- Fekla, hoe lang hat de film de film nommen?
- allegear tegearre - in bytsje mear as in jier. Earst tochten wy oer wat wy soene dwaan, doe skeaten wy om sawat trije moannen, in oare in heale jier waard ynstalleare en de grafiken waarden makke.
- Hawwe jo meidien oan alles út it idee fan 'e film foardat jo in skript meitsje?
- Fansels, itselde ferhaal fan myn famylje. Wa, hoe net my? Ik wol net sizze dat alles ien die, fan begjin oant ein. Televyzje is in kommando-ambacht. Wy luts beide skripts, en direkteur, myn âlde kollega en prachtige sjef Ekaterina Zinovich wurke mei my. Mar oan 'e oare kant kin ik it noch skilje troch it projekt fan myn auteur, want hoe te praten en wat te sizzen - ik waard troch my bepaald.
- in protte moasten ride?
- De geografy fan filmjen wie frij grut. Wy hawwe ek besocht yn Frankryk en yn Italië, en yn Switserlân, en yn Amearika, en yn Turkije. Fan dy trije moannen fan filmjen, dy't ik sei, wie de mearderheid bûten Moskou. Wy behannele beide yn Ruslân, besocht ferskate plakken, ynklusyf de meast dôve doarpen. Gewoan weromroppen dat yn ien fan 'e films fan filmjen, sels de dyk wie net, en de lêste kilometer rûnen wy op heech gers rûnen.
- Binne der feiten dy't sels nij foar jo wiene? Miskien hawwe jo folslein ûnbekende ferhalen heard, fertelden troch jo talleaze sibben?
- It wie. De film waard besprutsen troch heul ferskillende karakters; D'r wiene ferhalen dy't ik heul wist, boppedat, d'r wiene wat dramatyske ôfleverings út it libben fan myn pake en heit. Bygelyks, emigraasje. Dit wie ik fansels bekend. Mar doe't ik bygelyks lês en sammele materialen, oer Peter Andreevich Tolstoj, de earste kolom, of oer de Algemiene Ware fan 1812 Alexander Ivanovich, dan learde ik dan in protte nije dingen. Unferwachte dingen fûnen krekt plak yn 'e tarieding fan' e film. Dat it wie mei neikommelingen fan Osterman-Tolstoj. Ien fan myn fiere Ingelske sibben fertelde my dat ik yn ien kear dat ik in boek publisearre, dy't minsken út Genève wurde reageare. Wy besochten om te sykjen, en letterlik troch de tillefoanmap fûn ien aristokratyske Switserske dame, se neamden har oan wa't wy wiene, en fûn dat se de neisiet fan ien fan 'e helden fan ús film wie. As resultaat omfette ús bioskoop in grut ynterview mei har, wêr't se fertelt oer har foarâlder. Sa dik is in enoarme famylje, waans fertsjintwurdigers oer de hiele wrâld binne. Ik wist altyd dat de neikommelingen altyd wisten dat de neikommelingen fan 'e suster fan Lion Tolstoj yn in dúdlike glêd libbet, mar ik haw noait mei har kommunisearre. En hjir fanwegen de film moete wy krekt, praat, oefene freonen, en ik naam in ynterview mei myn fiifjierrige suster.
Fekla mei mem Svetlana Mikhailovna Tolstojy oan 'e tentoanstelling oan' e eksposysje wijd oan it 90ste jubileum fan har heit, Nikita Iilië Tolstoj. Ta eare fan dit barren yn it museum op Pyatnitskaya, 12, opnij oanmakke syn kantoar. .
- Se sizze dat de namme fan 'e minske en syn woartels syn needlot definiearje. Tinke jo dat jo bestimming beynfloede wurdt it feit dat jo in relative binne fan 'e grutte skriuwer?
