این مبارزه زمان خود را از دست داد و قدرت زیادی را از دست داد. Korshunov و Solomin در سخت ترین زمان ها یک هنرمند تنها از کسانی که در رپرتوایر مشغول بوده اند، کاهش نمی دهد. آنها، به عنوان آنها می توانند، زندگی "مردان قدیمی" را کوچک، دانستن اینکه آنها بدون تئاتر می میرند.
کریستیل مدرسه Shchepkinsky، که ویکتور ایوانویچ از سال 1954 تدریس کرد، و در سال 1960 او اولین دوره خود را به ثمر رساند. او 17 دوره را آزاد کرد. امروزه بسیاری از دانش آموزان خود در حال حاضر هنرمندان عامیانه از RSFSR، اتحاد جماهیر شوروی، روسیه هستند ... آنها در تئاتر های مختلف کار می کنند، کسی مدتهاست که خودش را آموزش می دهد، اما تا کنون آنها با افتخار تلفظ می شود: "ما Korshuvantsy!" دوستان، همکاران، خانواده اش ...
در سال های اخیر، او بیمار بود و همه چیز را در مورد آن می دانستیم. همانطور که آنها می دانستند که حتی اگر او در تئاتر بازی نکرد و اغلب به مدرسه نرسیده بود، او فقط آنجا است. صادقانه، معقول، قابل اعتماد، وفادار و انحصار. حاضر. و از آگاهی، نفس کشیدن آسان تر شد، زیرا چنین افرادی یکی هستند. و در زمان مبهم ما به طور کلی در وزن طلا است.
حافظه روشن شما، ویکتور ایوانویچ ...