- Sabina, binne jo tefreden mei jo libben?
- Heech!
- Jo karriêre foeget ta oan de oergeunst fan in protte. Hoe hawwe jo it slagge om yn 'e searje te kommen, dat it meast populêr is mei it ferneamde "bliuwe libje"?
- Mei de samples barde alles folslein per tafal. Ik besocht myn goede Moskou Kameraad te besykjen, seach in pear oeren nei it iten. Op dit stuit, Vyacheslav Yakovlev, dy't ien fan 'e produsinten wie fan' e searje "Sibearje", ried nei him. Hy hearde yn petear dat ik wenje en yn Amearika wenje en wurkje, en frege as ik myn hân net wol besykje yn in ynteressant projekt? Ik haw samples opnommen yn Moskou en stjoerde se nei Los Angeles. En ik waard goedkard. Fansels holp ik it feit noch altyd dat ik gjin Russyske aksint hie. Yn 'e searje spielje ik Israelysk, dus ik soe graach wolle, ik spile, ik spile op it casting, mar mei min Ingelsk soe ik it net hawwe trochjûn.
- Wêr komt sokke kennis fan 'e taal út?
- Yn 'e adolesinsje fan it jier wie ik dwaande mei it Ingelsk mei in learaar, en doe besocht ik mysels te behâlden om it nivo fan' e taal te behâlden. Yn it earste jier fan stúdzje yn Strasberg (Lee Strasberg Theatrysk Ynstitút. - Ed.) Ik hie dips yn begryp. Mar dit is al it wurk fan 'e praktyk. Ik lies in protte toanielstikken yn it Ingelsk, gie nei kursussen mei casting Direkteur, wêr't jo tekst jouwe foar samples en 10-15 minuten om it toaniel te tarieden en te spieljen. Ik set bewust yn in stressfolle, ongemak, sadat ik eangst moast en oerwinne. En ik wurkje oan 'e klam mei in aparte learaar. Dit is in folslein oar meganisme. Hoe opnij te learen om te praten.
- Wierskynlik, yn 'e Los Angeles Ynstitút, hawwe jo leard om wer te sprekken?
- jo kinne en sa om te sprekken. (Laket.) Ik, dat is bygelyks in heule lange tiid tocht dat de útdrukking "foar goede" foar iets goed "betsjuttet" - Ik oerset it letterlik. En it betsjut "foar altyd" of "mei de úteinen". En elke kear as ik in pear wiken flechte nei Moskou op 'e sjitterij, dan fregen de kollega-studinten my: "Geane jo mei de úteinen (" foar goede ")?" En ik, sjoen dat se myn fertrek betsjutte foar wat bliid, sei: "Ja, jongens! Ik bin op it sjitten! Alles is geweldich! " Elkenien mei my sa fermande! En ik tocht: Wat geastlike minsken binne dizze Amerikanen! (Laitsjen.) Trije kear die it! En se wiene sa ferrast doe't ik oer in pear wiken waard sjoen, mar ien of oare manier beleefd stil. Doe blaasde ik einlings ien fan myn kunde: "Wêrom tasein jo de heule tiid mei de einen fan gean - en sil net fuortgean?"
Koartlyn brochten Fate Sabina mei Michael Madsen. Se troffen op it sjitgebiet fan 'e tragosomedie "njoggende wolk". .
- Taalbarriêre wie it hurdste punt yn oanpassing oan Amerikaansk libben?
- Ik haw frij maklik oanpast. Ik haw in kosmopolitaan, ik reizge in protte fan in iere leeftyd, dus hie ik gjin rigide mentaliteit, dy't lestich wêze soe om te brekken.
- Hawwe jo net thús misse?
- Ik miste fansels! Foaral op âlders en freonen. Mar ik fleane faak frij genôch, dus alles is ien of oare manier ûnderhâlden.
- Sabina, as jo weromkomme nei de TV-searje, dan binne de barrens yn Sibearje útfold yn Sibearje, wêr't de Tungus Meteorite foel. Sjitten fûn plak yn Ruslân?
- Nee, wy waarden filme yn 'e lytse stêd Winnipeg, yn it noarden fan Kanada. De natuer is heul gelyk oan ús, mar om mar in pear oeren te fleanen fan Los Angeles. It wie de perfekte opsje.
- Hawwe jo Amerikaanske filmmakkers advisearre oer Russyske Nebaws en tradysjes?
- Wy wurken hiel goede artysten. Mar d'r is fansels wat subtylfunksjes dy't allinich in Russyske man kin fernimme. Yn ien fan 'e ôfleverings berikke wy in ferlitten stêd, en joegen fansels artysten kleuren en tekstuer op dit plak. En ús produsint freget my: "Hoe giet it mei jo?" En alles liket geweldich, mar d'r is net genôch wat lyts libben. En ik sis: "Skriuw op ien fan 'e huzen -" TSOI libbet! ". En it ferhaal ferskynde fuortendaliks en krekt dat de meast krektens dy't allinich in persoan dy't opgroeide yn Ruslân kin witte.
"As wy oer har inels prate: Yn ús presintaasje is in typyske Amerikaan is dejinge dy't yt út plestik doazen, lês stripferhalen en honkbal út. Dit is wier?
- Fansels net! It is dúdlik dat alle minsken oars binne. Wier, se tinke ek soms dat wy gjin diken hawwe, elkenien hat in bear en in Balalaica! Jack! (Laitsjen.) D'r binne fansels, guon algemiene skaaimerken dy't ynherinte ynherente kinne wêze. Mar ik fernimme net mear. Ik sjoch leaver in apart persoan foar him en snij net alles ûnder ien kam. Mar honkbal se hâlde echt fan! (Laket.)
Yn 'e searje "Sibearje", dy't op Amerikaanske televyzje de wurdearrings slacht fan' e legindarysk "bliuw yn libben", spilet Sabina ien fan 16 bûtenlanners, dy't harsels fûn yn Russysk Taiga. .
- Wat bomme jo sloech yn 'e Amerikanen?
- Harren frantyske winsk om te leauwen yn wat goed, yn 'e bêste.
- Jo hawwe gau in jierdei. Neffens Amerikaanske noarmen hawwe jo noch in húsdofoar, en yn Russysk - it is tiid foar in lange tiid. Binne jo op dizze fraach op hokker kant?
- Ik leau dat alles syn tiid hat. Geweldich gelok is om nei josels te harkjen, en in grutte trageedzje - doch wat neffens de algemien aksepteare miening.
- âlders net hint, wat is it al tiid?
- net! Mar jo, yn myn miening, hint! (Laket.)
- Famylje hat ynfloed op jo libben of hawwe jo se al beynfloedzje?
- Wy hawwe ynfloed op it libben fan elkoar. It is net fernuvere. Wy binne heul tichtby, en âlders binne myn machtichste stipe. Ik soe net sûnder har en de helte dwaan.
- Jo hawwe net tocht, wêr sille jo yn 'e takomst libje?
"As ik dit frege oer dit, moast ik in oare berop kieze." Sels de akteurs dy't allinich libje en wurkje allinich yn Ruslân wurde konfrontearre mei in gebrek oan tiid trochbrocht mei de famylje. Mar wer, as de famylje ferskynt, dan sille d'r oplossingen wêze, en kompromissen.
- Sabina, no binne jo tefreden mei jo libben, en wat is it folgjende?
- En dan - om te libjen. (Laket.)