من همیشه تخیل فوق العاده ای داشتم، اما همیشه با رویاها خوب نبود. وقتی درباره رویاها خواسته شد، من به یک احمق افتادم. و برای مدت طولانی من به دنبال پاسخ به سوال "چرا؟"
در یکی از تمرینات من یک گفتگوی بسیار غیر معمول با راهب قدیمی داشتم. من هنوز به یاد دارم که چگونه به من کمک کرد.
پدرم نوشیدم و من، به عنوان یک کودک، بسیار می خواستم آن را متوقف کنم و ما یک رابطه خانوادگی خوب داشتیم. این بزرگترین میل من تا بیست ساله بود. متأسفانه، او مقصد نبود که انجام شود. و سپس من خواب را متوقف کردم. مثل اینکه او خاموش شد
چرا؟
بله، چون:
- بزرگترین میل من برآورده نشد
- من انتظار داشتم که آن باشم
- غیر ضروری از این میل باعث ایجاد درد شدید شد.
و مغز من نتیجه گرفت که رویاها و خواسته ها درد بسیار قوی دارند.
از لحظه، هر یک از رویاهای و خواسته های من علیه اراده من مسدود شد.
ekaterina shishikova
مغز به طور کلی یک چیز شگفت انگیز است. اگر او چیزی را با درد مرتبط می کند، تلاش می کند تا از تمام توان خود اجتناب کند. و قوی تر درد، بیشتر تلاش او.
هنگامی که ما در آموزش حتی عمیق تر شدیم، معلوم شد که درد من فقط با یک رویای نابود شده متصل نیست. من برای مدت بسیار طولانی فکر کردم که پدرم را دوست نداشتم. اما در واقع، از انتظارات که پدرم تغییر می کرد، صدمه دیده بود، اما این اتفاق نمی افتد.
من پدرم را دوست داشتم! و من دوست دارم. اما درد این احساس را در من مسدود کرد. مغز من به عنوان اگر من به من یک راه اندازی دادم: شما پدرت را دوست خواهید داشت، اگر فقط آن را تغییر دهید. اما او تغییر نکرد، و هیچ عشق وجود نداشت.
حالا همه چیز، البته، متفاوت است. من تمام این لحظات را انجام دادم و پدرم را به عنوان او، با قدردانی به من آموختم که انتظار نداشته باشم، علاوه بر این، او به عنوان الکلی متوقف شد.
حالا به خودت نگاه کن
تمام درد و کل منفی از عشق یا میل نمی آیند، بلکه به دلیل انتظارات ناعادلانه است. و اگر شما در حال حاضر تصمیم بگیرید خلاص شدن از انتظارات، شما خود را از رنج خود را از بین ببرید.
این، البته، به این معنا نیست که لازم است که پا را بشویید و روی پاپ به راحتی نشسته باشید. لازم است که لازم باشد، انعطاف پذیر باشد، انعطاف پذیر و اعتماد به جهان، آن را به ما می دهد دقیقا جایی که لازم است.