روز پیروزی، مقدس ترین روز، مقدس. علاوه بر این، او را ترک می کند، و در اینجا نقش تلویزیون غیرعادی مهم است. در اینجا می تواند، نه، باید شامل تمام قدرت خود، بله، تبلیغات. برای اهداف صلح آمیز. به خوبی هدف. و تلویزیون در این روز هیچ کس را جایگزین نخواهد کرد.
همه چیز به نوشته می شود، ما می دانیم چه اتفاقی خواهد افتاد. فیلم ها، فیلم های شوروی بزرگ در مورد جنگ وجود خواهد داشت. ما قطعا "به نبرد برخی از مردان پیر،" و "Ballad در مورد یک سرباز"، و "پدر سرباز" نیز شاید. و همچنین "و سپی ها در اینجا آرام هستند ..."، "رمان نظامی نظامی" ... با این حال، لیست غیرممکن است، بدون نیاز به: نشستن و شما به نظر می رسد مانند قرار دادن، زیرا هیچ چیز بهتر از این فیلم نیست ساخته شده در اتحاد جماهیر شوروی، ایجاد نشده است. پس چگونه آنها توسط Chukhray، Rostotsky، Todorovsky، Bondarchuk، Mikhalkov فیلمبرداری شدند، نه هر کس دیگری و هرگز.
کنسرت های مدرن و روشن وجود خواهد داشت. جایی که پاپ فعلی آهنگ های سال های نظامی را از دست می دهد و هیچ چیز از دست نخواهد داد. و ما به تماشای خجالت کشیدیم، نگاه می کنیم و فکر می کنیم: چرا؟ آنها می خواهند جشن بگیرند ... یا آنها می خواهند توجه داشته باشند. و با این حال، آنها نیز مردم هستند، و آنها احتمالا آنها را نیز ایجاد می کنند. آنها غیر قابل قبول هستند؟ اجازه دهید آنها را بخوانند، در صورت لزوم
و یک "هنگ جومز" وجود خواهد داشت. این پیش از این نبود چنین حقیقت اینها در این، صداقت، حافظه و عشق وجود دارد ... من می دانم کسانی که "هنگ قاطعیت" را در روح، ایمان قبول نمی کنند. او می گوید که این امر به خوبی، به خوبی، برای یک تیک، مانند خوانندگان پاپ و خوانندگان رسمی است. خوب، آنها آنها را می بینند - درست است. و مشکل آنها. "قهرمان جاودانه" برای میلیون ها نفر بسیار مهم است. و آنها به نظر نمی رسد، آنها، همه، همه برای خود و برای نسل نزدیک خود را که در جنگ بزرگ شرکت کردند. هنگامی که به این افراد نگاه می کنید، روح را درک می کنید و اشک ها به حقیقت می پیوندند. و افتخار برای کشور ... اگر چه این در حال حاضر یک مفهوم منسوخ است. نه، منسوخ نشده است.
و یک رژه، رژه پیروزی، در ساعت 10.00 خواهد بود. این رژه تقریبا کل جمعیت اتحاد جماهیر شوروی سابق را در نظر می گیرد، به همین دلیل است که او بالاترین امتیاز دارد. و گزارشات از خیابان های مسکو، کل کشور گزارش خواهد شد. از جمهوری های اتحادیه سابق، از سابق Socialistra، از Kstran نیز. یک سنت خوب دیگر وجود دارد: کودکان گل به جانبازان می دهند. اما این جانبازان کجا هستند؟ هیچ آنها وجود ندارد، تقریبا هیچ کس باقی نمانده است. پس از همه، اگر حتی یک فرد در حال حاضر 90 ساله باشد، در 41 سالگی تنها 13 سال داشت و می توانست جنگ را به عنوان یک سرباز تنها در آخرین سال 1945 بگیرد. جنگجویان ترک می کنند ... چیز اصلی این است که به یاد داشته باشید.
بنابراین، من منتظر یک مجتمع یکپارچهسازی با سیستمعامل در کانال Culp با Trepidation هستم. جایی که این جلسات بیشتر نشان داده می شود زمانی که جانبازان هنوز جوان و زیبا بودند، و این بلوک ها با دستورات و مدال ها خیلی راه می رفت، آنها در خورشید بسیار پر زرق و برق بودند. و آنها "چراغ های آبی" را به افتخار روز پیروزی از دهه 70 و آهنگ سال نشان می دهند. بله، و به یاد داشته باشید - "Lyudmila Gurchenko. آهنگ های نظامی "؛ و این احتمالا نیز نشان داده شده است.
و یک چرخه مستند "حقیقت من درباره جنگ" خواهد بود. حقیقت وحشتناک، تلخ. اما حقیقت ...
همه این ها دوباره و دوباره، حتی بیرون نمی روند. خوب، چیزی را نیز اختراع کنید، احتمالا دیگر مورد نیاز نیست. روز پیروزی یک تعطیلات محافظه کار است، سنتی. مهم این است که شما در این سنت سرمایه گذاری خواهید کرد که شما درک خواهید کرد، شما در اینجا و اکنون احساس خواهید کرد.