- wierskynlik beynfloede. It like my altyd dat it wichtichste is om te leaf te hawwen foar de famylje en respekt foar syn efternamme - it kaam my net sa folle troch de Leo Nikolayevich, mar troch myn heit en pake. D'r hawwe noait spesjale petearen west mei bynwurd fan Lev Nikolayevich, mar fan wat ik seach hoe't myn heit gedraacht; Ik seach hoe't hy ta syn heit heart, nei de foargeande generaasje begrepen ik in protte. Myn hâlding foar de famylje hat foarmen fan 'e learboeken fan literatuer foarme en net allinich wat soarte grutskens, dat ik in neiteam bin fan in grutte skriuwer. Elke twa jier wurde de kongrinsjes fan 'e neiteam fan Tolstoj hâlden hâlden yn it Casual Polyana. En wy binne allegear, en dit is mear as twahûndert minsken, ferienige troch wat soarte fan soarte, libbene hâlding foar elkoar. Kombineare yn 'e geast fan' e famylje. En sa wie it altyd. Nettsjinsteande it feit dat wy oer de hiele wrâld ferspraat binne, bleau Tolsty altyd tegearre en holpen inoar. En weromgean nei jo fraach ... wie fansels al de generaasjes fan dik tige wichtich om te wurden yn iets frjemd, om harsels te sjen as in persoan, en net allinich om te wêzen "de grutte oanwizings fan Lion Tolstoj." Ik herinner my it ferhaal fan syn omke Sergey Tolstoj, dy't yn syn heule libben yn Parys wennen, hy wie in prachtige man en in prachtige dokter. Ienris siet hy by it iten, en op 'e tafel foar him wie d'r in teken mei syn achternamme. Sittende yn 'e omkriten fan Frânske froulju: "Sorry, asjebleaft, en jo binne net in relative ..." en Sergey Mikhailovich wie al út te lizzen om te ferklearjen oan: "Ja, ik bin in famyljelid fan Lion Tolstoj;", Mar ynienen sy sei: "En jo binne gjin famyljelid fan 'e ferneamde Parisian Dokter, Mature Doctor?" En wat wie syn freugde! Hjirnei, it wie hy wie - de heul Parys Dr. Tolstoj. It is dúdlik dat de earste reaksje op ús altyd sil wêze: Binne jo gjin sibben fan Lion Tolstoo? Mar ik wol graach dat iets ek gie mei de folgjende rigel.
- Jo sels yn alle ynterviews stjerre dichtber fan skriuwenaktiviteiten, sizzende dat jo it noait sille dwaan. Dochs ympliseart it berop fan in sjoernalist noch in bepaalde skriuwer talint ...
- In protte Tolstoy hie in relaasje mei literatuer, en myn ferbining mei Philology, fansels, earst komt earst út myn âlders. Myn pake learde by de Filologyske Fakulteit, myn heit wie in akademikus en in heul grutte filolooch, en myn mem is heechlearaar en dokter fan wittenskip. Kommunikaasje mei in wurd op de ien of oare manier, heul dikke bewarre. Mar it liket my dat skriuwen in folle mear serieuze en ferantwurdlike besetting is. Om in skriuwer te wêzen, hoege jo net allinich om suggestjes net te foarmjen, wurden te foarmjen en de taal te besit. Jo moatte de ideeën hawwe wêr't jo de wrâld wolle ferklearje. Ik haw it noait opeaske. Ik bin dwaande mei sjoernalistyk mei grutte wille, folge troch wat kin ynteressant wêze foar myn harkers en sjoggers, en uterje gewoan de belangen fan 'e maatskippij as se fersterke. Ik tink net dat d'r wat spesjale missy moat wêze. Wat Lev Nikolayevich hat besit it geweldige kado fan God, en ik wol him net lykweardich wêze.
- Jo hawwe Tolstoj neamd, dy't dokter waard. En wat oare ungewoane beroppen gearkomme ûnder de neikommelingen fan Lev Nikolayevich?
- Fansels hawwe wy in soad sjoernalisten, skriuwers, Histoarisy. D'r binne artysten, d'r binne ferskate talintfolle fotografen, heul serieuze, wrâldklasse. D'r binne oanwizings, d'r is in prachtige Jazz-sjongeres Victoria Tolstaya, heul ferneamd yn Sweden. D'r binne bygelyks in poerbêste fisker, profesjoneel dwaande mei oseaanfiskjen. D'r binne yngenieurs, spesjalisten yn kompjûters. D'r binne grutte bedriuwslju en finansiers. D'r binne sels boeren! Tolstoy bleau altyd trouwens en natuer - en bygelyks yn Sweden binne d'r ferskate fan myn ienheden dy't dwaande binne mei lânbou, doch it noch mei súkses.
- Jo komme wierskynlik gjin problemen mei reizen oer de hiele wrâld. Jo kinne nei elk lân gean, en oeral sille jo sibben hawwe. Dy't sil wurde útnoege en sil moetsje.
