فارغ التحصیلان مدارس زمان گرم هستند - آنها موسساتی را انتخاب می کنند که در آن حرفه های رویاهای خود را دریافت خواهند کرد. کسی سلسله را ادامه خواهد داد و کسی به عنوان بنیانگذار، به عنوان مثال، سلسله دندانپزشکان تبدیل خواهد شد. به طور سنتی، انتخاب رقابتی بزرگ به طور سنتی در این دانشکده است. اما تعداد کمی از آنها می دانند که این مشکلات در این حوزه خارجی و موفق در دسترس هستند و ممکن است آن را به آن بسپارید، تنها تلاش های فوق العاده ای را انجام می دهد.
حرفه دندانپزشک بسیار پیچیده است. در Nomenclature سازمان بهداشت جهانی، این در سه مورد اول از کار سنگین ترین عاطفی است. داده هایی وجود دارد که نشان می دهد که دندانپزشکان دارای سطح بالایی از تمایز خودکشی هستند. بنابراین، به نظر من، آسیب اصلی اصلی، تنش عاطفی دائمی است. با آن ارتباط دارد؟ با این واقعیت که دندانپزشکان کار می کنند، به عنوان مقامات می گویند، با شهروندان. علاوه بر این، با آن دسته از آنها، که به یک صندلی به دکتر افتاد، نه به خاطر میل بزرگ، بلکه به دلیل درد شدید یا نوعی مشکل که شما باید فورا تصمیم بگیرید. و چنین شهروندان، یعنی بیماران - 99 درصد. حرفه ها از رده "مرد مرد" همیشه پیچیده هستند، و اگر این فرد دردناک باشد، اگر آن را منفی پیکربندی شده باشد، ولتاژ تنها افزایش می یابد. اغلب احساسات منفی بیمار بر روی پزشک قرار می گیرند، زیرا هیچ کس دیگری وجود ندارد ...
حرفه دندانپزشک در سه اول از کار سنگین ترین عاطفی
عکس: pixabay.com/ru.
در همان زمان، دندانپزشکی یک صنعت بسته است، به طور کامل بدون وقفه است. و هر بیمار به نظر می رسد که پرونده او منحصر به فرد و پیچیده است. و او می خواهد دکتر را به توضیح همه چیز به او - گفت و گفت. در نتیجه، دکتر باید کار خود را انجام دهد و تقریبا هر بیمار یک سخنرانی کوچک را بخواند. و این همچنین بار عاطفی را اضافه می کند. اما دندانپزشکان در همه ناظران نیستند که سلامت آهن دارند و همه مشکلات را برطرف می کنند. در طول سالها، مشخصه های کار در حالت فیزیکی منعکس شده است. به عنوان مثال، در منطقه خطر - چشم. دندان یک عضو کوچک است. بنابراین، دستکاری با او نیاز به دیدگاه حاد، دندانپزشک تا حدی جواهر. هر روشنایی مدرن، همه چیز را که "در حال رفتن به" در دندان است، ببینید، چشم های خود را غیر ممکن است. بنابراین، پزشکان مدرن تحت بزرگنمایی با استفاده از میکروسکوپ ها و سایر تکنیک های نوری کار می کنند. این باعث می شود بار بر روی چشم، که دیر یا زود "پاسخ" با مشکلات بینایی را پاسخ می دهد.
اغلب بیماران از پزشک می خواهند که در مورد اقدامات خود نشان دهند و بگویند.
عکس: pixabay.com/ru.
تقریبا تمام دندانپزشکان می دانند که درد پشت چیست. غیر معمول نیست - اسکولیوز، کفیوز، سایر بیماری های ستون فقرات. آنها از این واقعیت تشکیل شده اند که دکتر تقریبا تمام وقت باید خم شود. بسیاری از دندانپزشکان از ورید های واریسی رنج می برند - این نتیجه از آنچه کار می کند، ایستاده، یا نشسته، عملا بدون تغییر موقعیت، در استاتیک است. دندانپزشک نمی تواند در Samothek خود را مجاز باشد، در غیر این صورت بیماری با شناخت همراه خواهد بود. حالا من در مورد لحظات مثبت حرفه صحبت خواهم کرد. خوشبختانه، بسیار بیشتر از آنها از منفی وجود دارد. دندانپزشکی از صنایع مستقل پزشکی است. این به این معنی است که دندانپزشک همیشه کمی بیشتر پیش خواهد بود، کمی بیشتر تحصیل کرده، کمی "پیشرفته" از همکارانش از حوزه های دیگر. در طرح مادی، دندانپزشکان، به عنوان آنها می گویند، "افراد ثروتمند"، زیرا در این منطقه سرمایه بزرگ سرمایه وجود دارد. و "جلوی کار" بسیار گسترده است. پس از همه، هر یک از ما در ابتدا 32 دندان، به علاوه 20 لبنی است. این، برای کل زندگی، شخص "بهره برداری از" 52 دندان! و به ندرت که بدون کمک یک دکتر انجام می دهند.
اما نتیجه کار دندانپزشک بلافاصله قابل مشاهده است
عکس: pixabay.com/ru.
هنگامی که من وارد دوره اول موسسه پزشکی شدم، یکی از متخصصان بسیار متمایز چنین استدلالی را به نفع حرفه ما هدایت کرد: "دندانپزشک می تواند کار خود را ببیند یا در حال حاضر یا در دو یا سه هفته." به این معنی است که کار بسیار ملموس، بسیار قابل درک است که در آن شما بسیار سریع به دست آوردن تجربه و مهارت است. جراح دشوار است برای ارزیابی اینکه چگونه عضله را دوخته است. اما مهر و موم زیبا، روکش، ترمیم - آنها بلافاصله قابل مشاهده هستند. در دندانپزشکی، دکتر به طور مستقل تصمیم می گیرد - چه باید بکنید در یک وضعیت خاص. گزینه های بسیاری وجود دارد، اما در زمان انتخاب شما تبدیل به یک خالق می شود. به طور کلی، داشتن یک دکتر از خداست. در عین حال، ما اینجا زندگی می کنیم و در حال حاضر، به طور مداوم یاد می گیریم، مهارت ها و استعدادهای خود را بهبود بخشیم. و تمام لحظات منفی زمانی ناپدید می شوند که بیمار از صندلی افزایش می یابد، لبخند می زند و می گوید: "متشکرم، دکتر!"