والدین نزدیکترین مردم برای ما هستند. آنها ما را مانند دیگر نمی دانند و گاهی از آن استفاده می کنند، ما را دستکاری می کنند، اغلب خود را درک نمی کنند. آنها می خواهند از زندگی شخصی ما آگاهی داشته باشند: نگرانی در مورد ما، که طبیعی و طبیعی است، و سعی کنید مشاوره بدهید. اما اغلب والدین فشار روانی بیش از حد بر کودکان دارند، زیرا آنها احساس ناراحتی می کنند. اگر شما درک کنید که والدین شما دستکاری می کنند؟ چگونه به نزدیک ترین افراد آسیب نرسانید، اما در عین حال به وضوح مرزهای شخصی را تعیین می کنید؟
کمتر کمتر بهتر است
هنگامی که موارد دستکاری از زمان به زمان رخ می دهد، هیچ وحشتناکی وجود ندارد. ارزش نگرانی زمانی که فشار به طور مداوم اتفاق می افتد، از زندگی شخصی جلوگیری می کند و از تعادل معنوی محروم می شود. اگر دستکاری در دوران کودکی رخ داده باشد، در آینده، کودک قادر به تصمیم گیری مستقل نخواهد بود، از نیازهای واقعی و خواسته های آن آگاه نخواهد بود.
ما به معیارها نگاه می کنیم
نشانه های متعددی وجود دارد که به راحتی می توان درک کرد که والدین شما دستکاری می کنند:
شما فشار را احساس میکنید؛
احساسات و احساسات را در نظر نمی گیرند؛
- ترتیبات در همه حوزه های زندگی شما شرکت می کنند؛
- تولید کنندگان در حال تلاش برای نفوذ به شما در تصمیم گیری های مهم هستند.
گفتگو بین دستکاری والدین و کودک معمولا در کلید لبه رخ می دهد.
تاکتیک ها را در نظر بگیرید
چند تاکتیک والدین در تلاش برای دستکاری کودکان وجود دارد. اولین تاکتیک یک کودک را در احساسات و احساسات ناخوشایند خود متهم می کند. والدین به خاطر احساسات خود به کودک گناه می کنند. چنین رفتاری در خانواده به طور غیرمستقیم قوانینی را ایجاد می کند که احساسات را می توان به عنوان یک استدلال یا روش فشار روانی استفاده کرد. به عنوان مثال، مامان توضیح می دهد که او به شما در حال تکان دادن، به عنوان شما آن را با رفتار نامناسب خود را به ارمغان آورد.
تاکتیک دوم، استهلاک احساسات دیگران است. همیشه به نظر می رسد که ما چیزی قوی تر از احساسات خود نداریم. مشکلات بیگانه ما آرام تر را درک می کنیم - این نه تنها در رابطه والدین و کودک اتفاق می افتد. چنین رفتاری برای همه مردم عجیب است.
تاکتیک سوم - محرومیت از عشق. پس از یک اقدام غیر انتحاری در دوران کودکی، والدین ممکن است با کودک صحبت نکنند، به آن نگاه نکنند - به طور کلی، به هر حال نادیده گرفته شود. دلیل این رفتار این است که والدین به سادگی نمی دانند چگونه رفتار کنند. اگر ما در مورد آن صحبت کنیم، زمانی که کودک رشد می کند و تبدیل به یک بزرگسال می شود، ارزش آن را بلافاصله متوقف می کند.