من 45 ساله هستم، من تمایل ژنتیکی برای تکمیل - به دلایل پزشکی من در داروهای هورمونی برای سالهای زیادی نشسته ام - و من فقط خودم را در چارچوب نگه دارم. در غیر این صورت، اکنون فرم های دیگر را می بینید و شاید محتوای دیگری نیز داشته باشید. این ابتدایی ابتدایی است. شما خودتان را مجذوب می کنید من در ورزش به طور سیستماتیک شرکت نمی کنم. اما من عاشق تنیس روی میز هستم. من به طور کلی عاشق بازی های حرکت می کنم. من بدمینتون، دوچرخه، کوهستانی و کوهستانی را دوست دارم. جنبش زندگی است، نه بیهوده می گوید.
تمام زندگی من مبارزه جامد با ترس است. من همه چیز را بر خلاف انجام می دهم اما من درک می کنم که لازم است، در غیر این صورت، همه چیز بد نخواهد بود. شما باید این ترس را برنده شوید. و ترس کمک می کند تا احساس ناخوشایند را شکست دهد. به نحوی ناخوشایند، می بینید؟ .. این ترسناک است، اما به راحتی ترس است.
بدن معبد روح است، پوسته ای که روح آن سرمایه گذاری می کند، نفس خدا، که به ما اجازه می دهد ستایش، ایجاد، انجام این جهان را بهتر، نوشتن آهنگ ها، ساخت خانه ها، افزایش کودکان، لطفا بستگان ما و دوست داشتنی آنهایی که. بدن را نمی توان نادیده گرفت. برای او احترام قائلم. برای موانع او ضروری است و نه به سم و ناپدید می شود.
من یک مراسم دارم که هر روز صبح شروع می کنم. من اتهام را با توجه به پیتر کالدر ("چشم رنسانس") انجام می دهم و در نهایت سه بار "متشکرم" صحبت می کنم. با کمان عمیق من می گویم "متشکرم" برای من این روز به من داد؛ برای این واقعیت که اکنون این آسمان را می بینم، خورشید، من نفس می کشم، حدود دو دست و پاها! سپس من یک درخواست برای مامان و عزیزان دارم - از او می خواهم به سلامتی خودم عزیزم. و سومین تعظیم من و درخواست دوم این است که او به من به طور کلی برای زندگی روز، به نیروها، الهام بخش، کلمه ای که من می توانم انتقال دهم - و این کلمه، از جمله آوردن نوعی از مردم به روح، به خدا، به من بدهد.