درگیری ها بخشی جدایی ناپذیر از زندگی روزمره ما هستند. دشوار است تصور کنید که حتی در خانواده شادترین و هماهنگ، درگیری ها رخ نداد، هرچند صرفا برای مسائل داخلی است. در عین حال، در برخی از خانواده ها، آنها "احساسات ایتالیا" را جوش می دهند، اما آنها همچنان قوی هستند و این ازدواج ها چند دهه گذشته، و حتی حتی درگیری های بی گناه تقریبا بلافاصله منجر به طلاق می شود.
در واقع، درگیری های خانوادگی همیشه دلایل خود را دارند. اغلب آنها تنها بالای کوه یخی از بدبختی و تناقضات متقابل هستند. اگر در جوامع سنتی، فرهنگ خانواده توسط آداب و رسوم قدیمی، استانداردهای مذهبی تنظیم شد، در حال حاضر خانواده ها توسط افراد با آموزش کاملا متفاوت، سطح فرهنگی، مدل های مختلف رفتار داخلی ایجاد می شوند. بسیاری از ازدواج در حال حاضر تجربه زندگی خانوادگی قبلی یا همسایگان خانوادگی، که تقریبا همیشه وجود برخی از تمبرها و کلیشه های ثابت را تضمین می کند، نسبت به سناریوهای مورد نظر رفتار در خانواده و زندگی روزمره.
شرایط اول و اصلی پیشگیری از درگیری های خانوادگی، باز بودن همسران به یکدیگر و احترام متقابل است. ناراحتی های مخفی، دروغ، نارضایتی مداوم با اقدامات و حتی شخصیت همسر دوم - اولین قدم به سوی تشدید شرایط درگیری و در نهایت، یا از بین بردن ازدواج و فروپاشی خانواده و یا تبدیل روابط ازدواج به فرمالیته، داستان، که در آن همسران در واقع به محله های مسکن عمومی تبدیل می شوند و نه در نزدیکترین افراد مردم.
هنگامی که برخی از مشکلات در خانواده ظاهر می شود، معقول ترین چیزی است که همسران می توانند به آرامی در مورد آن صحبت کنند، بدون مجازات متقابل، توهین و انتقال به افراد. تصور کنید که ما مشکل را حل می کنیم که در محل کار رخ می دهد - در یک شرکت یا نهاد عمومی: همکاران کافی هرگز به گریه و توهین های متقابل تقسیم نخواهند شد. با توجه به همان طرح، مشکلات باید در زندگی هر خانواده مورد بحث قرار گیرد: مالی متعلق به بالا بردن کودکان و حتی صمیمی. پس از آموختن به آشکارا با حقیقت یکدیگر صحبت کنید، به یکدیگر گوش کنید و یکدیگر را درک کنید، می توانید از بسیاری از درگیری ها اجتناب کنید و خانواده را از تخریب نجات دهید.
البته، یک عامل بسیار مهم، توانایی همدلی در هر دو همسر است. اگر همدلی وجود نداشته باشد، ارتباط کامل و صادقانه غیرممکن است: یک همسر به سادگی نمی تواند خود را در محل همسر دیگری تصور کند و احساس کند که شریک ازدواجش احساس می کند.
توانایی کار بر روی خود، تمایل به بهبود شخصیت خود و ارتباط آنها با همسر / همسر، روش مهم بعدی برای جلوگیری از درگیری های خانوادگی است. متأسفانه، اکثر همسران به موقعیت فشار بر همسر دوم پیروی می کنند تا آن را تغییر دهند و قوانین خود را از این بازی بسازند، اما این موقعیت را به خود اعمال نمی کند. در همین حال، چنین رفتاری "حرکت مینی آهسته" تحت پایه روابط بین فردی در ازدواج یا همبستگی است. لازم است نه تنها انتظار هر گونه تغییر برای بهتر از نیمه دوم خود را، بلکه همچنین تغییر بیشتر (خود را)، نشان دادن اقدامات منفی آنها و به دنبال به حداقل رساندن آنها. اگر یک همسر به یک مدل صرفا خودخواهانه پایبند و نیاز به آن را به آن را به عنوان آن، پس از آن شرایط درگیری اجتناب ناپذیر خواهد بود و چنین خانواده تبدیل به همسایگان مردم همیشه مخالف یکدیگر.
ما باید درک کنیم که یک گفتگوی باز، همدلی و تمایل به گوش دادن و احترام به شریک، اصول اصلی زندگی خانوادگی شاد، درگیری هایی است که ممکن است وجود داشته باشد، اما پتانسیل مخرب ندارد.