante, mesmo sobre estes eloxios do paso hai unha resposta - e tamén moi en forma.
Por que todos os que nos apuntan
Dedos para sempre en saliva e graxa
Por que falan con calquera tema
Ademais dos temas máis presentes
Por que ningunha dor aínda non está xustificada por
Como escribiu exactamente sobre ela
Na nova colección hai poemas moi enteiros, listos, agradables, comprensibles, sen unha soa palabra innecesaria. Por exemplo, atoparemos aquí unha resposta peculiar á liña Akhmatovsky "Mellor para min para descargar o seu bebé e baixará do cincuenta dólar". A resposta do paso deste tipo: "Gustaríame que Tambov flash ..." Os moscovitas e os moscovitas (simples, o impacto) son familiares con este sentimento: estar nunha pequena cidade, sentir o seu encanto provincial e ata sinceramente soño: "Que? Leve a moverse aquí ... tranquilo, verde, sen fuss ... »Moscova, os asuntos de Moscova, as paixóns de Moscova, as dificultades e os irritantes aínda non se aclararon na alma, aínda causan un tremor. Si, ademais, "Panacea's" Boutique ", Panacea Pharmacety, que se mencionan no poema" Tambov "- traballo moi internamente e compositely completo.
alí bov,
e aquí non bov
Miña tarde casada, caendo
De singles dunha variedade de especies
De nós, armados aos dentes,
Mira, amor realmente feliz
Eu envexo, sen emitirme,
E quérote ambos
boa cidade, a miña calor
Mojito custa setenta rublos,
E a cola de trinta e cinco no cine
Delhi todo en media por dous ou tres
Taxi Driver desde o rastrexo vinte retorno
Toda a simplicidade e a claridade promete
E os campesiños toscos son tomados dos campos,
e a tupla de matrimonio non os sella
Boutique "Newow", Panacea Farmacia
quedaría fóra, viviría como un circle
na rúa soviética, preto do TSNA
Gustaríame que Tambov Bastardo
Soñou B con el a Znamensky Rexistro Office
saír de A vida non tiña prezo.
Non hai nada parecido, en xeral, os nenos
e de dous pisos todo, e pode ser,
O que vou chegar á primavera.
Hai miles e miles de mozos e mozos que dirán coa fe das palabras moi simples e banales, máis dunha vez repetidas.
Non me sinto dor.
Non sento nada.
Non coñecín por moito tempo que fago aquí
Pero ela e o poeta, non só unha pintura para usar. Hai algo para aqueles que non están interesados no sufrimento, a soidade e o crecemento. Hai sobre o amor: finalmente exitoso, acolledor, como unha pistola na palma e moi alta, no mellor sentido. Este poema chamado "máis verdade" é quizais hoxe que pode dar recén casados nunha viaxe de voda.
Que de súpeto ábrese a montaña Ridge,
Riprage, ben; Todos os argumentos, argumentaba e resultou ser máis verdade -
Requirido, coma se sempre.
Vostede é a zona onde se erguen palabras.
Vostede é a infancia que na escuridade chegou a cumprir:
Tweezka, cabina, cereixa prensada,
Falar, manka, herba de menta.
Estás, é indiscutible, suspalible e namorado,
E mira tan alegremente e asustado -
Como vivir nunha mirada onde tal jaspe,
ortiga, malaquita, liño de cucushkin.
Non sei como esta Directness
e a tenrura exacta que é asustado nos moayas
E eu evocalo na palma da túa man - ocultalos -
Paquetes, medos, estupidez, flores;
Hey! Cheiras a costa do río,
Sublunary, Summer, en Mozo BUTT;
Condicións, exames e prazos
Só tolos póñense uns a outros,
e somos catro mans avariciosas
Atopáronse liñas asignadas.