- Yn 't algemien ja. (Laket.) En it wichtichste is dat dit privileezje net allinich in húshâlding is as it altyd in dak sil wêze oer jo holle en in sopplaat. As jo sibben hawwe yn dit lân, wurde jo oars begien om it te begripen. Jo kinne beheare, bygelyks Rome tegearre mei myn prachtige nicht, dat, lykas de Romein, en lit my de plakken sjen dy't fan 'e bernetiid hâldt, en dit is neat te ferlykjen. Ik kin itselde sizze oer myn sibben yn Parys as yn New York. Ik kom yn 'e famylje, ik kommunisearje mei har freonen - en dit jout my fansels in enoarme odds nei oare toeristen.
Fekla is dik by syn heit, Nikita Iilië Tolstoj. Foto: Persoanlike argyf.
- Witte jo wirklik al jo talleaze sibben op 'e nammen en stipe mei alle ferbining? Of bart dat heul nije minsken nei in gearkomste komme yn in dúdlik swimbad en ûnbekend minsken foar jo?
- D'r binne minsken dy't ik in lange tiid wit, en wy binne heul tichtby. En d'r is ien mei wa't ik foar it earst moetsje. Meast iepene bleau yn 'e grutte Sweedske ôfdieling fan ús famylje. D'r binne sawat twahûndert tsjok, en ik haw noch net bekend mei elkenien, mar de relaasje fan 'e sielen fynt it noch altyd. It meast opmerklike ding dat dizze Tolstovsky Kongressen binne, dy't foar tolve jier seis kear gie, joech fan de hân lizzende fruchten. Bygelyks, in jonge bûtenlânske generaasje fan dik, dat waard berne yn 'e 1980 -er jierren en 1990's, in traksje blykt in traksje te kommen nei Ruslân, Lês Lev Nikolayevich. Myn Italiaansk relatyf, dat is 20 jier âld, ynfierd Oxford nei de Russyske tûke. Doe't it resepsje om frege wurdt om út te lizzen, wêrom't it Italiaanske famke Russysk wol learje, nimt se in foto út, wêrtroch al ús enoarme famylje yn it Catuid Polyana is ôfbylde, en sei: "Dit is myn Russyske famylje, en Ik wol mei har Russysk prate. " Of bygelyks ien fan myn Sweedske neef, in prachtige aktrise dy't tagelyk wurke yn it Sweedske keninklik Royal, makke in toanielstik op 'e deiboeken fan Sopearen Sophia Andreeva Tolstoj yn Ruslân. En se wie heul wichtich hoe't syn famylje yn Ruslân soe wurdearje. En ik haw jo film net makke om te boasken, wat binne wy koel, mar gewoan om te dielen mei it publyk in goede ûnderfining. Miskien immen, sjoch nei dizze film, wol wat útfine en út syn famyljeskiednis. It is altyd goed, sels as jo sels wite en net heul noflike dingen. Sjoch nei de eagen fan hjoed nei it libben fan Tole Andreevich Tolstoj sjen, sjoch ik dat hy in akte makke, dy't fan it eachpunt fan hjoed, rjochtút sprekke, ferskriklik is. Mar ik wegerje dit relative net. Ik draach in spray mei de wapen, wêrop al syn hannelingen wurde finzen nommen, ynklusyf net it heulste.
- Njonken purnut hawwe jo wat oare reliken en famyljeswearden dy't thús wurde opslein, en net yn it museum?
- De famylje hat in soad oer. Mar de mearderheid fan 'e dingen binne dik yn musea - yn Moskou en yn Casual Polyana. Wy hienen famyljeportretten, guon lytse dingen - Caskes, foto's ... mar no is ús appartemint absoluut leech, om't wy ús heule sicht hawwe tawiisd op Pyatnitskaya, wêr't in tentoanstelling wijd oan 'e 90- It jubileum fan myn heit. Wy makken en ynrjochte, en skilderijen ferwidere út 'e muorren, en sjen litte ús thúskamling yn it museum.
- en de folsleine sammele wurken fan Tolstoj wurdt opslein?
"It wie eartiids, mar no haw ik it." Dit is oer it algemien in heul seldsume edysje mei in heul lytse edysje, oerset it Museum of Tolstoj fan Tolstoj yn in digitale uterlik, wat ik ek diel nim. De njoggentich folumes fan 'e komposysjes fan Lev Nikolayevich sille wurde digitalisearre mei frijwilligers yn it projekt "Alle Tolstoj yn ien klik".